Voorganger: Ds. A. Hakvoort Jezus legt de bijbel uit
De tekst van vandaag: Lucas 20 : 1 – 19
Als iemand jouw verantwoordelijkheid ongevraagd overneemt, geeft dat irritatie. Het tast je aan in je
eigenwaarde.
Zo ook in de tekst van vanmorgen. De tempel is het domein van priesters, wetgeleerden en
farizeeërs. Zij moeten daar de orde bewaren. En nu komt Jezus zich ermee bemoeien. Ze zoeken
daarom naar een mogelijkheid om van Jezus af te komen en dagen Hem uit. “Welk gezag heb je
eigenlijk om hier onderricht te geven?” De reactie van Jezus met de vraag over het gezag van
Johannes de Doper brengt hen in verlegenheid. Het volk hield Johannes voor een profeet. Dat
kunnen ze publiekelijk niet ontkennen. Maar Johannes heeft Jezus ook aangekondigd als iemand, die
sterker is dan hij en die door God gezonden is als de Messias. Als ze Johannes als een door God
gezonden profeet zouden zien, erkennen ze daarmee ook Jezus’ gezag.
Ook de gelijkenis van de wijngaard brengt de leiders in verlegenheid. Een wijngaard is in het Oude
Testament een beeld voor het volk Israël en God is de wijngaardenier. De leiders van het volk zijn de
pachters die verantwoordelijkheid moeten afleggen aan God.
De pachters nemen in het verhaal de verantwoordelijkheid van de eigenaar over. De eigenaar toont
waardigheid en geduld door Zijn eigen Zoon te sturen met het risico dat zelfs hij zal worden
mishandeld.
Jezus bestempelt hiermee de farizeeën en wetgeleerden als respectloos en kwaadaardig. De reactie:
“Dat nooit, de eigenaar mag dit niet accepteren” leidt tot een indringende blik van Jezus en een
verwijzing naar psalm 118 over een door bouwvakkers afgekeurde steen, die tot drager van het
gebouw werd.
Dit verhaal is een antwoord op hun vraag: Waaraan ontleen jij je gezag? Jezus geeft aan, dat Hij het is
die komt in de naam van de Heer.
God kan onze ideeën volledig omkeren. Laten we de claim van Jezus, dat Hij de Zoon van God is en
heerser over ons leven accepteren en ons leven in Zijn handen leggen.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 16 maart
• Preek van de week, zondag 9 maart
• Preek van de week, zondag 2 maart
• Preek van de week, zondag 23 februari
• Preek van de week, zondag 2 februari

Voorganger: Ds. A. Hakvoort Jezus’ opname
De tekst van vandaag: Lucas 13: 31-35
Dokkum is bekend vanwege de Elfstedentocht. Het is een keerpunt. Je moet vanuit Dokkum terug om
in Leeuwarden te eindigen. Dokkum is ook bekend vanwege de moord op de zendeling Bonifatius.
Geen fraaie gebeurtenis, maar het legt de stad geen windeieren. Veel toeristen komen er op af.
Moordstad, dat kun je ook van Jeruzalem zeggen. Terwijl de naam eigenlijk “Stad van Vrede”
betekent. De geliefde stad voor de Joden, voor Christenen en ook voor Moslims. Toch zegt Jezus: “De
stad die de profeten doodt.” Zij, die de stad steeds waarschuwen, worden al eeuwenlang het zwijgen
opgelegd.
Jezus is, zoals bij Israëlieten gebruikelijk voor Joodse feesten, op weg naar Jeruzalem. Het was de tijd,
dat Hij van de aarde zou worden weggenomen. Jezus trok voorheen voornamelijk rond door het
noorden van Israël, maar nu is Hij op weg naar Jeruzalem.
In het boek Lucas kunnen woorden soms een dubbele betekenis hebben. Jezus is op weg naar de
stad waar de profeten werden gedood. Hij kiest er desondanks bewust voor. Het is de route om
opgenomen te worden in de hemel. Er komt een aantal farizeeën langs, die Hem waarschuwen voor
Herodes. Is het een waarschuwing of is het om Hem van Zijn roeping te weerhouden? Zijn roeping is
immers, dat Hij moet sterven in Jeruzalem. Jeruzalem, de stad van Gods liefde en het bittere voor
God is, dat die liefde niet wederzijds is. Geloven wij dat God ons leven leidt? Dat Hij het beste met
ons voor heeft? Je kunt het ook doodzwijgen en daarmee Jezus afwijzen, maar God laat zich niet van
de wijs brengen. Zelfs niet als Hij wordt afgewezen. In Jesaja staat: “Al zoeken ze mij niet, toch laat ik
mij vinden”.
Het wonderlijke is, dat God trouw blijft. Hij komt naar de aarde voor verlorenen, mensen, die Hem
niet kennen, niet willen zien. Hij zorgt er voor, dat mensen die niet willen, door de kracht van de
Heilige Geest worden veranderd in volgelingen.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 9 maart
• Preek van de week, zondag 2 maart
• Preek van de week, zondag 23 februari
• Preek van de week, zondag 2 februari
• Preek van de week, zondag 26 januari

