preek van de week

archive

Home Category : preek van de week

Voorganger: Ds. B Luiten Gelukkig geloven door de Geest van God
De tekst van vandaag: Lucas 1 : 26 – 56


Wat Maria overkomt is heel bijzonder. Zij was een onbekend jong meisje uit een onbetekenend
plaatsje in Galilea. God kende haar wel. Zij kon het niet bevatten, maar ze geloofde het wel.
Gabriël heeft haar verteld, dat haar familielid Elizabeth ook zwanger was en dus gaat ze daarheen.
Elizabeth neemt als eerste het woord bij de aankomst van Maria. Dat is verrassend, want hoe kon zij
weten, dat Maria zwanger was van de Heer? Het antwoord is: Door de Heilige Geest.
Wat zal het Maria bemoedigt en gesterkt hebben; beiden vervuld van de Geest. Ze geloofden in wat
ze nog niet hadden gezien. Ook wij geloven in wat we niet hebben gezien. Het is de Geest die ons
kennis en vertrouwen geeft in God en werkt in ons hart.
Kennis van God maakt gelukkig. Het kind springt op in Elizabeth’s schoot als Maria binnenkomt.
Verderop in het evangelie springen de Schriftgeleerden helemaal niet op van vreugde als Jezus
spreekt. Dat komt, doordat al hun kennis hun in de weg zit.
Als we mensen enthousiast willen maken voor de kerk moet de vraag zijn: Herken jij iets van de
Heilige Geest in je leven? De kerk is de werkplaats van de Heilige Geest. Het is aan ons om Hem de
ruimte te geven zijn werk te laten doen.
Als aanstaande moeder van de zoon van God kent Maria bijzonder geluk. Na de geboorte van Jezus
speelt zij geen bijzondere rol meer. Hij ziet iedereen als moeder, broers en zussen. Daarmee laat Hij
ons delen in het geluk. “Ik ben in jou en jij in Mij”. Jezus kwam niet langs als hulpverlener. Hij werd
geboren in onze ellende, voor altijd één met ons. Gelukkig ben je door de Geest die je één maakt met
de Zoon, en de Zoon van God één maakt met jou. Dan wordt het kerstfeest.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Student J. Verschoof Wordt verlicht
De tekst van vandaag: Jesaja 60 : 1 – 22

Licht is mooi en fijn in deze donkere dagen voorafgaand aan Kerst. Een mooi adventslied luidt: Daar is
uit ’s werelds duistre wolken een licht der lichten opgegaan….”.
Vandaag drie aandachtpunten met betrekking tot het licht: Wordt verlicht, Door het Licht en Wordt
en wees een licht
Wordt verlicht houdt in, dat we in het donker staan. Het volk Israël heeft God de rug toegekeerd en
belandt in de ballingschap (de duisternis). Zij verlangen naar licht. Het eerste vers belooft dat licht. k
In de tijd van Jezus geboorte was zond God Zijn Zoon om licht te brengen in de wereld. En ook in
onze tijd is er “duisternis”. Denk aan de oorlog in Oekraïne, de droogte in Noord-Oost Afrika, de
economische en klimaatcrisis. En ook nu klinkt Gods woord: Sta op en wordt verlicht.
Door het licht Het licht staat bij Jesaja voor blijdschap, verlossing en vertroosting. De Heer komt zelf
om vertroosting te brengen. In het teken van Kerst: Jezus is het Licht van de wereld.
Het licht komt onverwacht. Het volk had misschien de hoop op een terugkeer (op licht) al opgegeven.
En dan klinkt ineens deze belofte: “Overdag is het licht van de zon niet meer nodig, want de Heer zal
je voor altijd licht geven.”
Wordt en wees een licht In vers 1 staat: Sta op en schitter. De Heer spoort ons aan om Zijn licht te
ontvangen en door te geven. Hij brengt licht in ons leven zoals Hij ook licht in de schepping bracht. En
dat licht is eeuwigdurend. Het staat er als een opdracht omdat het belangrijk is.
Het is als de maan die zelf geen licht geeft. Het zonlicht weerkaatst op de maan, zodat wij op aarde
ook ’s nachts licht ontvangen. Planten gaan open als ze zonlicht ontvangen en krijgen bloemen die er
prachtig uitzien en lekker geuren. Dat trekt aandacht.
Zo moeten ook wij het licht van God en de bijbehorende troost, verlichting, vrede en vreugde
doorgeven aan de wereld om ons heen.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. A. Th. van Olst De lach om de beloofde zoon
De teksten van vandaag: Genesis 17 : 15 – 19, Genesis 18 : 9 – 15 en Genesis 21 : 1 – 7


