Voorganger:     Prof. Dr. A. Huijgen, thema: Een nieuwe familie.

De tekst van vandaag: Johannes 19 : 17 – 30

Familie doet er toe. Het is pijnlijk als je elkaar moet loslaten, zoals Jezus zijn moeder moest loslaten.

Hoe pijnlijk moet het voor Maria zijn geweest om haar zoon zo te zien lijden en hem te verliezen.

Jezus verbindt vlak voor zijn dood Johannes en Maria aan elkaar en vormt zo een nieuwe familie.

Maria komt twee keer voor in het Johannesevangelie. De eerste keer is in het verhaal van de bruiloft in Kana. Daar zegt Jezus tegen Maria, nadat zij hem heeft verteld, dat de wijn op is. “Vrouw, wat heb ik met u te maken. Mijn uur is nog niet gekomen.” Dat klinkt nogal afstandelijk, maar nu, bij de kruisiging, is Zijn uur wel gekomen. Nu zegt Jezus: “Vrouw zie uw zoon.” en “Zoon zie uw moeder”.

Jezus schept geen afstand door haar aan te spreken als “vrouw”, hij schept een nieuwe nabijheid.

In die tijd kon een Joodse man tot vlak voor zijn overlijden mondeling zijn testament opmaken zolang er maar minstens twee getuigen bij aanwezig waren. Dat is wat Jezus hier doet. Hij verbindt Johannes en Maria aan elkaar. Een nieuwe familie. Het is het begin van de christelijke kerk; niet verbonden door een bloedband, maar verbonden in Christus. We noemen elkaar in de kerk nog steeds broer/broeder en zus/zuster.

Jezus vertrouwt Maria niet toe aan zijn broers (haar zoons). Hij laat zien, dat de band van het geloof in Hem belangrijker is dan een bloedband. Wij zijn aan elkaar gegeven door Jezus Christus. Hij bindt ons als christenen aan elkaar.

Het grote Romeinse rijk van toen is ten onder gegaan, maar het rijk van Christus is er tot op de dag van vandaag en aan dat rijk komt nooit een eind. Wij horen bovenal bij Hem.

We vieren avondmaal in de verwachting van onze Heer Jezus Christus. Door het eten en drinken ontvangen we Hem, die nog altijd regeert. In Hem zijn wij als familie onderweg naar de Grote Dag van Zijn wederkomst.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 17 november
• Preek van de week, zondag 10 november
• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober

Voorganger:     Ds. H. de Bruijne, thema:            De haan heeft gekraaid.

De tekst van vandaag: Lucas 22 : 39 – 63

Veel kerktorens hebben een vergulde haan. Wie zou bij de combinatie van haan en kerk niet denken aan het verhaal van Petrus uit de tekst van vandaag, hoewel die relatie niet echt voor de hand liggend is. De verloochening is op het eerste gezicht geen wervende tekst voor de kerk.

In de tekst gaat het vooral om de tweede keer dat de haan kraait.

Even terug naar Getsemané. Jezus zit in doodsangst geknield. Hij weet wat er komen gaat, maar zijn discipelen zijn daar blijkbaar nog niet van doordrongen. Zij vallen in slaap.

Daarna wordt Jezus gearresteerd. Dit is het uur van de macht van de duisternis. Niet alleen de duisternis van de nacht, en de arrestatie, maar ook duisternis in het hart van Petrus. Het evangelie van de verlossing was nog niet in zijn hart doorgedrongen. Petrus rekende op Gods revolutie. Maar die hoop vervloog. De bubbel spatte uiteen. Hij geloofde er niet meer in.

Ook wij hebben (nog veel vaker dan Petrus) het evangelie gehoord. Ook wij hebben verwachtingen en gedachten, dat de welvaart alleen maar door zou groeien. Maak ook deze bubbel wordt doorgeprikt door steeds weer een andere crisis.

Jezus is de Zoon van God. Kunnen wij zien, dat Jezus komst een redding is voor ons mensen?

Jezus kijkt ons aan zoals hij Petrus aankeek. Midden in het donker van deze wereld is Hij het licht.