Voorganger: Ds. A. Hakvoort Jezus’ uittocht
De tekst van vandaag: Lucas 9 : 22 – 36
Situaties kunnen vanuit verschillende perspectieven worden bekeken. Een andere kijk op zaken kan
verhelderend zijn. Soms heb je die blik nodig die je een andere kijk op het leven geeft.
In het gelezen tekstgedeelte zijn Jezus en de discipelen op een berg. Hier vindt een topontmoeting
plaats. Jezus, Mozes en Elia en ook God zelf is aanwezig.
Jezus had kort hiervoor aan de discipelen gevraagd: “De Mensenzoon zal veel moeten lijden, door de
oudsten worden verworpen en gedood en op de derde dag zal Hij weer opstaan”. Je moet je leven
verliezen om het te behouden.
Tot dan begrepen de discipelen niet wat Hij bedoelde met de opstanding, maar hier krijgt Jezus een
Goddelijke uitstraling als Hij aan het bidden is. De discipelen schrikken er van. Jezus is in gesprek met
Mozes en Elia. Het gespreksonderwerp is het naderende levenseinde (de uittocht) van Jezus.
Een uittocht uit een slavernij en een bevrijding van de machten die een mens gevangen houden.
Mozes en Elia waren destijds geroepen om Israël te bevrijden uit de macht van de Egyptenaren en uit
de macht va de Baäl. Hun is het niet gelukt om het volk definitief te bevrijden. Hadden Mozes en Elia
het over hun moeiten om het volk te overtuigen?
Als je de weg die Jezus moest gaan als een exodus ziet, is het niet een eind, maar een doorgang, een
bevrijding.
God verschijnt en zegt: “Dit is Mijn geliefde Zoon. Luister naar hem”. Het was een ander perspectief
voor de kruisdood. Het einddoel van Zijn leven op aarde.
Petrus wil een tentenkampje opzetten, maar daarvoor is het te vroeg. Om God en mensen bij elkaar
te brengen moest Jezus eerst Zijn lijdensweg gaan en opstaan uit de dood. De discipelen spraken er
nog met niemand over. Pas later zien ze de betekenis van deze ontmoeting in en vermeld o.a. Petrus
het in zijn brief (2Petrus 1:16-18).
En dan wij. Gaan wij nu verder achter Jezus aan met onze moeiten en zorgen en zelfverloochening?

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 2 maart
• Preek van de week, zondag 23 februari
• Preek van de week, zondag 2 februari
• Preek van de week, zondag 26 januari
• Preek van de week, zondag 19 januari

