preek van de week

archive

Home Category : preek van de week

Voorganger: Dhr. R. van de Beek, Schuld, onmacht en Gods redding

De tekst van vandaag:   Genesis 2 : 4 – 3:1, Efeziërs 2 : 1 – 10 en Openbaring 18 : 1 – 5

Het is vandaag Michazondag. Op deze dag wordt aandacht besteed aan de oneerlijke verdeling van de rijkdom op deze wereld.

In Genesis 2 legt God een tuin aan en zet de mens daar middenin met de opdracht om de tuin te verzorgen. Wij hebben de aarde sindsdien gebruikt naar ons eigen goeddunken. Dat heeft er toe geleid, dat ook dit jaar Earth overshoot day (de dag dat de wereldbevolking al meer grondstoffen en voedingswaren heeft verbruikt dan de aarde in een jaar kan opbrengen) al in juli viel. Wij leven op de pof bij onze kinderen en bij de aarde.

De mens kreeg vervolgens de zorg voor de Flora en Fauna. Dan volgt de verleiding door de slang en nog steeds worden wij dagelijks verleid met het gevolg, dat de schepping uitgeput en kapot gemaakt wordt.

In Openbaring vernietigd God de stad Babylon (onze niets ontziende westerse cultuur), die staat voor alles wat ons van Gods pad af leidt. Hij zegt: Ga weg uit die stad. Doen we dat? Stoppen we met auto rijden, vliegen, ongeremd nieuwe spullen en kleren kopen? Of vinden we dat een druppel op een gloeiende plaat? Bedenk dan: wat voor ons een druppel lijkt, kan door God veel groter worden gemaakt. Bijvoorbeeld het verhaal van de vijf broden en twee vissen.

God schakelt ons in. Hij heeft een taak voor ons, een doel met ons . Dat we zorg gaan dragen voor de schepping. Als je God toestaat in je leven, zorgt Hij er voor dat je de juiste dingen gaat doen.

Het kan iets kleins zijn, maar het past in Zijn hele grote plan.

Hij heeft ons ingeroosterd. Hebben wij daar oog voor? Zo niet, dan kunnen we vragen of Hij onze ogen wil openen. Dat is de oproep van Micha op deze zondag: Doe recht heb de waarheid lief en wandel nederig met God.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. C. van Atten, Over God

De tekst van vandaag:   Handelingen 17 : 16 – 31

Vanochtend is de dienst gericht op God zelf. Niet op Zijn schepping, niet op het woord, niet op de genade, maar op het zijn van God.

We kennen God door de bijbel, maar Wie Hij is blijft iets mysterieus, een geheim.

Paulus schrijft: “In Hem zijn wij, bewegen wij en leven wij. We vragen ons af waar God is. Om ons heen?

Athene was in die tijd het centrum van de wetenschap en filosofie. Paulus ziet in de stad naast alle andere beelden van Griekse goden ook een altaar is voor de “onbekende God”. Misschien dachten de Grieken al dat er iets meer moest zijn dan wat zij kenden?

Soms voelen wij ook wel dat er iets meer is in de stille grootsheid van de natuur, de zee, de sterren.

Paulus wordt uitgenodigd in de Areopagus. Hij legt uit wie de “onbekende god” is. Hij woont niet in een tempel. Daar is Hij veel te groot voor. Deze God dient zelf Hij dient ons met heel Zijn heil, genade en liefde.

Hij is niet zichtbaar. Wij kunnen ons ook geen voorstelling van Hem maken. Toch moet je Hem zoeken, want Hij zoekt ook ons. Je kunt hem vinden want Hij vindt ook ons. Als je Hem niet zoekt, kun je blijven zoeken, maar zul je niet vinden. Een leven zonder God is een leven met een leegte. Paulus schrijft ook over Jezus, een man, die geleefd heeft en nog leeft, geleden, gestorven, maar ook weer is opgestaan. God is in Jezus een kwetsbaar mens geworden, heeft onder ons gewoond en we hebben Zijn glorie en heerlijkheid gezien. Het evangelie roept ons met klem op om Hem te zoeken, te vinden en gevonden te worden. Hij komt als rechtvaardige ons tegemoet in de bijbel, in het evangelie. Bij het openen van de bijbel dan ruist zijn naam. Zijn overweldigende liefde is en blijft uniek in deze wereld. Met de komst van Jezus Christus laat God zien wie Hij is.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. C.C. den Hertog, Het geheim van Israël

De tekst van vandaag:   Deuteronomium 7 : 6 – 11 en Romeinen 11 : 16 – 24

Met het enten van takken van de wilde olijven op de edele boom wordt bedoeld, dat mensen van buiten Israël ook deel mogen uitmaken van Israël, Gods volk.

