Voorganger: Ds. B. Loonstra, thema: Zwart-wit  of tinten grijs

De tekst van vandaag: Psalm 1 : 1 t/m 2 en 4 t/m 6 en 1 Johannes 3 : 1 – 10

Een bekend lied, dat jaarlijks terugkeert in de “Passion” is “Denk niet wit, denk niet zwart, denk niet zwart-wit, maar in de kleur van je hart.” Mensen zijn niet of goed of slecht.

Als je de tekst leest vanuit de zwart-wit gedachte, lijkt het daar wel zo te worden gesteld.

Psalm 1 zet de rechtvaardigen tegenover de wettelozen.

In 1 Johannes 3 staat: “Wie in Hem blijft zondigt niet” en “Wie zondigt komt uit de duivel voort.”

Dat is behoorlijk schrikken, want wie kan er nou zeggen, dat hij of zij nooit zondigt?

Wat moeten we nou met deze tekst?

In de tijd van psalm 1 bestond er al een tweedeling. Een kleine groep goedwillende gelovigen die voortdurend werden aangevallen en tegengewerkt in een samenleving met een wankele  rechtsorde. Stel je voor, dat onze eigen samenleving gedomineerd wordt door misdaadbendes, hooligans, complotdenkers en anarchisten. Zou je je dan als christen niet bedreigd voelen zonder de bescherming van een bevoegd gezag?

Zo kun je dat ook in 1 Johannes 3 zien. Door dwaalleraars was er een tweedeling in de maatschappij ontstaan. Zij voelden zich beter en keken op de gewone gelovigen neer, want die waren niet ingewijd in de geheimenissen van de geestelijke wereld.

Maar daarmee zondigden die dwaalleraren tegen het gebod van de liefde. Dáár doelt Johannes dan ook op als hij zegt “Wie in Hem blijft, zondigt niet”.

Zonde wordt omschreven als wetteloosheid, liefdeloosheid. Dat was de houding van de tegenstanders van de christenen.

Zoek de invulling van het leven in de liefde van de Here Jezus. Is Hij de bron waaruit je leeft? Verlangen naar Hem geeft evenwicht en stabiliteit aan je bestaan. Je bouwt je huis (je leven) op een rots en niet op zand.

Eens voltrekt God de scheiding op de dag van het oordeel. Voor de gelovigen is dat een dag van bevrijding. Jezus komt je uitnodigend tegemoet: “Kom binnen en vier feest.”

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 17 november
• Preek van de week, zondag 10 november
• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober

Voorganger: Ds. J. van Mulligen, thema: Zangdienst

De tekst van vandaag: 1 Kronieken 16 : 8 – 13 en Openbaringen 15 : 2 – 4

Met liturgie wordt in de kerk de orde van dienst bedoeld. En in onze kerken bestaat die uit de volgende onderdelen:

• Dienst van het Woord (de preek)
• Dienst van de gebeden (dankzegging en voorbede)
• Dienst van de offeranden (de collecte).

Vanmorgen wil ik daar iets aan toevoegen. De dienst van het zingen. Het zingen is een reactie op de woorden van God. In de gelezen tekst is zang de hoofdmoot van de dienst. Zang is nog steeds belangrijk en feitelijk onmisbaar in de dienst. We hebben het in de afgelopen periode gemist omdat het zingen ook een “Dienst” is.

In Openbaringen (een vooruitblik naar de nieuwe hemel en de nieuwe aarde) kom je zang ook vaak tegen. Zingen is net als preken, verkondigen en belijden. Als je nadenkt over wat je zingt merk je, dat je met zingen heel wat zegt. Zingen is woordbediening. Dat komt tot uiting in vers 4 van de gelezen tekst. De ark is in de tent binnengebracht, er worden offers gebracht, er word samen gegeten en dan volgt de dienst waarin de Levieten de Heer moeten roemen (gedenken of danken), loven (belijden) en prijzen (uitbundig bejubelen).

In de tekst gaat het om een dienst waarin zang een belangrijk onderdeel is. Zingen is ook niet maar een opvulmoment of een pauze. Het is een wezenlijk onderdeel, ook van onze dienst. Een lied kan soms meer zeggen dan een preek. Ook in een lied kan Gods woord spreken.