Voorganger: Ds. A. Hakvoort Wie zich beheerst is sterker dan wie een stad inneemt.
De tekst van vandaag: 2 Petrus 1 : 1 – 11
Zelfbeheersing is jezelf onder controle weten te houden. Kanker, Dementie, Burn-out zijn duidelijk
volksziektes, maar ook ons gewicht kan een volksziekte zijn in de vorm van obesitas. 50% van de
Nederlanders zou overgewicht hebben. Onze levensstijl is te ongezond. Hoewel te zwaar ook het
gevolg kan zijn van medicijngebruik of sociale factoren. Het is niet perse een gevolg van gebrek aan
zelfbeheersing. Het zegt iets van onze cultuur. We hebben als cultuur geen doel meer waar we ons
aan moeten toewijden.
Zoals topsporters. Zij trainen jarenlang om de top te kunnen bereiken en leggen zich daarvoor allerlei
beperkingen op. Heb je geen doel, dan breng je ook geen offers. Christenen hebben zelfbeheersing
als doel. Ons doel is om mensen voor Christus te winnen. Liefde, Vreugde, vrede, geduld,
vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing zijn onze doelen. Die ketting
loopt uit op liefde. Alles wat we krijgen zijn middelen voor het grote doel: God liefhebben boven alles
en je naaste als jezelf.
Tegenover onze doelen staan: “ontucht, zedeloosheid, losbandigheid, afgoderij, toverij, vijandschap,
tweespalt, jaloezie, woede, gekonkel, geruzie en rivaliteit, afgunst en bras- en slemppartijen”.
Een cultuur zonder doel kan zichzelf niet beheersen. Ons leven is omringd door reclame. Een
voortdurende beproeving van onze zelfbeheersing. Onze maatschappij is gericht op meer, meer en
meer. Zelfbeheersing is een vrucht van de Geest.
Als u of jij het doel helder hebt, waar God je toe roept, ga je alles wat je krijgt gebruiken als middel
om Hem te dienen. Dan zie je het als een gave van God. Ons doel is om Hem lief te hebben en
daarvoor ook dingen te laten om toegewijd aan Hem te leven. “Zoek eerst het koninkrijk van God en
al het andere zal je er bij worden gegeven”.
Je leven wordt er niet gemakkelijker op. Je moet jezelf voortdurend inhouden en je inspannen om je
roeping waar te maken. Daar wordt je gezonder van en je omgeving, je cultuur vaart er wel bij.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 23 februari
• Preek van de week, zondag 2 februari
• Preek van de week, zondag 26 januari
• Preek van de week, zondag 19 januari
• Preek van de week, zondag 12 januari

Voorganger: Ds. H.J. Boiten In de leerschool van de Geest
De tekst van vandaag: Johannes 14 : 15- 26
Bij een belijdenis van het geloof wordt de vraag gesteld: “Belijd je dat de leer van het oude en het
nieuwe testament de echte en volkomen leer der redding is.
Het woord Leer staat onder druk. Het gaat meer om gevoel en emotie. Dat is een trend. De bijbel
geeft aan, dat leren een onderdeel is van het geloof. Jezus spreekt zoals de Vader het Hem heeft
geleerd. Hij zei: “Maak alle volken tot mijn leerlingen”.
Leren is een Genadegave van de Geest. Mensen moeten vóór alles leerling worden.
De Geest zet het onderwijs van de Here Jezus voort. Die zal ons alles in herinnering brengen wat Ik
tegen jullie gezegd heb, zei Jezus.
Leren is niet alleen een intellectueel proces. Verstand en hart gaan samen. De Heilige Geest verlicht
je verstand, zodat je begrijpt wat Hij je wil leren. Hij komt in je hart, Hij leert ons geloven. De
discipelen begrepen ook niet alles wat Jezus aan hun vertelde. Toch stuurt Hij hun er op uit om het
evangelie te verkondigen, maar hoe kunnen zij dat? Het is als het oefenen voor de uitvoering van een
muziekstuk? Hoe lang duurt het niet tot je zoiets onder de knie hebt?
God geeft ons het Woord en het Woord geeft door de Geest dat onze ogen oren en hart worden
geopend.
De leerstof omvat alles wat Jezus tegen Zijn leerlingen heeft gezegd. De Heilige Geest schenkt
talenten, maar geeft de Here Jezus de eer waardoor we Hem leren kennen.
Het Nieuwe Testament en het Oude Testament is geen buffet waar je uit kunt kiezen. Je kunt niet
met één specifiek element aan de haal gaan. Het is één geheel. Het gebed en de Heilige Geest zijn
onmisbaar. Hij maakt je één met Christus en één met allen die in Hem geloven. Heb je de Heilige
Geest ontvangen, dan heb je een band met Christus. Zijn onschuld en bevrijding worden de jouwe.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 2 februari
• Preek van de week, zondag 26 januari
• Preek van de week, zondag 19 januari
• Preek van de week, zondag 12 januari
• Preek van de week, zondag 29 december