Alle volken, die in de bijbel worden genoemd bestaan niet meer, maar door de eeuwen heen is er nog steeds het volk Israël. Wat is het geheim van Israël?

Het is een rijke, verootmoedigende en ergerniswekkende boodschap.

De rijkdom van deze boodschap zien we in Deuteronomium 7. God zegt: IK heb jullie gekozen omdat ik aan jullie voorvaderen een eed gezworen heb. Je moet het geheim dus niet bij het volk zelf zoeken. Zij zijn niet trouwer of slimmer of dapperder dan andere volken. In de verwijzing naar de eed aan Abraham en Isaac, zegt God ook: “In u zullen alle geslachten gezegend worden”. Het gaat dus ook over ons.

Verootmoediging is het tegenovergestelde van zelfverheffing. Als christenen kunnen we soms denken: “Als iedereen was zoals ik, zou de wereld er beter uit zien.” Dat is een vorm van zelfverheffing. Erkennen dat we de zegeningen van God niet kunnen verdienen is verootmoediging.

In de boodschap zit ook ergernis omdat God Israël heeft gekozen. Je vindt die ergernis ook terug in hoe mensen keken naar hoe Jezus omging met mensen in Zijn omgeving.

Als je ziet, dat God kiest voor een slavenvolk zonder groot cultureel verhaal, dat Jezus tollenaars en zondaars en hoeren uitnodigt, dat dan zie je hoe radicaal Zijn genade en ontferming is.

Je komt in de gemeenschap van Jezus Christus niet binnen op basis van wat je hebt bereikt. Hij buigt zich uit grondeloze goedheid over ons en onze wereld en rekent ons allemaal tot de burgerlijke stand van Zijn Jeruzalem. Het geheim van Israël is ook een geheim van ons. We leven niet van wat we meebrengen, maar van wat we van God ontvangen. Hij zegt: Ik ben je Vader en Ik zal voor je zorgen.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. M. Hogenbirk, Levensstijl

De tekst van vandaag:   1 Petrus 2 : 11 – 25

Wat is je levensstijl, je doen en laten? Pas je je aan iedereen rondom je aan of leef je je eigen stijl?

Als je kiest voor een eigen stijl, roept dat reacties op; positief en negatief. Waarom kies je voor die specifieke stijl?

Petrus heeft het over de levensstijl van christenen als minderheid tussen de heidenen.

Zo is het ook in onze tijd. Het zorgt voor “strijd” in en tegen je eigen ziel.

Petrus spreekt de gemeente aan met “Geliefden”. Wij zijn geliefd door de Here God. Een koninkrijk van priesters, een heilig volk, dat God zelf heeft uitverkoren. Voel je de ontferming? Als je geliefd bent, hoef je niet meer bang te zijn.

De gemeente wordt ook aangesproken als vreemdelingen die ver van huis zijn. Ze hoorden er als christenen maatschappelijk gezien niet meer bij.

De werkelijkheid van wat God ons geeft temidden van een godloze omgeving is een strijd. Je wordt opgeroepen en aangespoord. Petrus vraagt dringend: “Onthoud je van zelfzuchtige verlangens” (materialisme).

Vragen we ons soms af wat Jezus Christus van ons vraagt? We worden opgeroepen om Christus het voorbeeld in ons leven te laten zijn.

Het gaat in de tekst ook over overheid. Willen we als christenen goede betrouwbare burgers zijn? Doen we het goede voor onze samenleving als dienaar van God?

Met slaven wordt hier huispersoneel bedoeld. Mensen, aan wie je je huis en gezin toevertrouwt. Je moet te vertrouwen zijn.

Onredelijk benaderd worden is nog geen reden om zelf ook onredelijk te zijn. Hoeveel bedrieglijke taal wordt er in onze samenleving niet gesproken. Jezus onthield zich daarvan. Hij dreigde niet. Hij bleef altijd in gesprek. We moeten niet het kwaad, maar de liefde laten overheersen.

Aan het eind van het hoofdstuk staat: “Eens dwaalde u als schapen. Nu bent u tot de herder teruggekeerd.” Jezus heeft ons weggehaald uit het gevaar. Als je weet, dat Jezus Christus je ziel behoedt, strijdt je je strijd anders. Het verandert je leven. Je levensstijl verandert.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Student B.H.P. Mussche, Gods onbegrijpelijke evangelie

De tekst van vandaag:   1 Korinthe 1 : 18 – 25

Paulus legt in de 1e brief aan de gemeente van Korinthe uit dat de gemeente staat rondom het kruis van Jezus. Het kruis, dat kan worden gezien als wijsheid of dwaasheid.

In de Grieks-Romeinse wereld was het, zoals ook in onze huidige wereld, belangrijk om een eervol mens te zijn. Maar in een gemeente waar kracht en eer gelden komt de boodschap van het kruis maar moeilijk binnen. Het kruis toont weerloosheid en vernedering. Voor ongelovigen is dat dwaasheid. Voor gelovigen is het echter wijsheid.

Paulus zet twee groepen naast elkaar. Aan de ene kant de Joden. Zij vragen om een teken dat de Messias is gekomen. Zij zoeken een teken, geen Messias.

Is er bij ons ruimte voor een God, die spreekt? Wij krijgen zelf God niet in de vingers. Hij laat zelf wel aan ons zien wie Hij is.

De tweede groep zijn de Grieken, de wetenschappers en filosofen. Zij beroepen zich op het verstand. Zij zien het verhaal van Jezus als dwaasheid.

De Joden zien in de kruisiging geen teken, de Grieken geen wijsheid

Maar Jezus Christus heft het verschil tussen Joden en Grieken op. Er komt een andere scheiding. Tussen gelovigen en niet gelovigen.

Het evangelie verenigt mensen. Joden en heidenen worden Christenen. Zo ook wij. Wij zijn een gemeente omdat we Jezus volgen. Vanuit het oogpunt van de wereld een verhaal van zwakte. Maar het is een verhaal van redding. God kiest Zijn weg van almacht dwars tegen ons denken en onze verwachtingen in. Waar wij een koning in grootsheid verwachten, zien we een man aan het kruis.

De gemeente overstijgt ook de grenzen, die de wereld optrekt. Zij staat open voor allerlei soorten mensen.

In Jezus Christus wordt duidelijk, dat God niet tegenover ons staat, maar dat Hij ons zoekt en ons wil redden. God geeft ons een uitnodiging om tot Jezus te gaan. Alleen in Hem vind je houvast. Vertel je omgeving over de vreugde en troost die je in Hem vindt.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. D. Visser, Dicht bij God

Vandaag vieren we avondmaal. Is dat voor u een ritueel of een hoogtepunt, waarin Jezus nog dichter bij komt dan in het woord? De maaltijd is een teken van Jezus voor allen wie Zijn lieve naam belijden.

In het gelezen gedeelte komt naar voren, dat we ooit in de stad van God zullen zijn. Geen ellende, geen ziekte, geen oorlog meer.

Iedere zondag oefenen we een beetje voor die tijd. Je krijgt een kleine impressie van de grootheid. De engelen vieren feest. Zij kijken uit naar de grote dag dat Gods volk met zijn allen bij elkaar komt.

In het centrum staat God, die zegt: “Ik ben de rechtvaardige rechter.” De gemeente van Hebreeën had het niet makkelijk. Ze had last van lauwheid. Ook in de huidige tijd lijkt een kerkdienst soms meer een gezellig samenzijn dan een ontmoeting met God in ons midden. Maar vergeet niet,  dat God ons te Zijner tijd ter verantwoording roept en zegt: Waar was je nou?

Je geloof in Jezus moet wel uit de verf komen en als je eerlijk naar jezelf kijkt, kun je soms denken dat het nooit meer goed kan komen. Maar dan is daar Jezus, de middelaar. Hij heeft zichzelf voor ons gegeven. Hij brengt ons de Genade van God.

De maaltijd is bedoeld als een feest, als een voorbode van de vreugde in het Koninkrijk van God. Het gesprenkelde bloed in de tekst verwijst naar de Grote Verzoendag uit het Oude Testament. Als de Hogepriester het bloed had gesprenkeld en terugkwam mocht hij spreken van verzoening en vernieuwing. Maar dat was nog niks bij wat de Here Jezus schenkt. Hij maakt het voor altijd goed tussen God en de mensen. Hij geeft ons als het ware een bloedtransfusie. Ter vergelijking wordt het bloed van Abel genoemd, dat om wraak schreeuwt. Het bloed van Christus spreekt daarentegen niet van vergelding, maar van verzoening. Hij zorgt er gegarandeerd voor, dat de relatie tussen God en de Zijnen voor altijd hersteld wordt.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Prof. Dr. A. Huijgen, Het beste advies

De tekst van vandaag:   Johannes 2 : 1 – 12 en Handelingen 1 :  9 – 14

In de bruiloft te Kana laat Jezus voor het eerst zien wie Hij werkelijk is en wat Hij komt doen. Hij brengt de vreugde terug waar die was opgeraakt.

Maria wordt expliciet genoemd als gast op de bruiloft. Ze merkt, dat er iets niet goed gaat en vangt op, dat de wijn op raakt. Ze geeft een hint aan Jezus. Maar dan zegt Hij: “Mijn uur is nog niet gekomen (het is mijn tijd nog niet). Zij moet wachten. Zo ook met de kerk van vandaag. Onze kracht, onze energie, onze vreugde, onze tijd raakt op, maar we moeten wachten, hoe moeilijk dat ook is. In het avondmaal oefenen we ons daarin. Het is de maaltijd van de verwachting.

Maria geeft een advies aan de bedienden. “Luister naar Hem, ook al klinkt het wat vreemd. Zij laat hier zien wat de bedoeling is van de kerk in deze wereld. Het is aan ons om tegen elkaar en tegen de wereld zeggen: Luister nou alsjeblieft naar Jezus Christus. En soms is het een beetje vreemd is wat Hij zegt. Dat je denkt: dat kan niet, dat heeft geen zin. Toch kun je maar beter luisteren. Het vernieuwd je leven.

Wat zegt Jezus tegen ons? “Doe dit tot Mijn gedachtenis, dan zal Ik bij je zijn.” Wij vragen ons af wat moeten we doen met alle problemen in deze wereld. Het brood en de wijn tot Zijn gedachtenis eten en drinken. Het klinkt vreemd, maar toch. Daar moeten we het van hebben.

De laatste keer, dat we van Maria lezen, is ze biddend in afwachting van de Heilige Geest.

Als zij kan wachten, waarom zouden wij het dan niet kunnen? Toen konden ze het nog meten in liters wijn, maar als Hij terugkomt, is de vreugde onmetelijk. Doe wat Hij zegt , hoe raar het ook klinkt. Het is het beste advies dat je in je leven kunt krijgen.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. M.J. Hagg, Hoe ontmoeten we God?

De tekst van vandaag:  Nederlandse Geloofsbelijdenis  art. 2

In de vakantietijd leggen we het werk even neer en zoeken we ontspanning en rust in de natuur. De Nederlandse Geloofsbelijdenis spreekt er van dat je in de natuur God beter ervaart. Ze is geschreven in de 16e eeuw, een tijd van oorlog, omdat de koning van Spanje bang was, dat de Nederlanders zich wilden afscheiden van de Rooms Katholieke kerk.

De schrijver wilde zeggen: “Wij geloven in een zelfde God, maar we leggen het accent anders.”

De geloofsbelijdenis zegt iets over wie God is:

We kennen God in de eerste plaats door Zijn schepping en Zijn regering over de hele wereld.

We zien daarin Zijn onmetelijke kracht en Goddelijkheid.

Ten tweede kennen we God door Zijn Woord, de bijbel. Een schrijver herken je aan de schrijfstijl, zijn/haar handtekening. In de bijbel herkennen we de handtekening van God.

In de natuur zien we iets van Gods handtekening. Vergelijk het met een mooie design vaas. Door de vaas te bestuderen weet je nog niet hoe de maker was.

In de bijbel komt God tot mensen. Hij doet dat op verschillende manieren: in een droom, in de natuur, in gesprekken, in een groot licht zoals bij Paulus. De ontmoetingen verwarren je. Ze laten je niet met rust tot je rust gevonden hebt bij Hem.

Geloven lijkt in ons land achterhaald. De media leggen geen link tussen gebeurtenissen en God. Maar God geeft iedereen de tijd om Hem te leren kennen. Hij laat zich kennen in de persoon van Jezus. Het sterven en de opstanding van Jezus is een lastig verhaal. Het gaat over fouten maken en vergeven en zo zit onze samenleving niet in elkaar. Of zit er juist iets fout in hoe we omgaan met elkaar?

Jezus liet zich wegduwen tot aan het kruis. Omdat Hij van ons hield is Hij die weg van liefde, die ons vrijheid geeft, gegaan.

Geniet van uw vakantie. Wat ziet u om u heen? Ziet u God? Ziet u Jezus? Wordt je geraakt door Zijn liefde?