Zang komt op veel plekken voor in de bijbel.

In het tekstgedeelte uit Openbaringen wordt de nadruk gelegd op de zang in de Hemel. Rondom de komst van Christus werd ook gezongen door de engelen, door Simeon en Anna.

Zingen is het dienen van God en het dienen van elkaar. Het volk van God is een zingende gemeente. In de Coronatijd hebben we in het ontbreken van zang ook de band als gemeente erg gemist.

Ons lied kan een getuigenis zijn voor anderen. De dienst van het zingen is een dankdienst “met hart en mond en handen.”

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 17 november
• Preek van de week, zondag 10 november
• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober

Voorganger:     Ds. J. van Mulligen, Wie zoekt wie?

De tekst van vandaag: Lucas 19 : 1 – 10

Stel, je moet iemand bellen en je zoekt zijn of haar telefoonnummer op en op datzelfde moment belt er iemand en het blijk degene te zijn, die jij net wilde bellen.

Zoiets gebeurt ook in dit bijbelgedeelte.  Zacheüs zoekt Jezus, maar tegelijkertijd zoekt Jezus hem.

Zacheüs had van Jezus gehoord en iets maakt in hem een verlangen los naar echt geluk en een zinvol bestaan, want geld en hebzucht maakten hem niet gelukkig.

Hij krijgt van de menigte geen kans om vooraan te staan. Hij klimt uit wanhoop daarom maar in een boom. Als Jezus bij de boom is gekomen heeft Hij geen oog meer voor de menigte en de mensen om Hem heen, maar ziet Hij Zacheüs in de boom. Jezus wàs al op zoek naar Zacheüs. Wij komen tot Jezus omdat Hij eerst naar ons toe kwam. Hij zoekt je en wil in je huis komen en met je praten.

Volgende week vieren we Avondmaal en Jezus zal er bij zijn. Het is een viering, een feest dus, geen sombere bedoening. Het avondmaal is een gedachtenis aan de liefde, de verlossing en het offer van verzoening en vergeving dat de Here Jezus bracht voor ons.

Avondmaal begint met een schuldbekentenis.

Ten tweede is er de belofte, dat als je bij Hem komt, Hij vergeeft.

Als derde ga je na de viering je een levensstijl hanteren uit dankbaarheid om de verlossing van je schuld en dat je dat tot uitdrukking brengt naar de mensen om je heen.

Zacheus en de mensen zijn verbaasd, maar Jezus wilde die dag bij Zacheüs zijn. God de vader is Zacheüs kwijt en hij zoekt. God is ook nu zijn kinderen kwijt, maar Hij investeert alles om ons te zoeken en te vinden. Zelfs als je Hem niet wil zien blijft Hij naar je zoeken.

Nog even over Zacheüs: Wie zocht nou wie? Het avondmaal is de viering van dat wij God hebben gevonden en Hij ons.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 17 november
• Preek van de week, zondag 10 november
• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober

Voorganger:     Ds. D. Visser, Genieten van Rust

De tekst van vandaag: Hebreeën 3:7 – 4:11

Was voor u de Coronacrisis een periode van rust of juist van onrust?

Het geloof van de Hebreeën wordt bedreigd. Ze hebben Jezus Christus leren kennen en Hem erkend als hun Verlosser, die rust brengt. Het geloof geeft perspectief en vertrouwen en rust.

Maar het leven kent ook tegenslag. Het geloof kan soms op raken of je hebt het zó goed, dat je denkt dat je God niet meer nodig hebt. Kortom er sluipt ongehoorzaamheid/ongeloof in je leven.

Het volk Israël kreeg door God na de uittocht uit Egypte ook een pracht van een toekomst voorgespiegeld. Maar in de woestijn, toen het allemaal wat tegenzat raakten ze hun geloof kwijt. Het gevolg: Ze mochten het beloofde land (de Rust) niet binnengaan.

De Rust (met een hoofdletter), de sabbatsrust moet voor ons nog komen. Wat lijkt het ons geweldig als die nieuwe wereld met zijn sabbatsrust er zal zijn.

Wij zijn gemeente en we proberen Gods weg te gaan, maar het valt ons soms zwaar. Er zit zoveel tegen. In tijden van tegenspoed zoeken we ons heil vaak in het oude normaal. Maar dat oude normaal heeft wel geleid tot een klimaatcrisis. Dat is dus ook niet altijd de juiste weg.