Lachen maakt mensen mooi. Maar er is ook gelach, dat niet zo mooi is. Vanmorgen zien we eerst een
lach van pijn en ongeloof en tenslotte een lach van vreugde en van verwachting.
Abraham heeft lang moeten wachten op de beloofde zoon en als dan uiteindelijk de belofte komt,
dat Sara binnen een jaar een zoon zal krijgen, buigt Abraham voor God, maar lacht ook. Een lach van
gesmoorde hoop. Hij dacht dat het onmogelijk was. De hoop is in de knel gekomen.
Sara hoort het ook en lacht in zichzelf een lach vol verdriet en pijn van kinderloosheid.
Zo ging het ook bij Zacharias aan het begin van het Nieuwe Testament. Ook hij gelooft niet dat
Elizabeth nog een kind kan krijgen. Maar God zegt: Hou je er rekening mee, dat ik de Here ben? Zou
iets voor de Mij te wonderlijk zijn?
Hoe is dat bij ons? Iedere Kerst verwachten we weer. We zien uit naar de voleinding, maar zien we er
ook iets van in deze wereld? In ons leven? In de kerk? Misschien lachen wij ook wel uit ongeloof.
Er zijn veel parallellen tussen Abraham en Sara en Zacharias en Elizabeth.
De geboorte van Isaac is een uitbarsting van hoop, het bewijs, dat God doorgaat met Zijn plan tot de
voleinding van de wereld. Sara zegt: “God maakt dat ik kan lachen.” Die lach is aanstekelijk. Dan mag
de glimlach ook bij ons wel doorbreken. De lach van advent, de lach van de verwachting.
De oude door de schriften gevormde Zacharia geloofde het eerst niet. Bij de jonge en onbevangen
Maria breekt de lach wel direct door.
Laat de lach doorbreken, want eens zal de hoop waarheid blijken en klinkt de vreugdevolle
schaterlach op de jongste dag. Ook dan zullen we zeggen: “God heeft mij doen lachen en dat houdt
nooit meer op.”

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. J. Maasland Wat is jouw uitzicht?
De teksten van vandaag: Prediker 11 : 7 – 12 : 5 en Hebreeën 11 : 1 – 16

Uitzicht is meer dan wat je kunt zien. Wat wij vanmorgen zien is, dat 3 kaarsen zijn aangestoken om
overleden gemeenteleden, familie, vrienden of bekenden te gedenken. Maar ons uitzicht ontvangen
we vanaf de grote kaars. Die verwijst naar Jezus Christus, die uit de dood is opgestaan. En de drie
kaarsen, die aan dat licht zijn ontstoken, verspreiden daardoor licht en warmte ondanks dat ze ons
herinneren aan mensen, die overleden zijn.
Wat is ons uitzicht? Prediker beschrijft in zijn cynisme. “Het is allemaal leegte”. Het leven gaat
voorbij.
In de brief aan de Hebreeën gaat het over hetzelfde. Het gaat over het geloof, maar ook over dat
mensen in geloof gestorven zijn zonder dat wat ze hoopten en verwachtten werkelijkheid is
geworden.
Is het daarom een leeg geloof? Dat zou je op basis van de feiten kunnen zeggen, maar dan heb je
geen uitzicht. Wij worden bepaald bij het uitzicht dat we hebben. Ons uitzicht is God. Hij ziet jou. Hij
heeft je geschapen. En daarin verschilt ons leven niet zoveel van dat van Abel, Henoch, Noach,
Abraham en Saraï. Wij geloven het ook, maar we zien het niet.
Wat mensen zeggen en doen krijgt door het geloof waarde voor de ander. Door het geloof spreken
de geloofshelden nog steeds. Hun geloof was de verwachting, die ze hadden op grond van wat zij van
God hadden vernomen. Ze leefden met uitzicht. Zij leefden van de belofte.
Ons uitzicht wordt bezongen in de liederen van vanmorgen. “Daar ruist langs de wolken een lieflijke
naam, die Hemel en aarde verenigt tezaam” en “Ik zeg het allen dat Hij leeft, dat Hij is opgestaan”.
In de harde werkelijkheid van het afscheid nemen, straalt het licht van Pasen. In het licht dat Hij ons
heeft gegeven zien wij elkaar en onszelf en zijn we mensen met uitzicht en zingen we van Jezus
Christus, die ons leven is vandaag en morgen en door de dood heen.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. A.G. van der Heijden De gemeente is er om open te doen
De tekst van vandaag: Lucas 11 : 37 – 54

Met een sleutel kun je deuren openen en sluiten. Als je hem gebruikt om te sluiten, sluit je de
toegang af voor andere mensen en dat is in dit verband nu juist niet de bedoeling.
Gods kerk is op aarde om te getuigen van Jezus, die de toegang tot God mogelijk heeft gemaakt.
Centraal staat vandaag vers 52. De sleutel is weggenomen. Dat is niet de bedoeling van het
gemeente zijn. De kerk heeft in de wereld een sleutelfunctie om voor anderen deuren te openen. Dat
gaat niet vanzelf, maar het is wel de bedoeling van Jezus.
De tekst is een waarschuwing hoe deze roeping volledig de mist in kan gaan. “De sleutel tot de
kennis” (de sleutel tot God) is toevertrouwd aan de Schriftgeleerden en farizeeërs. Maar zij hebben
hem verkeerd gebruikt. Jezus zegt: Jullie zijn zelf niet in dat heil naar binnen gegaan, maar hebben
daarnaast ook de toegang voor anderen onmogelijk gemaakt.
In onze kerk lijkt de gang van zaken hier soms ook op. Het magistrale evangelie dat de Here een God
wil zijn van verloren mensen wordt teruggebracht tot een lijst van dingen, die wel en niet mogen, zo
ingewikkeld, dat het de mensen de moed ontneemt om er aan te beginnen. Deuren worden eerder
dichtgeslagen dan open gesteld.
Hebben wij door, dat onze manier van christen zijn de deur tot God voor anderen kan sluiten?
Het is de bedoeling van Jezus dat zijn gemeente de deuren wijd openzet voor diegenen, die er elders
uit liggen. Maar dan moeten we wel eerst zelf binnengaan. Pas dan kunnen we voor anderen deuren
open zetten, zodat ze kunnen bijkomen en hoop en vertrouwen krijgen in het heil van onze God. Dat
heeft de wereld vandaag de dag keihard nodig. Dichte deuren zijn er zat. Laten we onze God daar
gelovig om vragen. Jezus zegt: Dan geeft Hij vast en zeker. Ieder die bidt, ontvangt, die zoekt, vindt
en wie klopt zal worden open gedaan.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. B. Luiten, Voorschot op eeuwige vreugde

De tekst van vandaag: Psalm 91

God gaf Abraham een voorschot op de toekomst. Hij sloot een verbond, niet alleen voor toen en niet
alleen voor Abraham, maar voor eeuwig en voor de hele wereld. Abraham kreeg een land en een
kind zodat hij wist dat er toekomst voor hem en zijn nakomelingen zou zijn.
In psalm 91 wordt tot God wordt gezegd: U bent mijn toevlucht en mijn vesting, op U vertrouw ik. Je
hoeft niet bang te zijn. Niet voor de pijl die rondvliegt, niet voor de pest. Maar hoe lees je over die
pijl als je in het huidige Oekraïne woont, hoe lees je dat over de pest als je met kanker in het
ziekenhuis ligt?
Je wordt uitgenodigd door God zelf om te zien wat Hij zijn volk toen gaf. Hij leidt Abraham en
vervolgens het volk Israël bij de uittocht uit Egypte. Hij beloofde Abraham kinderen en een
nageslacht. Bij de uittocht uit Egypte geeft God aan, dat hij voor ze zorgt.
God woont te midden van Zijn kinderen. Hij geeft een voorschot op de eeuwige vreugde. Zien wij dit?
Vertrouwen wij op Hem? God is niet veranderd. God geeft Zijn Geest diep in het hart van Zijn
kinderen als het voorschot op de eeuwige vreugde.
Christenen, die omwille van hun geloof worden opgesloten getuigen: Een christen kun je niet
eenzaam opsluiten. God is er altijd bij. Je kunt andere goden toelaten, maar niemand kan God uit je
hart halen.
Wat is nu het diepste in mij? Mijn toevlucht mijn vesting. Op U vertrouw ik. God is liefde en vrede,
actieve vrede. We zijn broers en zussen op basis van een geloofsband. Waar is het voorschot op
gericht? Kijk dan naar de laatste zin van de psalm. “Ik zal je redding zijn.” In de oude vertaling: “Ik zal
je Mijn heil doen zien” God zal je laten zien, dat alles weer heel wordt, geen dood, geen ziekte. Dat
belooft God met Zijn voorschot. Hij is er ook in de donkerste dagen.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. B. Loonstra, Oorlog en vrede

De tekst van vandaag:   Genesis 14

De wereld staat in brand. Oorlog, crisis op crisis. In Genesis 14 vinden we daar op kleinere schaal iets van terug. Vier koningen trekken op hun oorlogspad langs Sodom en Gomorra en nemen alles mee. Ook Lot, de neef van Abraham wordt meegenomen.

Als Abraham hoort, dat zijn neef is meegenomen door de plunderaars had hij kunnen zeggen: “Ja, dat krijg je er van als je wilt weten waar de welvaart te halen is. Er zijn altijd kapers op de kust.”

Maar Abraham dacht niet zo. Hij verzamelt een leger, drijft de noordelijke koningen terug en Lot wordt bevrijd. De oorlog is voorbij. Er kan worden gewerkt aan de wederopbouw. Maar met het ophouden van een oorlog is er nog geen vrede.

De vrede kondigt zich aan als een tiende koning ten tonele verschijnt, Melchizedek. Hij lijkt belangrijker dan de andere koningen. Hij is een priesterkoning in dienst van de allerhoogste God. Hij bemiddelt tussen God en mensen. Abraham krijgt de zegen van Melchizedek en herkent daarin, dat hij een juiste keuze heeft gemaakt toen God hem riep.

Kent u dat gevoel ook? Dat u boven de dagelijkse zorgen wordt uitgetild? Een bevestiging van de weg die je gaan moet? Het komt niet op het moment dat jij het wil. Het komt op een moment dat God vindt dat je het nodig hebt. Beschouw het als een toegift, een cadeau van Genade.

Melchizedek wordt nog een paar keer genoemd in de bijbel. Bijvoorbeeld in psalm 110. In de brief aan de Hebreeën wordt Jezus “priester zoals Melchizedek” genoemd.

De ervaring van uitgetild worden boven de dagelijkse werkelijkheid is dan misschien een zeldzaamheid, maar de vrede van God zelf is een blijvende gave, of je hem nu ervaart of niet. Alleen dat al kan je blij maken.

Hij stelt ons in een nieuwe werkelijkheid. Het is een kwestie van vertrouwen. Zoek de groei en de bevestiging. En zet je in voor een ander, zoals Abraham voor Lot en Jezus voor ons.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Dhr. R. van de Beek, Schuld, onmacht en Gods redding

De tekst van vandaag:   Genesis 2 : 4 – 3:1, Efeziërs 2 : 1 – 10 en Openbaring 18 : 1 – 5

Het is vandaag Michazondag. Op deze dag wordt aandacht besteed aan de oneerlijke verdeling van de rijkdom op deze wereld.

In Genesis 2 legt God een tuin aan en zet de mens daar middenin met de opdracht om de tuin te verzorgen. Wij hebben de aarde sindsdien gebruikt naar ons eigen goeddunken. Dat heeft er toe geleid, dat ook dit jaar Earth overshoot day (de dag dat de wereldbevolking al meer grondstoffen en voedingswaren heeft verbruikt dan de aarde in een jaar kan opbrengen) al in juli viel. Wij leven op de pof bij onze kinderen en bij de aarde.

De mens kreeg vervolgens de zorg voor de Flora en Fauna. Dan volgt de verleiding door de slang en nog steeds worden wij dagelijks verleid met het gevolg, dat de schepping uitgeput en kapot gemaakt wordt.

In Openbaring vernietigd God de stad Babylon (onze niets ontziende westerse cultuur), die staat voor alles wat ons van Gods pad af leidt. Hij zegt: Ga weg uit die stad. Doen we dat? Stoppen we met auto rijden, vliegen, ongeremd nieuwe spullen en kleren kopen? Of vinden we dat een druppel op een gloeiende plaat? Bedenk dan: wat voor ons een druppel lijkt, kan door God veel groter worden gemaakt. Bijvoorbeeld het verhaal van de vijf broden en twee vissen.

God schakelt ons in. Hij heeft een taak voor ons, een doel met ons . Dat we zorg gaan dragen voor de schepping. Als je God toestaat in je leven, zorgt Hij er voor dat je de juiste dingen gaat doen.

Het kan iets kleins zijn, maar het past in Zijn hele grote plan.

Hij heeft ons ingeroosterd. Hebben wij daar oog voor? Zo niet, dan kunnen we vragen of Hij onze ogen wil openen. Dat is de oproep van Micha op deze zondag: Doe recht heb de waarheid lief en wandel nederig met God.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. C. van Atten, Over God

De tekst van vandaag:   Handelingen 17 : 16 – 31

Vanochtend is de dienst gericht op God zelf. Niet op Zijn schepping, niet op het woord, niet op de genade, maar op het zijn van God.

We kennen God door de bijbel, maar Wie Hij is blijft iets mysterieus, een geheim.

Paulus schrijft: “In Hem zijn wij, bewegen wij en leven wij. We vragen ons af waar God is. Om ons heen?

Athene was in die tijd het centrum van de wetenschap en filosofie. Paulus ziet in de stad naast alle andere beelden van Griekse goden ook een altaar is voor de “onbekende God”. Misschien dachten de Grieken al dat er iets meer moest zijn dan wat zij kenden?

Soms voelen wij ook wel dat er iets meer is in de stille grootsheid van de natuur, de zee, de sterren.

Paulus wordt uitgenodigd in de Areopagus. Hij legt uit wie de “onbekende god” is. Hij woont niet in een tempel. Daar is Hij veel te groot voor. Deze God dient zelf Hij dient ons met heel Zijn heil, genade en liefde.

Hij is niet zichtbaar. Wij kunnen ons ook geen voorstelling van Hem maken. Toch moet je Hem zoeken, want Hij zoekt ook ons. Je kunt hem vinden want Hij vindt ook ons. Als je Hem niet zoekt, kun je blijven zoeken, maar zul je niet vinden. Een leven zonder God is een leven met een leegte. Paulus schrijft ook over Jezus, een man, die geleefd heeft en nog leeft, geleden, gestorven, maar ook weer is opgestaan. God is in Jezus een kwetsbaar mens geworden, heeft onder ons gewoond en we hebben Zijn glorie en heerlijkheid gezien. Het evangelie roept ons met klem op om Hem te zoeken, te vinden en gevonden te worden. Hij komt als rechtvaardige ons tegemoet in de bijbel, in het evangelie. Bij het openen van de bijbel dan ruist zijn naam. Zijn overweldigende liefde is en blijft uniek in deze wereld. Met de komst van Jezus Christus laat God zien wie Hij is.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. C.C. den Hertog, Het geheim van Israël

De tekst van vandaag:   Deuteronomium 7 : 6 – 11 en Romeinen 11 : 16 – 24

Met het enten van takken van de wilde olijven op de edele boom wordt bedoeld, dat mensen van buiten Israël ook deel mogen uitmaken van Israël, Gods volk.

Alle volken, die in de bijbel worden genoemd bestaan niet meer, maar door de eeuwen heen is er nog steeds het volk Israël. Wat is het geheim van Israël?

Het is een rijke, verootmoedigende en ergerniswekkende boodschap.

De rijkdom van deze boodschap zien we in Deuteronomium 7. God zegt: IK heb jullie gekozen omdat ik aan jullie voorvaderen een eed gezworen heb. Je moet het geheim dus niet bij het volk zelf zoeken. Zij zijn niet trouwer of slimmer of dapperder dan andere volken. In de verwijzing naar de eed aan Abraham en Isaac, zegt God ook: “In u zullen alle geslachten gezegend worden”. Het gaat dus ook over ons.

Verootmoediging is het tegenovergestelde van zelfverheffing. Als christenen kunnen we soms denken: “Als iedereen was zoals ik, zou de wereld er beter uit zien.” Dat is een vorm van zelfverheffing. Erkennen dat we de zegeningen van God niet kunnen verdienen is verootmoediging.

In de boodschap zit ook ergernis omdat God Israël heeft gekozen. Je vindt die ergernis ook terug in hoe mensen keken naar hoe Jezus omging met mensen in Zijn omgeving.

Als je ziet, dat God kiest voor een slavenvolk zonder groot cultureel verhaal, dat Jezus tollenaars en zondaars en hoeren uitnodigt, dat dan zie je hoe radicaal Zijn genade en ontferming is.

Je komt in de gemeenschap van Jezus Christus niet binnen op basis van wat je hebt bereikt. Hij buigt zich uit grondeloze goedheid over ons en onze wereld en rekent ons allemaal tot de burgerlijke stand van Zijn Jeruzalem. Het geheim van Israël is ook een geheim van ons. We leven niet van wat we meebrengen, maar van wat we van God ontvangen. Hij zegt: Ik ben je Vader en Ik zal voor je zorgen.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Tekst van de dag

Laten we zonder te wankelen datgene blijven belijden waarop we hopen, want Hij die de belofte heeft gedaan is trouw.