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. A.G. van der Heijden, Wie is mijn naaste?

De tekst van vandaag:   Micha 6 : 6 – 8 en Lucas 10 : 25 -37

Wie is eigenlijk de naaste in dit verhaal? Het slachtoffer? Volgens de tekst is het juist degene, die medelijden heeft getoond. De Samaritaan zelf dus.

De wetgeleerde stelt de vraag om Jezus op de proef te stellen. Destijds werd niet iedereen als een naaste beschouwd. Je moest kiezen wie er wel of niet bij hoort. Veelal mensen uit eigen kring. Het beeld heerste, dat hoe dan ook buitenlanders (waaronder Samaritanen) niet je naaste konden zijn.

Jezus antwoordt met een verhaal. Hij gaat niet in debat. Op die manier wordt je een minimalist in de naastenliefde en doe je uiteindelijk helemaal niets meer voor een ander.

De reizigers in het verhaal staan voor een dilemma. Zij zijn de enige, die hulp kunnen verlenen, De priester en de Leviet zijn erg van de kerk en zij beschouwen een Samaritaan niet tot hun naasten. Bij de Samaritaan is dat anders. Hij verzorgt hem en zorgt voor onderdak en verzorging en veiligheid. Volgens Jezus ligt de kern van naastenliefde dan ook in medelijden, ontferming en compassie.

Je hebt geen naaste. Je bent een naaste.

De eerste en belangrijkste naaste is dus eigenlijk Jezus zelf. Zoek je heil bij Jezus. Je kunt niet verder zonder Hem. Dat hoeft ook niet. Hij wil ons alles geven wat nodig is. Bewijs iets van het medelijden dat je zelf van Jezus mocht ervaren aan de anderen, die bij jou op het pad worden gebracht.

Martin Luther King zei: Vraag je niet af wat er met jou gebeurt als je naastenliefde betoont. Vraag je liever af wat er gebeurt met de ander als je niet helpt. Denk vanuit het slachtoffer.

Naasten worden op onze weg geplaatst. Het levert misschien een hoop stress en gedoe en misschien zelfs gevaar op, maar als die naaste dan op je pad komt, dan is hij daar voor jou.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Prof. Dr. H.J. Selderhuis, Onze Koning

De tekst van vandaag:   1 Koningen 10 : 1 – 13 en Mattheus 12 :42

Het is nogal druk aan het hof van Salomo. Iedereen wil wel eens weten hoe dat zit met zijn roem als koning van dat kleine landje. Zo ook de koningin van Scheba. Via via was het verhaal van de bijzondere rijkdom en wijsheid van Salomo ook tot haar doorgedrongen en zij wilde wel eens kennis maken met die koning, die zijn macht niet aan zichzelf toeschreef, maar aan de Heer.

Mensen komen in contact met het geloof en komen naar de kerk als zij van ons horen over de zegeningen van de Heer. Als ze het van ons niet horen, van wie dan wel?

De koningin houdt het na het bezoek niet bij het prijzen van Salomo zelf. Ze voegt er aan toe, dat zijn personeel bevoorrecht is om aan het hof te mogen werken.

Hoe het haar verder vergaat lezen we niet, behalve in Mattheus 12. Jezus zegt daar, dat ze nog een keer terug komt om samen met de gelovigen te getuigen tegen ongelovigen en huichelaars.

Jezus zegt tegen de omstanders: Zij was van het uiteinde van de aarde gekomen om naar Salomo te luitsteren. Ik ben meer dan Salomo en ik sta voor jullie en je doet er niets mee? En hoe zit het met ons? Christus komt naar ons toe vanuit de Hemel en zegt Ik ben Jezus en Ik neem zondaars aan. Als Hij hier is, laten we Hem dan loven en prijzen. Laten we Hem vragen om ons te vernieuwen en ons tot getuigen te maken.

We hebben een Koning, die meer is dan Salomo. De eeuwige liefde van God voor u, voor jouw en voor mij. Een Koning, die ons Zijn Heilige Geest geeft om wijsheid te ontvangen.

Als we dat gaan zien en beleven, als we deze God met Zijn genade gaan prijzen, als we dagelijks oog hebben voor onze voorrechten en God daarvoor danken, dan heeft de koningin van Scheba straks op de jongste dag misschien nog werk zat, maar niet aan ons.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Tekst van de dag

Zonder geloof is het onmogelijk God vreugde te geven; wie Hem wil naderen moet immers geloven dat Hij bestaat en dat Hij beloont wie Hem zoeken.