Het is niet, dat je niet mag genieten van het leven, maar doe het wel met het oog op God.

Alleen Jezus Christus geeft Leven (met een hoofdletter). Hij maakt je tot een echt mens. Hij is het die de bron van de onrust in ons leven wegneemt.

Het Coronavirus is niet de bron van onrust, maar het virus van de zonde. Daar komt alle ellende uit voort. En die bron van het kwaad heeft Jezus weggenomen. Daarom zegt de Here: Kom tot mij en geniet van de Rust. Ook vandaag, ook morgen, ook op de Grote Dag van Jezus wederkomst.

Wanneer is die dag dan?

Het verlangen naar die wederkomst, die nieuwe wereld, dat hoort heel erg bij het christen zijn. Christenen moeten leven als mensen op deze aarde met voortdurend in het achterhoofd, dat Jezus misschien al wel morgen terug kan komen.   

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 17 november
• Preek van de week, zondag 10 november
• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober

Voorganger:     Br. H.J. Takken, Een Pelgrimslied

De tekst van vandaag: Psalm 84

Het is in deze vakantietijd voor velen een tijd om op reis te gaan. Ook in de bijbel is er vaak sprake van reizen. Denk maar aan Paulus, die vanuit Israël via klein Azië tot in Europa reist. Of Abraham, die vanuit Ur op reis gaat naar het land dat God hem beloofde. Jozef en Maria, die moeten vluchten voor Herodes en naar Egypte reizen. En ook Jezus zelf reisde het hele land door.

Zo is er ook in psalm 84 sprake van een reis. De dichter is op weg naar de tempel in Jeruzalem. Een reis naar de woning van God. Psalm 84 is dus een pelgrimslied. De dichter ziet er naar uit om in het huis van de Heer te zijn.

Wij zijn ook pelgrims. Niet fysiek onderweg naar een bedevaartsoord. Wij zijn op reis door dit leven naar het Hemelse Jeruzalem. Leeft bij ons net als bij de dichter het verlangen om God te ontmoeten en om in zijn woning te zijn?

Wat betekende het in die tijd om pelgrim te zijn? Joden moesten volgens voorschrift (Exodus 34) 3 keer per jaar naar de tempel in Jeruzalem reizen. Al met al was je daarvoor in die tijd ongeveer een week van huis. En iedereen moest dat doen, dus je huis was in die periode onbeheerd en dus prooi voor inbraak en plundering. Maar in dezelfde tekst staat ook, dat God voor jou en je akkers zal zorgen als je op reis bent. Pelgrims gingen dus in vertrouwen op reis. Letterlijk staat er “onbevangen”, zonder zorgen.

Maar de reis gaat niet zonder hindernissen. Zo komen ze door een dal van dorheid, wat ook kan worden gelezen als een dal van tranen.

Ons leven leidt soms ook door dorre dalen. Maar dan staat er: Gezegend hij, die op zijn reis door zo’n dal zijn heil bij God zoekt. Dan wordt een dal van tranen een oase.

In vers 4 van psalm 84 staat ook “Zelfs een mus en een zwaluw (eenvoudige vogeltjes) vinden in Gods huis een plek.”

Iedereen is bij Hem welkom. Iedereen, die zijn hulp en kracht van God verwacht.  

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 17 november
• Preek van de week, zondag 10 november
• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober

Voorganger: A. Dingemanse, Geestelijke groei

De tekst van vandaag: Filippenzen 1 : 1 – 11

God heeft Paulus door een visioen naar Filippi gebracht. Paulus heeft er het evangelie verkondigd. De mensen waren er gevoelig voor en zijn door zijn prediking tot geloof gekomen. God gaf het in hun hart.

Hij geeft het ook in ons hart. Dat verandert een mens. Je gaat dan anders denken en doen.

God schakelt daarvoor mensen in. Mensen die niet gaan voor het grote geld, maar hun leven in dienst stellen van God. Ook wij hebben de boodschap van God meegekregen van andere mensen. Van onze ouders, van de dominee, of misschien van iemand anders. Die mensen bidden voor ons, die blijven voor ons bezig, opdat we het geloof vinden en vasthouden.