Voorganger: Ds. A. Hakvoort Winnen door te geven
De tekst van vandaag: Psalm 37 : 1 – 11 en 21 – 29
Psalm 37 is een onderwijspsalm. Een les in levenskunst, wijsheid. Het gaat over mensen met macht,
met geld in overvloed, maar ook over mensen die hun best doen, maar niet gekend worden. Zo
oneerlijk, dat je je daar over kunt opwinden. Je kunt dan in conflict komen met je geloof. Wie, waar is
God dan.
De boodschap van de bijbel is: God zegent wie eerlijk is en wie gehoorzaam is aan Gods regels, die
zijn naaste lief heeft en de slechterik zal het slecht vergaan, maar de realiteit om ons heen is anders.
Dat kun je ook hebben met geven. Geven moet gelukkig maken, maar wat je weggeeft, ben je wel
kwijt.
De schrijver herkent de ergernis wel. Hij schrijft: Wind je niet op, laat je woede varen, erger je niet.
We moeten verder kijken. We worden bepaald bij de lange duur, een duurzaam leven. “De
zachtmoedigen zullen het land erven.” Wie vredelievend is, heeft de toekomst. Dat lange termijn
denken zit niet zo in onze natuur. Wij leven meer bij wat we kunnen overzien. Maar de Here ziet de
dag van de ondergang van de kwaaddoeners. Houdt rekening met de rechtvaardige God, die wat
krom is recht trekt. Heb geduld, Wacht op God. Wij moeten allereerst het koninkrijk van God zoeken
en Zijn gerechtigheid. Hij is een God die geeft. Hij gaf zelfs Zijn eigen Zoon. Hij geeft aan wie niet
heeft. Wie God heeft gevonden, geeft zelf ook. De rechtvaardige geeft en als je geeft, wordt jou ook
weer gegeven.
Vertrouw daarop. Van geven wordt je rijker. Diaconaat over de grenzen wordt vaak gezien als: Wij,
het rijke Westen, geven aan arme mensen in ontwikkelingslanden. Maar wij mogen ook hoop, geloof
en liefde van hun ontvangen. Zodanig, dat we er een ander mens van kunnen worden. Dat is ook wat
God van ons vraagt, om een ander mens te worden. Loslaten wat vergankelijk is en leren wie God is.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 26 januari
• Preek van de week, zondag 19 januari
• Preek van de week, zondag 12 januari
• Preek van de week, zondag 29 december
• Preek van de week, zondag 22 december

Voorganger: Ds. D. Visser Bewaar de eenheid
De tekst van vandaag: Efeze 4 : 1 – 16

De roeping van de gemeente wordt in vers 1 – 4 weergegeven: “Wees nederig, zachtmoedig en
geduldig, verdraag elkaar uit liefde. Span u in om door de samenbindende kracht van de vrede de
eenheid te bewaren. Eén lichaam, één Geest, één hoop, één Heer, één geloof, één doop. Eén God en
Vader.”
De gemeente is een eenheid omdat zij het lichaam van Christus is. We kunnen dat door de kracht van
de Geest. Als je die eenheid bent, heb je ook één hoop, één verlangen naar de wederkomst van
Christus. Je hebt samen één Heer, één geloof en één God en Vader van allen, die boven allen, door
allen en in allen is.
Die eenheid is er dankzij de Geest. Wij mogen met elkaar het lichaam van Christus vormen. Niet
persé één gemeente, maar ook met andere gemeentes.
Er zijn veel verschillen tussen de gemeente van Efeze en onze gemeente, maar de eenheid in Christus
is hetzelfde.
Gemeente zijn is een opgave, een roeping. Dat houdt in, dat we ons met trouw en inzet geven aan de
gemeente. Het gaat er niet om dat het er aan toe gaat zoals ieder dat wil, maar de eenheid zit hem in
Christus. We moeten het samen doen. We moeten waarmaken, wat we in de liederen zongen: “
Samen, één in Uw naam”.
Wij zijn de Ichthus gemeente. Ichthus betekent: Jezus Christus, Zoon van God, Redder. We moeten
samenleven uit deze Christus. We hebben een roeping als gemeente. Wees nederig, dienstbaar,
zonder zelfvernedering, maar bereid onszelf te verloochenen.
Dat is in de dagelijkse praktijk moeilijk en daarom hebben we de Geest nodig. Om met liefde en
respect om te gaan met de ander. Om de zachtheid van Jezus te tonen voor mensen die het moeilijk
hebben, die het gevoel hebben er niet bij te horen. Dan vind je rust.
Wees ook lankmoedig (geduldig). Verdraag elkaar uit en in liefde. We zijn niet veroordeeld tot elkaar,
maar verbonden in Christus. Hij is onze vrede

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 19 januari
• Preek van de week, zondag 12 januari
• Preek van de week, zondag 29 december
• Preek van de week, zondag 22 december
• Preek van de week, zondag 15 december

Voorganger: Ds. H de Bruijne De Here is uniek
De tekst van vandaag: Deuteronomium 6 : 1 – 12

