Voorganger: Ds. F.W. van der Rhee Goud, God en u?
De tekst van vandaag: Genesis 33
Jakob is terug bij het beloofde land. 20 Jaar eerder was hij gevlucht nadat hij Esau en zijn vader had
bedrogen. Hij heeft in al die jaren een welvarend en rijk leven opgebouwd.
Maar als Esau hem tegemoet komt met een leger van 400 ruiters, slaat Jakob de schrik om het hart.
Hij stuurt een charmeoffensief vooruit. De daarop volgende nacht is letterlijk een worsteling voor
Jakob. Toen hij tegen de ochtend besefte, dat hij met God in gevecht was, had hij de man
vastgehouden en gezegd: “Ik laat U niet gaan tenzij U mij zegent.” En God zegende hem.
Desondanks is Jakob nog steeds bang, maar het loopt anders dan hij verwacht. Esau omhelst en kust
hem als een broer. In 20 jaar is er veel veranderd. Jakob voelt zich rijk gezegend. Esau ziet zichzelf als
een succesvolle selfmade man. Jakob heeft gewonnen door zich over te geven aan God, maar bij
Esau ontbreekt de geestelijke dimensie. Hij is trots op wat hij heeft opgebouwd. Het
eerstgeboorterecht en de zegen kunnen hem niets meer schelen.
Bekering, met God bezig zijn, is een proces waarin je door de werking van de Heilige Geest God en
Jezus gaat betrekken bij je leven.
Als je de u weg haalt uit goud, hou je God over. Dan ontstaat hoogte en diepte in je leven. Als je God
in je leven toelaat wordt je vrijgevig. Jakob wil heel zijn bezit wel aan Esau geven. God is vrijgevig. Hij
gaf zelfs Zijn eigen Zoon en Jezus heeft Zijn leven afgelegd opdat wij mensen zouden leven en niet
bang hoeven te zijn.
Hoe staan wij in het leven? Oppervlakkig als Esau of als Jakob die geleerd heeft om van Genade te
leven. Je kunt met God worstelen, maar je weet één ding: Hij is mij genadig. Aan het eind van de
tekst nemen ze afscheid. Esau gaat naar Seïr buiten het beloofde land, buiten God. Jakob gaat naar
het beloofde land. Hij verwacht het van de zegen van God. U ook?

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 10 november
• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober
• Preek van de week, zondag 13 oktober

Voorganger: Ds. B. Loonstra Naastenliefde en onderbuikgevoelens
De tekst van vandaag: Spreuken 25 : 19 -22 en Lucas 10 : 25 – 37

Op Michazondag gaat het om hulp aan mensen die hulpbehoevend zijn. In het bijbelboek Micha
staat: “Er is jou mens, gezegd wat goed is, je weet wat de Heer van je wil: niets anders dan recht te
doen, trouw betrachten en nederig de weg te gaan van je God.” Recht doen is in de bijbel:
hongerigen voeden, zieken verzorgen en behoeftigen bijstaan.
Micha Nederland heeft een stelling gepubliceerd: “Het evangelie (naastenliefde) en extreem rechts
(onderbuikgvoelens) gaan niet samen.” In het gelezen bijbelgedeelte komen beide voor.
In Spreuken 25: staat: “… dan stapel je hete kolen op zijn hoofd ……”. Dit zijn bekende woorden. Ze
worden gebruikt om aan te geven, dat de vijand rood ziet van schaamte. Hij wordt aan het denken
gezet.
In het verhaal van de barmhartige Samaritaan laten de priester en de leviet het slachtoffer liggen. De
Samaritaan, iemand waar Joden toen niet mee omgingen, helpt hem wel.
Joden en Samaritanen zijn in zekere zin broedervolken, die elkaar tegenstaan.
Reden genoeg dus voor onderbuikgevoelens. Toch buigt de Samaritaan zich over het Joodse
slachtoffer en is daarmee de naaste van de gewonde man.
Extreem rechts laat zich leiden door onderbuikgevoelens. Eigen volk eerst. En eerlijk is eerlijk,
migranten zijn doorgaans vriendelijk, maar hebben andere gewoontes die ook kunnen irriteren, soms
bedreigend overkomen en die leiden tot onderbuikgevoelens. Maar we hoeven ons er niet door te
laten leiden. Kijk naar Jezus Christus. Hij bad aan het kruis voor Zijn beulen. En in Romeinen 5:10
staat zelfs: Christus is voor ons gestorven toen wij nog vijanden waren.” Hij heeft ‘vurige kolen op
ons hoofd gestapeld’.
God is ons genadig, maar als dat ons leven niet verandert, zullen we alsnog afgewezen worden. We
worden gevraagd onze hulpbehoevende naaste in de ogen te kijken, de hand te geven, hulp te
bieden als praktisch getuigenis van Gods barmhartigheid in Jezus Christus.
Wij zijn geroepen om zoveel mogelijk maatschappelijk draagvlak te creëren voor barmhartigheid en
het goede voorbeeld te geven.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober
• Preek van de week, zondag 13 oktober
• Preek van de week, zondag 6 oktober