Is dat goede werk van God ook al in uw leven begonnen? Je vraagt je misschien af Ben ik wel een kind van God? Hoe weet ik dat Gods werk in mij begonnen is? Dan merk je aan de vruchten.

Vruchten aan een boom zie je groeien. Er zit leven in. Merken we (en onze omgeving) ook dat de vruchten van het geloof in ons groeien? Voelen we de behoefte om steeds dichter bij God te komen?

Paulus bidt om geestelijke groei. Dat is groei in liefde, en hij weet: God moet het geven.

Belangeloze en onvoorwaardelijke liefde is het centrale thema in Gods wil over ons leven.

God komt naar mensen toe die het verkeerd doen. Hij biedt vanuit Zijn liefde onvoorwaardelijke vergeving. En hij vraagt ons om deze liefde ook te delen met elkaar. Die liefde groeit door kennis van God. Die leer je uit de bijbel en door je geloof te delen met anderen. Die liefde kun je overal en op allerlei manieren delen. In je werk, je contacten, je gezin.

Ons leven is vol met kennis. Die kennis moeten we laten leiden door fijngevoeligheid. Bij geloofsgroei ga je aanvoelen wanneer het de verkeerde kant op gaat. God vergeeft ons en nodigt ons voortdurend uit om Zijn weg te volgen. Wij moeten alleen open staan voor Zijn woord en fijngevoelig zijn als de Here de weg wijst in ons leven.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 17 november
• Preek van de week, zondag 10 november
• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober

Voorganger:     Alex Nieman leest een preek van ds H. Biesma, Meer dan rotsvaste trouw

De tekst van vandaag: Jesaja 54 : 1 – 10

Wij kunnen zeker zijn van Gods meer dan rotsvaste trouw. Hij bevestigt dat vanuit Zijn schepping. “Al zouden de bergen wijken en de heuvels wankelen, Mijn liefde zal nooit meer van jou wijken.”

De woorden zijn in eerste instantie geadresseerd aan Sion/Jeruzalem. Bedoeld wordt hier de gemeente van het oude verbond. Maar ook wij mogen ons deze geweldige woorden toe-eigenen.

Jeruzalem is er op dat moment slecht aan toe. Verwoest en ontvolkt. De Heer laat niets meer van zijn aanwezigheid en liefde merken.

Ook in ons eigen leven kan het soms donker en vol moeite zijn. Gemis, verdriet, pijn van de eenzaamheid, grote onzekerheid over de toekomst. Soms lijkt God ver weg.

God wil bekend staan als een God met een warm en open hart. Als Hij onze zonde en schuld en onze onmacht en verlorenheid ziet, gaat dat Hem aan het hart.

God kent ook onze moeite om Hem zonder reserves te geloven en te vertrouwen. Hij laat ons het plaatje van de bergen zien. Onwrikbaar, ondanks alle stormen en buien en bliksems die er op ingeslagen zijn, maar nog massiever is de belofte van Zijn genade en trouw.

Wat doen wij met deze Goddelijke boodschap van genade, trouw  en vrede? Je kunt zeggen: Oke, als God het zegt, zal het wel zo zijn. Dan hoef ik mij dus geen zorgen te maken.

Maar dat is wel erg oppervlakkig. Als het dan eenmaal zover komt dat bergen wijken en heuvelen wankelen, wat is dan je houvast?

Wij moeten ons oefenen in de beleving van dat houvast. Er is geen beter leven, dan bouwen op de vaste grond van Gods belofte en van zijn verbond. Want al zou de aarde zich verplaatsen, al zouden bergen wankelen en wegzakken in de zee. God is trouw waarheen de wind ook waait.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 17 november
• Preek van de week, zondag 10 november
• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober

Voorganger:     Ds.  A. Broersma, Gods vriendschap werkt nog steeds

De tekst van vandaag: Jesaja 41 : 1 – 11

“Vriendschap met de Eeuwige is een vriendschap voor eeuwig.” Zo staat het ook in psalm 136 “Want zijn goedertierenheid zal bestaan in eeuwigheid.” In deze psalm wordt steeds het eeuwigdurende van Gods trouw herhaald.