Mozes moet het volk opdragen: Heb God de Heer lief! Maar als het om echte liefde gaat, zou dat
toch vanzelfsprekend moeten zijn? Dat is nu juist het probleem van ons mensen. Wij zijn geneigd om
God te negeren, te veronachtzamen, te vergeten ondanks alles wat Hij ons dag in dag uit bewijst aan
liefde en genegenheid. Feitelijk is dat de zonde.
In het boek Deuteronomium is de tocht door de woestijn bijna voorbij, maar ook dan is het volk nog
steeds wispelturig en geneigd zich van God af te keren. Dan is het aan Mozes om het er bij het volk in
te hameren: “Luister, kijk terug, kijk naar boven en verdiep je in de uniciteit van onze God en zet je
hart open voor Zijn wonderen”.
Zelfs bij ons is het nog steeds zo. Zou het voor ons niet nog vanzelfsprekender moeten zijn om God
lief te hebben en hem te aanbidden? Voor ons, die veel meer dan het volk in de woestijn Zijn liefde
gezien hebben in de persoon van Jezus?
Vandaag mogen we avondmaal vieren. Dat is een belijdenis, een liefdesbetuiging aan onze
levensbron, die vanuit de hemel kwam en mens werd op deze aarde, die voor ons heeft geleden en
zelfs voor ons is gestorven.
Brood en wijn staan symbool voor het gebroken lichaam en vergoten bloed van Christus. We
verlangen er naar de eenheid met Hem te proeven, te worden vervuld van Zijn Geest, die maakt, dat
onze liefde voor Hem ons niet opgelegd hoeft te worden.
In het Nieuwe Testament wordt gesproken over een liefdemaal. Een maaltijd, die bepaald wordt
door de geest van liefde tot God en van Gods liefde voor ons, maar ook van liefde voor elkaar. Het is
niet meer een echte maaltijd zoals in het begin van de Christelijke kerk, maar wel degelijk een
liefdemaal. Wij vieren de overstelpend grote liefde van God voor ons mensen en dat wij daardoor
samen een nieuwe mensheid mogen vormen.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 12 januari
• Preek van de week, zondag 29 december
• Preek van de week, zondag 22 december
• Preek van de week, zondag 15 december
• Preek van de week, zondag 1 december

Voorganger: Ds. W.N. Middelkoop Christus kwam in deze wereld
De tekst van vandaag: 1 Timotheüs 1 : 1 – 17

Hoeveel fake news komt er niet dagelijks naar ons toe? Het komt op allerlei vlakken in de
maatschappij voor. Er worden dingen beloofd, maar ze komen niet. Zo ontstaat er een houding van
wantrouwen.
In de tekst staat in tegenstelling daartoe: “Dit woord is betrouwbaar.”
De brief aan Timotheüs is een pastorale brief. Timotheüs heeft het niet makkelijk in de gemeente van
Efeze en dreigt het bijltje er bij neer te gooien. Paulus zegt echter: God heeft je daar gesteld, laat je
niet ontmoedigen en hou vol. In de gemeente Van Efeze heerst een discussie over de plek van de
Thora. Voor wie is die wet nu bedoeld? Het antwoord van Paulus is: “Het betrouwbare woord is:
Jezus Christus is in de wereld gekomen om zondaren te redden.” God kwam naar ons toe, werd mens
en kwam onze wereld, ons bestaan binnen.
Die wereld was niet meer zoals God hem ooit heeft bedoeld. Ze was veranderd, gebroken. Oorlogen,
ellende en aanslagen vullen het nieuws van vandaag de dag. Jezus kwam onze wereld binnen om ons
uit onze gebrokenheid te redden, om ons er uit te halen. Paulus zegt: Kijk naar wie ik was. Een
vervolger van zijn volgelingen en toch koos Hij voor mij. Het gaat er niet om dat je eerst moet leven
volgens de Thora en dan pas kans maakt op redding. De redding ligt alleen bij Jezus Christus.
Na een bekering blijft de zonde nog wel, maar Jezus keert je leven om. Je leeft uit een andere bron.
Hij houdt je vast en bij al je valpartijen helpt Hij je steeds overeind. Daarom is het nodig om het
woord van Christus steeds weer te horen, steeds te bidden en te danken. Als het vaak misloopt in
ons leven kunnen we geneigd zijn om te twijfelen aan de standvastigheid van Jezus. Maar Hij is er
altijd weer. Hij is betrouwbaar. Je kunt van Hem op aan. We hebben Kerst gevierd. Vandaag de vraag
Leef ik echt vanuit Kerst?

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 22 december
• Preek van de week, zondag 15 december
• Preek van de week, zondag 1 december
• Preek van de week, zondag 17 november
• Preek van de week, zondag 10 november