Voorganger: Ds. C. van Atten Zachtmoedigheid

De tekst van vandaag: Galaten 5 : 13 – 26

Zachtmoedigheid is eigenlijk alles, wat je in Galaten 5 : 22 leest, bij elkaar.
Het gaat dieper dan ‘soft’ zijn. Mozes was een zachtmoedig man, maar hij kon ook driftig zijn. Hij
wierp de stenen tafelen, die hij net van God had gekregen stuk op de rotsen en hij was ook niet altijd
lief voor het volk Israël.
Zacht is zacht. Moedig heeft te maken met gemoed.
Een christen hoort zachtmoedig te zijn, maar het zit ons als mensen niet in het bloed. Het is ook niet
makkelijk. Het tegenovergestelde is agressief gedrag.
Politieagenten, buschauffeurs, conducteurs en hulpverleners klagen terecht over mensen met een
kort lontje. Op sociale media, in de politiek. Zachtmoedigheid is ver te zoeken. We hebben er
allemaal in meer of mindere mate wel last van.
Zachtmoedigheid is de vrucht die groeit door de Geest. Het zou dus min of meer vanzelf moeten
gaan. Om die vrucht te laten groeien zijn licht, warmte en voeding nodig. Die vinden we bij onze Here
Jezus Christus. Hij was zacht, maar kon ook vlijmscherp zijn: Vaak lezen we “Wee u …..”. Tegelijkertijd
zei Hij: Komt allen tot mij, die vermoeid en belast zijt, en ik zal u rust geven en leert van mij, want ik
ben zachtmoedig en nederig van hart.”
Met je hart dicht bij het hart van Jezus leer je van Hem. Als de verbondenheid met Hem er is, vonkt
het over, dan is er zachtmoedigheid.
Zachtmoedigheid is niet makkelijk, maar wel mogelijk. Het moet niet leiden tot opkroppen van
agressie. Je moet dingen kunnen uiten, je hart kunnen luchten anders keert de agressie zich naar
jezelf toe. Zachtmoedigheid moet geen kramp worden.
In de psalmen wordt veel geschreven over boosheid naar vijanden, zelfs naar God, zoals ook Job.
Je moet van je hart geen moordkuil maken, maar laat de zachtmoedigheid overheersen. “Laat de zon
niet ondergaan over uw toorn”. Zo moeten we ook met elkaar omgaan in de gemeente, in de buurt,
in de wereld.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober
• Preek van de week, zondag 13 oktober
• Preek van de week, zondag 6 oktober
• Preek van de week, zondag 29 september

Voorganger: Ds. M.W. Vrijhof Hier ben ik, hier ben ik.
De tekst van vandaag: Genesis 22 : 1 – 14 en Jesaja 64 : 7 – 65 : 2

Vandaag gaat het over betrouwbaar zijn. Tot 3 x toe staat er: “Ik luister”. In de grondtekst staat “Hier
ben ik”. Abraham stelt zich onvoorwaardelijk open voor wie hem aanspreekt. Je moet ook als ouder
tegen je kind kunnen zeggen: Hier ben ik. Als mensen niet naar elkaar luisteren ontstaat
vervreemding. Het is een manco van onze tijd. Er wordt veel uitgezonden, maar wordt er ook
geluisterd? Luisteren we met ons hart? Luisteren is nodig om in een veilige betrokkenheid op elkaar
te leven. Toen Isaac vroeg: We hebben hout en vuur, maar waar is het lam? Had Abraham gezegd:
Hier ben ik, maar wat moet hij nu antwoorden? Abraham wordt geconfronteerd met de opdracht van
God om zijn enige zoon te offeren. Hij zwijgt. Hij luistert wel en geeft wel een juist antwoord, maar
het is geen eerlijk antwoord.
Isaac moet als tiener in de gaten hebben gehad, dat er iets bijzonders aan de gang is.
Gebeurt ons dat soms ook niet, dat we tekort schieten in het luisteren? Je hebt dan iemand nodig,
die ook tegen jou in jou worsteling zegt: Hier ben ik. Een stem, die knopen ontward in jouw leven. In
Jesaja lezen we, dat het volk niet meer luistert naar God. Ze vragen ze niet eens meer naar Hem. En
God reactie is: Hier ben ik. God is er, ook als we hem niet zoeken. Hij wil geen God zijn zonder
mensen, die Zijn doop hebben ontvangen. Hij houdt vast aan de woorden: Ik heb je bij je naam
geroepen, je bent van mij. Onthou dat, ook als je in de knoop zit, als je gevangen raakt in illusies. Je
mag komen ook al heb je niet naar Hem gezocht.
Laten we tot God gaan en zeggen: Hier ben ik, help mij om er te zijn voor U, voor Uw koninkrijk, voor
onze kinderen en onze kleinkinderen en voor de mensen om ons heen.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 13 oktober
• Preek van de week, zondag 6 oktober
• Preek van de week, zondag 29 september
• Preek van de week, zondag 22 september
• Preek van de week, zondag 15 september

Voorganger: Ds. B. Reinders Israël eerst
De tekst van vandaag: Efeze 2 : 11 – 3 : 6
In Efeze was een gemeente ontstaan met Joden, Grieken en Romeinen. Sommige gelovigen voelen
zich anders dan anderen door hun afkomst als Grieken en Romeinen. Als je dan christen wordt, moet
die gedachte eigenlijk wegvallen, maar toch blijft die band van afkomst sterk.
Paulus zegt: “Bedenk, dat u buiten het verbond viel, dat God met Isaac en Jakob sloot. Jullie leefden
zonder verbond en zonder hoop in deze wereld”.
God begon met Israël. Een ingewikkeld verhaal als je denkt aan de staat Israël, maar Paulus heeft het
niet over een staat, want die bestond toen nog niet. Hij heeft het over de nakomelingen van Abram,
Isaac en Jakob. God heeft dat volk uitverkoren. Niet omdat het zo’n volgzaam volkje was. Daarover
kunnen we lezen in het Oude Testament.
Sommigen zeggen: Geldt dat nog wel? De Joden hebben de Messias toch verworpen?
Jezus was een Joods kind en groeide op bij Joodse ouders. Maar ook als de Joodse gelovigen een
andere gedachte hebben over de Messias (dat die nog moet komen) zegt Paulus in Romeinen 9: “De
Genadegaven en de roeping van de Here God blijven staan. Daar komt Hij nooit op terug.” Het begon
bij Israël, maar ook wij horen erbij. “Nu bent u, die ver weg was, in Christus dichtbij gekomen door
Zijn bloed.”
God beloofde lang geleden: “In jou, Abraham, zullen alle geslachten gezegend worden.” In Christus
heeft God die belofte vervuld. Hij komt vanmorgen ook naar ons. Wij mogen er ook bij horen. Samen
krijgen we de boodschap van vrede. Laten we dat vasthouden en ons niet laten meeslepen in
emoties over de staat Israël. Laten we bidden: “God, geef vrede, stop het maken van slachtoffers.”
God komt eerst. Hij zal vrede brengen. Hoe en wanneer weten we niet, maar wij, die eerst op afstand
stonden, zijn er bij. Je mag dan ook met al je zorgen en al je moeiten bij het kruis van Christus komen.
Dat geeft toekomst, vrede en hoop voor alle volken.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 29 september
• Preek van de week, zondag 22 september
• Preek van de week, zondag 15 september
• Preek van de week, zondag 8 september
• Preek van de week, zondag 25 augustus

Voorganger: Ds. M. Hogenbirk Het gesprek- onbegonnen of niet begonnen?
De tekst van vandaag: Genesis 32 : 20 – 33 : 12

Een gesprek is een ontmoeting. Geloven kun je niet zonder een goed gesprek met God en met elkaar.
Bij een conflict, moet je een gesprek voeren om samen verder te kunnen. We zien dat soms als
onbegonnen werk. “De ander wil mij niet horen of begrijpen”. We weten niet hoe we de
gevoeligheden op tafel moeten leggen en beginnen er daarom maar niet aan.
Jakob en Ezau zijn elkaar uit de weg gegaan. Toch zijn ze als broers tot elkaar veroordeeld. Zo zijn ook
gelovigen als broers en zussen tot elkaar veroordeeld.
Jakob en Ezau zijn tegenpolen. Jacob steelt met hulp van zijn moeder het eerstgeboorterecht. Daarna
moet hij vluchten. Na een verblijf bij zijn oom moet hij ook daar vandaan vluchten. Hij kiest er dan
voor om terug te gaan naar zijn vader en zijn broer. Het onbegonnen gesprek, de confrontatie met
Ezau, moet hij toch aangaan. Jakob is angstig. Hij is de bedrieger, die zijn vader en broer onder ogen
moet komen. Hij stuurt boden en geschenken vooruit om Ezau gunstig te stemmen en zoekt
vervolgens zijn toevlucht bij God.
Jakob komt om verzoening te vragen. Dat is meer dan vergeving. Vergeven kun je zonder samen
verder te gaan. Bij verzoening wil je samen verder. De nacht voorafgaand aan de ontmoeting is één
grote worsteling, net als de nacht die Jezus doorbracht in Getsémané.
In het gevecht moet hij zijn vastberadenheid aantonen om zich te verzoenen met zijn broer en zijn
vader en met God. Daarna loopt het anders dan verwacht. Waar het de bedoeling was dat Jakob Ezau
ging ontmoeten, ontmoet Ezau Jakob. God heeft het omgedraaid. Hij laat het onbegonnen gesprek
op Zijn manier toch beginnen. Jakob ziet zijn ontmoeting met Ezau als: “Oog in oog staan met jou is
oog in oog staan met God”. Hij wordt geconfronteerd met zijn bedrog. Na de ontmoeting houdt
Jakob Ezau af en gaat eigenwijs zijn eigen weg. Het onbegonnen begonnen gesprek wordt niet
afgemaakt. Dat is nu zonde.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 15 september
• Preek van de week, zondag 8 september
• Preek van de week, zondag 25 augustus
• Preek van de week, zondag 18 augustus
• Preek van de week, zondag 11 augustus

Voorganger: Ds. J. Maasland God schiep het licht tot driemaal toe
De tekst van vandaag: Genesis 1 : 1 – 5 en 2 Korintiërs 4 : 1 – 15

God schiep het licht. Het kwam er bij de schepping op zijn Woord. De tweede keer bracht Jezus
Christus het licht in ons hart. Maar wat was het licht op de eerste dag als de zon, de maan en de
sterren pas op de vierde dag kwamen?
Israël belijdt in de eerste hoofdstukken van de bijbel het geloof in God de schepper tegen de
achtergrond van de slavernij in Egypte.
Tegenover de onderdrukking in dienst van Ra, de god van de zon zegt Israël: “Onze God schiep het
licht”. Israël zegt eigenlijk: ”Ons leven, ons heil, onze verwachting en onze hoop liggen in deze God
die het licht tevoorschijn riep voordat zon en maan en sterren verschenen.
Paulus schrijft: Kijk naar het begin, waar Hij alles schiep en het licht in de wereld bracht. In Jezus
Christus heeft Hij dat nog een keer gedaan doordat Hij mens is geworden zoals wij. Hij legde alles af
om ons te redden.
God wil, dat het weer licht is. Dat we in de duisternis van deze wereld met hoop en verwachting
staande kunnen blijven.
Paulus wilde in duidelijke taal met de gemeente terugkeren tot de bron van het leven.
Dan kan het niet anders of je komt uit bij de God , die gesproken heeft: “Uit de duisternis zal licht
schijnen”. God wil het leven, wil Zijn plan verwerkelijken en dat heeft Hij onderstreept door Zijn Zoon
in de wereld te zenden.
Het gelaat van Christus toont niet de keizer op zijn troon, niet de zonnegod die zich laat aanbidden,
maar de “man van smarten”.
Wij danken ons leven en de hoop en verwachting aan deze God die licht brengt. Zijn woord is een
woord met macht. Als Hij wil , gaat het licht schijnen in ons hart. Dan zien wij Jezus Christus zoals Hij
is. Dan zien wij Gods reddende kracht. Dat geeft ons moed en daarmee kunnen wij het leven aan.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 8 september
• Preek van de week, zondag 25 augustus
• Preek van de week, zondag 18 augustus
• Preek van de week, zondag 11 augustus
• Preek van de week, zondag 28 juli