In Jesaja 41 leeft het volk Israël in ballingschap in Babel. En Babel wordt bedreigd door de opkomst van het Perzische rijk. Dat brengt onrust onder de mensen. Ook het volk Israël wordt angstig. Jesaja zegt: Hier spreekt de God die de schepper is van hemel en aarde, maar tegelijkertijd spreekt God zijn onvoorwaardelijke steun uit aan het volk. Hij verwijst daarbij naar Abraham, die als vriend van God op reis is gegaan. Abraham ging vol vertrouwen, maar hij moest als vreemdeling wel zelf de weg vinden. Hij leerde zijn leven in handen te leggen van God zijn vriend, die een toekomst aan het bouwen was. God, de vriend van Abraham is tijdens de ballingschap nog steeds de vriend van het volk.

Vriend zijn met God betekent zoiets als zien door de verrekijker van het geloof, en dan ervaren dat God de toekomst in handen heeft. Ook als je in paniek raakt om de situatie in je leven of de situatie in de wereld is God er als vriend om je te troosten, te sterken en te steunen.

God sterkt ons met zijn sterkte zodat wij als sterke mensen de juiste beslissingen kunnen nemen.

God troost als een moeder. God ondersteunt je.

Dat is geen sprookje. God is geen geschiedenis. Na Abraham was Hij er ook voor het volk in Ballingschap en Hij is er ook nu voor ons. Gods vriendschap stopt nooit zoals ook de liedtekst zegt: “Het verbond met Abraham zijn vrind bevestigt Hij van kind tot kind.”

God houdt vast aan zijn belofte om vriend van mensen te zijn.  Vinden wij zijn vriendschap de moeite waard? Met zicht op de toekomst op Gods volmaakte wereld is het dat zeker.

Gods naam is niet voor niets “Ik ben die ik ben en Ik zal er zijn”. Dat geldt nog steeds, ook in 2021. 

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 17 november
• Preek van de week, zondag 10 november
• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober

Voorganger:     Ds.  J. Groenleer, Gezegend zingen

De tekst van vandaag: Jesaja 52: 4 – 6 en Efeze 1: 1 – 14

De brief aan Efeze is een brief voor en over de kerk. Deze brief begint met een lied.

Toen het geloof werd verteld, was de boodschap: “Het is Gods werk”. De kerk is een minderheid waar onderling ook nog wel verdeeldheid heerst. Dat klinkt niet best, maar het lot van de kerk ligt in Gods handen. Laten we daarom het oog op God gericht houden.

De kerk is er in de eerste plaats om te zingen (God te zegenen). Als je dat vergeet, vergeet je om waarachtig kerk te zijn. Wij  mogen zingen (zegenen) omdat God ons eerst heeft gezegend.

Zegeningen als vergeving en verzoening waardoor je God weer in de ogen kunt kijken. Hij haalt in Jezus Christus het kwaad uit ons leven en draagt de zonde en de schuld uit ons leven weg; vrede, die het leven met God en met elkaar aangenaam maakt en laat groeien, liefde, blijdschap, vreugde en geborgenheid.

Al die zegen is verbonden aan Christus. In Hem wordt ons het leven en Gods toekomst in de schoot geworpen. Zien wij dat? Wij zijn geneigd om de boot een beetje af te houden. Wij hebben er vaak moeite mee om genade ook echt genade te laten zijn. Wij hebben het eerder over onze eigen problemen binnen de kerk of het kerkverband. Dat valt buitenstaanders dan ook vaak het eerst op.

Maar Paulus begint zijn brief met een lied om ons de oren en de ogen te openen voor het wonder van God. Dat we kerk mogen zijn en dat we samen zijn naam groot mogen maken en goed van Hem mogen spreken.

Dat is de grootste gave en grootste opgave van de kerk. Maar dat haalt de krant niet. Waarom niet? Omdat we niet eerst zingen. Met zingen wordt je in de ruimte van God gezet.

We moeten ook wel praten, en ook grondig en goed, maar éérst het lied. Als we daarmee beginnen wordt ons doen en laten ook een loflied.

De Geest is uitgestort. Hij leert ons zingen van Gods goedheid en genade. Aan ons de vraag of wij leven uit die Geest.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 17 november
• Preek van de week, zondag 10 november
• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober