preek van de week

archive

Home Category : preek van de week

Voorganger: Dhr. H.J. Takken Rijk zijn bij God
De tekst van vandaag: Lucas 12 : 13 – 21
Schatrijke mensen kunnen desondanks ongelukkig zijn en arme mensen zonder dure bezittingen
kunnen daarentegen ondanks alle moeiten toch gelukkig zijn.
Geld maakt niet gelukkig, maar zonder geld ben je ook niet gelukkig. Je bent dan afhankelijk van hulp.
In psalm 73 is de schrijver jaloers op mensen die het heel goed hebben. Maar in vers 16 en 17 lezen
we “totdat ik Gods Heiligdom binnenging en op hun einde lette”. Houdt het einddoel dus voor ogen.
Geld en goed kun je niet meenemen na je dood. Wie jaagt naar rijkdom, valt in veel verzoekingen.
Laat je leven er niet door beheersen Dat is de boodschap van de gelijkenis van de rijke dwaas.
De Tien Geboden zijn er niet om onze vrijheid in te perken, integendeel. Ze beginnen met woorden
van bevrijding. God heeft Zijn volk uit de slavernij bevrijd. Jezus spreekt en treedt op in het verlengde
van dit denken. Hij wil naar de bron van het probleem. Pas op voor hebzucht. Je kunt overvloed
bezitten, maar je leven is niet je bezit. Hij richt zich daarbij tot de menigte en dus ook tot ons. Het
land heeft veel opgebracht en de landheer vraagt zich af waar hij alle opbrengst moet opslaan. Hij
heeft een probleem omdat hij te veel heeft. Rijke mensen kijken veelal niet naar anderen, maar zien
alleen zichzelf.
Ook ons leven is vaak gericht op het hebben van dingen, maar je wordt bepaald door wie je bent en
niet door wat je hebt. Vraag je een af: Wie ben ik nu echt? Het kan helpen bij verstoorde
verhoudingen. Dat is wat Jezus bedoelt. Eerlijk zijn, trouw zijn er zijn voor je naaste. Dat kost wel wat,
maar het is de liefde die de bijbel ons leert.
De vraag is: Zijn we rijk bij God? Zijn we dankbaar om een kind van Hem in deze wereld te zijn? Dan
ben je minder met jezelf bezig en denk je juist aan anderen die het wellicht minder hebben.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. J. Groenleer Gods goedheid houdt ons staande
De teksten van vandaag: Nehemia 9 : 1 – 5 en 15 -21 en Mattheus 14 : 13 – 21


Als ons leven in een crisis verkeert, ontstaan vaak diepteboringen in de menselijke ziel. Ineens is er
een inhaalslag om de diepere lagen van het leven te ontdekken. Vaak wordt er dan ook weer
gevraagd naar God.
In de tekst wordt de verwoeste tempel weer opgebouwd. Er worden woorden uit het verleden
gesproken. Die woorden hebben zoveel gewicht, dat ze gedaan moeten worden voordat de zaak
weer wordt opgebouwd.
God als medicijn tegen onze kwalen, onze moeiten, onze tekorten. Die eeuwenoude woorden en
liederen slepen ons door de donkerste diepen van het leven.
God is vol liefde voor hen die geen lieverdjes zijn. Hij geeft Zijn mensen nog graag de kans om hun
leven te beteren.
Hij doet ook wat Hij belooft. Hij heeft Zijn volk verdragen en gedragen. Dat geeft hoop. Jezus was ook
bewogen over een grote menigte. Wij kennen halsstarrige weerstand tegen en tegelijk vrijwillige
overgave aan God en Zijn woorden. Ze zitten vaak zo door elkaar heen in een mensenleven.
Als wij nu eens die aloude woorden oppakken? Laat ze tot je doordringen. Let op Jezus als mens, die
Gods liefde voor de mensen waarmaakt. Zieken genezen, gevangenen worden bevrijd, dorstigen
worden gelaafd, hongerigen worden gevoed, naakten gekleed. Dat zijn even zovele knipogen van
God naar mensen toe, naar een toekomst die komt.
Deel daarom uit van wat je mag ontvangen, zoals de leerlingen mochten delen van het weinige brood
en de luttele visjes. Een teken van overvloed in het rijk dat komt.
We moeten het anker van ons leven vast hechten aan Jezus Christus om vanuit die genade te leven.
Helemaal aan de rand van het evangelie ontwaar je iets van een grens aan Gods geduld. Een
afrekening met hen die blijven volharden in halsstarrigheid. Waarom toch wachten tot het einde
terwijl Hij een en al liefde en genade is?
Loof de Koning heel mijn wezen, gij bestaat in Zijn geduld.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. A.Th. van Olst Hoe zit het met … jou?
De tekst van vandaag: Lucas 13 : 22 – 30


Geloven betekent niet dat je antwoord krijgt op al je vragen. Het is leven met openstaande vragen,
met vertrouwen op Gods belofte.
In de tekst lezen we een indringende vraag. Hoeveel mensen krijgen toegang tot de Hemel? Jezus
buigt de vraag om van de derde naar de tweede persoon en maakt het daardoor persoonlijk. Hoe zit
het met jou?
De vraagsteller is in verwarring. Enerzijds wordt er in de bijbel gesproken over samenstromen van
oost en west en noord en zuid, maar anderzijds ook werd door de profeten gezegd, dat het wel echt
om bekering moest gaan.
Hoe gaan we om met de gedachte dat er mensen verloren gaan?
Je hebt het geloof in Jezus Christus nodig. Laat het iets van je hart zijn. Het kost inspanning. “Doe alle
moeite” Het komt er op aan dat je je op de juiste levensvragen richt.
“De deur is nogal smal” lijkt in tegenstrijd met “De poorten staan wijd open”.
Er zullen mensen buiten staan. Niet omdat de deur zo klein is, maar omdat je alleen op Gods manier
binnenkomt, niet op je eigen manier. Alleen met overgave aan Hem.
Je loopt het risico om buiten te blijven staan als je de poort wel van alle kanten bekijkt, maar er niet
door naar binnen gaat.
De mensen, die buiten blijven, knarsetanden. Daar zit iets van wroeging in. “Had ik maar de juiste
vraag gesteld; had ik maar naar binnen gegaan”. Stap vandaag nog binnen. Er komt een moment dat
de deur dicht gaat.
In alle scherpte van Zijn antwoord ziet Jezus ook Jeruzalem en Zijn komende oordeel en het verdriet
om hen die buiten blijven. Hij heeft voor ons de prijs betaald en de deur wijd open gezet.
Zoek Hem en ga binnen, neem Zijn genade met beide handen aan.
Geloven betekent niet dat alle vragen opgelost worden. Jezus zegt: leg de vragen in mijn hand en
kom binnen, het is de hoogste tijd.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Br. A.C. Nieman Geloven in wat je nog niet ziet
De teksten van vandaag: Hebreeën 11 : 1 – 19 en Hebreeën 12 : 1 en 2


We mogen leven met de belofte van God, dat Hij alles nieuw maakt. Maar niet alles wat God belooft
zien we in ons leven werkelijkheid worden. Ons geloof wordt gebouwd, al is de weg die we gaan vaak
niet duidelijk. Je bouwt verder omdat je toeleeft naar wat je voor ogen hebt.
De tekst van vanmorgen zegt het zo. Geloof is de zekerheid, dat alles waar wij op hopen
werkelijkheid wordt. Het overtuigt ons van de waarheid van wat we niet zien.
Om dit geloof kracht bij te zetten, wordt een lange lijst geloofsgetuigen genoemd. Abel, Henoch,
Noach, Abraham en vele anderen.
Zij zijn allemaal in geloof gestorven. Naast alles wat ze hebben ontvangen, hebben ze ook veel van
wat hun beloofd is tijdens hun leven nog niet gezien. Zij hadden een gemeenschappelijk vertrouwen,
dat God niet loslaat wat Hij begint.
Kunnen wij het? Vol vertrouwen op weg gaan met Gods belofte vanuit het geloof, dat Hij die
waarmaakt?
Kunnen wij geloofsgetuigen zijn, een voorbeeld voor anderen door te leven uit Gods belofte?
Durven we ons er aan toe te vertrouwen? Geloven in wat je niet ziet door te kijken naar Jezus.
Hebreeën 11 laat ons zien dat het aan komt op zeker weten in vertrouwen, dat God vast houdt aan
Zijn belofte voor ons.
Dat gaat niet zonder strijd. Het op weg zijn in het geloof heeft ook iets van een wedstrijd, van
inspanning, van gefocust zijn, en mijden van alles wat je verzwakt en afleidt
Ga op weg als in een wedstrijd met inspanning. Je strijd tegen alles wat je kan afhouden van je doel.
Kijk in die strijd niet naar je eigen kunnen, maar kijk naar Jezus. Wat Hij voor u, voor jou heeft
gedaan. Hoe Hij mens werd en in ons midden kwam. Hoe hij vol bewogenheid omzag naar gewone
mensen zoals u en ik. In Jezus’ overwinning over dood en graf ligt de garantie van al Gods beloften.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Prof. Dr. H.J. Selderhuis Getuigen in de boeien
De tekst van vandaag: Handelingen 24


Tertullus begint zijn pleidooi met een lofrede om Felix mild te stemmen. Tevergeefs, want de boef
Felix wil geen gedoe. Hij herinnert zicht de ervaring van zijn collega Pilatus rondom Jezus’
veroordeling en schuift de verantwoordelijkheid van een vonnis door naar Lysias de tribuun.
Na de hoorzitting laat Felix Paulus dus weer opsluiten. Later gaat hij met zijn vrouw bij Paulus op
bezoek. Zij zijn nieuwsgierig naar de beweging, de Weg die Paulus verkondigt. Drusilla kent als Jodin
de verhalen uit het oude Testament en kent ook Jezus. Paulus vertelt hun wat hem beweegt en komt
aan het eind op gerechtigheid, zelfbeheersing en het oordeel van God.
Dat zegt hij tegen een Felix, die daar niets mee had. Felix, jij bent rechter over mij, maar er komt een
dag dat je je moet verantwoorden voor de hoogste Rechter. Houd je daar wel rekening mee?
Het oordeel, de gerechtigheid en zelfbeheersing vormen één boodschap en de kerk heeft een taak in
het spreken over deze boodschap.
Als Paulus wordt teruggestuurd, lijkt het alsof hij het verkeerd heeft gedaan. Maar als je Jezus als
verlosser hebt ontdekt, wil je anderen daar uit liefde toch ook over vertellen?
Felix drukt het weg. Hoe is dat met ons? Zitten we hier om de preek of de dominee te beoordelen of
om te luisteren naar wat God ons te zeggen heeft? Laten we het Woord werken? Laten wij ons
leiden?
De vrees van Felix maakt plaats voor hebzucht. Hij biedt Paulus vrijheid in ruil voor geld.
Maar Paulus geeft niet toe. Hij komt ook niet op de gedachte om toch maar te betalen om vrij te
komen en het Woord buiten de gevangenis te kunnen verkondigen. Hij gaat er van uit, dat zolang hij
niets verkeerds doet, God hem blijft leiden en beschermen. Verleidingen kennen we allemaal. Er
wordt wel gezegd, dat christenen het zich moeilijk maken, maar het geeft rust op de goede weg.
God roept ons uit liefde op tot zelfbeheersing en vertrouwen.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. C.J. van den Boogert De heiligen toerusten voor het werk in Zijn dienst
De teksten van vandaag: Joël 3 en Efeze 4 : 1-16


Het hart van de schrift is, dat God het volk, dat Hij geschapen heeft, wil liefhebben en verlossen.
Bij het volk Israël was de vraag: Wie zal ons leiden? Dan moet je drie dingen in de gaten houden.
 We hebben openbaring nodig door Gods woord
 We hebben de Geest helpt ons om de schrift te verstaan.
 God wil dat het volk Hem liefheeft, zoals Hij zelf ook liefheeft.
Er was openbaring gegeven aan Mozes. Hij sprak tot God van mond tot mond en kreeg het Woord en
de Geest om de last van het volk te dragen, hen te leiden en in het beloofde land te brengen. Maar
alleen werd hem dat te zwaar. Daarom geeft God hem 70 oudsten.
Als één man de leiding heeft ben je afhankelijk van die ene man. Die 70 oudsten waren weer
afhankelijk van Mozes. En het volk was weer afhankelijk van die 70 voor de uitleg van de schrift.
Zo kwam er een hiërarchische structuur in het Oude Testament.
In het bijbelboek Joël (ook Oude Testament) lezen we:
 Zonen èn dochters zullen profeteren.
 Oude èn jonge mensen zullen visioenen zien
 Op slaven èn slavinnen zal God Zijn Geest uitgieten
De hiërarchische structuur wordt doorbroken. Er ontstaat gelijkwaardigheid.
In het Nieuwe Testament komt Jezus. Hij is de Messias. Hij is het woord. Het woord is mens
geworden. God stort Zijn Geest uit over Jezus en in Zijn werk schenkt Jezus de Geest aan heel het
volk. Door het geloof in Jezus krijgen we deel aan de gave van de Geest.
Niet meer hiërarchisch. Geleid door de Geest moeten we leven in liefde tot God en tot elkaar.
Niet iedereen krijgt dezelfde gaven maar ieder is geroepen om met de gave die hij/zij heeft
ontvangen elkaar te dienen.
Ambtsdragers moeten niet een heerserspositie willen innemen. Zij zijn er om gelovigen toe te rusten
tot het dienen van elkaar. Zij moeten dienen tot opbouw, tot eenheid en tot samenbinding.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. J. van Mulligen Eerherstel
De tekst van vandaag: Psalm 62


In de psalm (van David) staat: “Onze redding is bij God”, maar er staat ook “mijn eer” is bij God. De
psalm mag gelezen worden tegen de achtergrond van het verhaal van Absalom. David wordt
vernederd en moet het veld ruimen. Hij zoekt zijn rust bij God.
God rekent je er niet op af als je je zondig, gering en klein voelt. In Jezus heeft God de schade
weggenomen. Je mag mens zijn zoals God het heeft bedoeld, als een eerbaar schepsel van God.
Daar waar God niet wordt geëerd, komt de menselijke eer onder druk te staan. Wie presteert wordt
gewaardeerd, maar als je beperkt bent, hulpbehoevend of in schuldsanering terecht komt tel je niet
meer mee. Je wordt uitgelachen omdat je een fout maakt of je wordt te kijk gezet of gepest. Er is
heel wat ellende voor mensen “aan wie geen eer te behalen is”. Wie niet scoort wordt al gauw uit de
hoogte bekeken.
Griekse goden waren er op uit om nietige schepselen klein te houden. De God van de bijbel is
onvergelijkbaar anders. Hij wil mensen zelfs aandeel geven in de glorie van Zijn schepping. Hij geeft,
hoeveel of hoe weinig gaven en talenten je ook ontvangen hebt.
We moeten wel Gods grootheid en majesteit erkennen. Er is een hemelsbreed verschil tussen
Schepper en schepsel. Wie zijn wij om tegen God te zeggen of Hij het wel of niet goed doet of Hem
dingen verwijten, die het gevolg zijn van menselijke tekortkomingen.
Bij God is onze redding en eer. Redding van de mens is eerherstel, Goddelijk eerherstel. We mogen
met Hem werkzaam zijn in Zijn schepping.
We moeten stoppen om mensen te beoordelen om wat ze hebben, kunnen of presteren.
God verheugt zich over de schoonheid van Zijn schepping. Zo verheugt Hij zich ook over ieder, door
Jezus gered mens. Ondanks alle ellende in deze wereld mogen wij geloven in wat God voor ons in
petto heeft. Noem het eerherstel. Dankzij Jezus een nieuwe hemel en een nieuwe aarde

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. J. Maasland Géén andere God
De tekst van vandaag: 2 Koningen 5 : 1 – 19a
De bijbel is het boek van het Leven (met een hoofdletter), maar ook van het leven (met een kleine
letter). Het heeft alles te maken met ons leven van alle dag. God zoekt ons kleine mensen op en
verbindt Zijn naam aan ons. Daarvoor is de bijbel geschreven.
Het verhaal van Naäman is een voorbeeld, dat laat zien hoe God betrokken is. Hij laat Zijn macht zien
aan een legeroverste. Een niet voor de hand liggende keuze.
Wij zijn geneigd om naar de koning, de machthebber te kijken, maar in de bijbel gaat het daar niet
om. Het gaat om de God van Israël.
Naäman de machthebber is ziek en dat maakt hem onrein. Iedereen probeert hem te mijden. Het
meisje bij hem thuis zegt niet “Eigen schuld dikke bult”. Zij wenst Naäman genezing. De koning van
Aram stuurt een bericht aan zijn gelijke, de koning van Israël. Als die in paniek raakt, geeft Eliza aan,
dat Naäman maar bij hem langs moet komen.
Eenmaal daar krijgt Naäman een koude douche. Eliza komt niet eens zelf naar buiten. Naäman is in
zijn eer aangetast en loopt boos weg. Maar zijn mensen weten hem te overhalen om toch in de
Jordaan te baden.
Hij komt rein uit de Jordaan en zegt tegen Eliza: Nu weet ik, dat er geen god is dan de God van Israël.
Dan de vraag: Kan ik nog met mijn koning mee naar de tempel van Rimmon? Eliza zegt: Ga in vrede.
Is dat een vrijbrief voor heidendom? Nee, Het is God die zich bekend maakt. Het Leven komt het
leven binnen en daarin ervaren we de macht van deze God.
God is ook aanwezig in ons leven, ook zonder dat wij het merken. Het maakt ons niet onaantastbaar
en we zijn daardoor ook niet verheven boven anderen.
Het maakt ons wel tot mensen met hoop, tot mensen die in hun hart de vrede meedragen omdat
God zelf Zijn vrede heeft gegeven.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. E. Everts De graankorrel moet sterven om vrucht te dragen
De tekst van vandaag: Johannes 12 : 20 – 30
Stel er komen vreemden de kerk binnenlopen die vragen: Wat gebeurt hier eigenlijk elke zondag?
Wat vertellen we hun dan over ons gemeente van Christus zijn. Dat we een gemeente van mensen
zijn en dat het belangrijkste voor ons is dat Jezus stierf voor onze zonden. Hij is onze verlosser. Jezus
moet schitteren. Jezus ging de weg van de graankorrel en ook alle mensen moeten deze weg gaan.
Het antwoord van Jezus in de tekst is een reactie op een vraag van Grieken. Zij stonden bekend om
hun bewondering voor prestaties. Zo ook vandaag in onze wereld. We willen als mensen graag
schitteren. In het geval van de Grieken geeft Jezus als antwoord: Het is de tijd, dat de Mensenzoon
tot majesteit wordt verheven. De kroning van een koning is in onze wereld een groot feest met veel
vertoon van rijkdom en welvaart. Bij Jezus zien we daar niets van. Hij spreekt van een graankorrel,
die sterft. Jezus ontvangt Zijn majesteit langs de weg van Zijn dood. Daar wordt Zijn heerlijkheid
zichtbaar. Dat is ook de les voor Zijn volgelingen. Graankorrels, die gegroeid zijn door de zorg van
God kunnen alleen vrucht dragen door eerst te sterven.
Hij zegt er meteen bij: Wie zich aan zijn leven vastklampt zal het verliezen, wie het loslaat zal het
behouden in eeuwigheid. Als je hecht aan het leven, aan de dingen van deze wereld, hoe kan dan de
grootheid van Jezus duidelijk worden? Om Zijn liefde door te geven aan anderen moeten we stil
gezet worden. We hebben ons leven gekregen in bruikleen om het te geven aan Jezus. Hij gebruikt
ons om vruchtbaar te zijn als een graankorrel.
Jezus is ons voorgegaan en gaat met ons mee. De weg die Jezus moest gaan om Zijn majesteit te
bereiken is ook de weg die wij moeten gaan. Maar dan laat Hij laat ons ook delen in Zijn majesteit.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. J. Jonkman Het feest van de Geest nader verklaard vanuit de tekenen
De tekst van vandaag: Handelingen 2 : 1 – 13
Pinksteren valt 10 dagen na Hemelvaart en op de 50 e dag na Pasen. Voorheen werd het Pinksterfeest
al gevierd als een oogstfeest en ook als het gedenken van de wetgeving op de berg Sinaï.
Het uitstorten van de Heilige Geest betekent de vervulling van het Oud Testamentische Pinksterfeest.
Bij de wetgeving op de berg Sinaï toonde de Here Zijn majesteit op indrukwekkende wijze.
Toen waren donder en bliksem, bazuingeschal en een aardbeving de tekenen van Gods
aanwezigheid. Nu is er weer sprake van vuur en wind, maar geen echt vuur en geen echte storm. Een
wind die het huis schoon blaast. Daarbij tongen van vuur, die mensen raken in hun ziel. De
vuurtongen verdelen zich over alle aanwezigen. Er komt een bezieling over hen waardoor zij spreken
in andere talen. Het evangelie wordt daardoor over de hele wereld in alle talen verkondigd. De Geest
wijst ons de weg van de Here Jezus en Zijn reddende werk.
God verschijnt op de 1 e Pinksterdag aan de mensen op een geheel nieuwe wijze. Hij komt in de
mensen.
Dat geeft grote vreugde die je nergens anders kunt vinden. Bij Kerst is die blijdschap al
aangekondigd: Zie Ik breng jullie Grote blijdschap, die de hele wereld zal ten deel vallen. Het is het
begin van de eeuwige vreugde. Wij mensen hebben een leegte over onszelf gehaald door God te
verlaten. Die leegte wordt opgevuld door de Heilige Geest.
Die kracht ervaren wij pas ten volle als we onze zwakheid erkennen. De discipelen die tot dan in het
geheim bij elkaar kwamen, werden vervuld van de Geest en spreken zonder angst over de grote
daden van God.
Is er bij ons ruimte voor de Hemelse werk van de Geest aan en in ons?
Wij ontvangen wij de Heilige Geest door te bidden. We herkennen Hem aan de getuigenis van God
en Jezus Christus. Hij komt voor iedereen en vervult ons te volle met een Hemelse vreugde.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Tekst van de dag

Heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand en met heel uw kracht.