Leven wij ook in een bubbel met de gedachte, dat we ons eigen leven kunnen uitstippelen? Kijk naar de huidige coronacrisis. Die bubbel is dan toch inmiddels wel doorgeprikt.

Het 2^e kraaien klinkt bij het krieken van de morgen. Het wordt licht, niet alleen door het daglicht, maar ook in Petrus’ hart. Hij herinnert zich Jezus’ woorden.

Hij ontwaakt uit zijn roes en ziet in, dat hij tot dan toe de rol van Jezus verkeerd heeft gezien. Jezus brengt door zijn sterven het licht terug in onze harten. Wij zien Jezus lijden, maar het licht van Christus is bezig te overwinnen ondanks onze duisternis.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 17 november
• Preek van de week, zondag 10 november
• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober

Voorganger:     Prof. Dr. H.J. Selderhuis, thema:            Jezus laatste preek

De tekst van vandaag: Lucas 23 : 26 – 32 en Openbaringen 6: 12 – 17

Huilende vrouwen. Je denkt: “Eindelijk na alle aantijgingen toch een beetje medelijden met de weg die Jezus moet gaan. Het zal hem goed hebben gedaan.”

Maar Jezus zegt: “Hou daar mee op! Huil niet om mij, maar huil om jezelf en om je kinderen.”

Het is een oproep tot bekering en een uitroep van zorg om het lot van de mensen.

De mensen zien alleen Jezus. Een man als mens, die onschuldig veroordeeld wordt, maar ze zien niet Christus de Verlosser, de Zoon van God, die voor onze zonden werd geofferd.

Hoe ziet u Jezus? Mensen kunnen ontroerd raken door de mooie muziek in deze tijd. De Mattheüs Passion, De Johannes Passion, The Passion. Maar het gaat niet om ontroering; het gaat om bekering, dankbaarheid, dat Hij de weg naar God heeft vrijgemaakt voor ons. We zongen “Leer mij o Heer uw lijden recht betrachten.” Begrijpen we het lijdensevangelie eigenlijk wel?

Het is ook een uitroep van zorg. Hij noemt de vrouwen dochters van Jeruzalem; dat is kinderen van één Vader, kinderen van het Verbond.

Hoe is dat met ons? Zien mensen uit onze directe omgeving “priesterlijke bewogenheid” met anderen, bewogenheid met het heil van andere mensen, met mensen naar wie niemand omziet? Doet het ons pijn als mensen aan Jezus voorbij gaan? Hebben we verdriet over gemeenteleden, die de kerk verlaten, die Jezus niet zien als de weg naar het eeuwige leven, maar gewoon als een goed mens?

Wat doen we dan? Laten we het zo, worden we zelf ook losser of laten we zien dat er een andere weg is? Ook hier gaat het over dezelfde dochters en zonen van Jeruzalem. Over inzet in de gemeente, over de kinderen in de kerk. Om ze te brengen bij Jezus, maar ook bij Christus de Verlosser.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 17 november
• Preek van de week, zondag 10 november
• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober

Voorganger:     Ds. A. Hakvoort, thema:            Volmaakt zijn

De tekst van vandaag: Mattheus 5: 20 – 26 en 38 – 48

De tekst is een gedeelte uit de bergrede. De bergrede is bekend vanwege de prachtige woorden zoals de zaligsprekingen en het “Weest niet bezorgd voor de dag van morgen”.

Jezus zegt. “Wees volmaakt zoals ook de Hemelse Vader volmaakt is.” Maar wie kan er volmaakt zijn als God? Wij zien volmaakt als synoniem voor perfect, maar het is anders. Je moet het zien in de lijn van oprecht, voorbeeldig.

In Ps 84 hebben we ook gezongen: Hij heeft zijn liefde nooit ontzegd aan mensen eerlijk onderweg.

Het tegenovergestelde van volmaakt zijn is de huichelaar. Dat is geen dienst aan de Heer, maar een dienst aan jezelf. “Kijk mij eens”. Kinderen lijken op hun vader. Ze doen wat hun vader hun geleerd heeft.

God denkt niet in wij/zij. Christenen moeten opvallen omdat ze niet leven volgens het beeld van vergelding. Als Christenen die volmaaktheid in praktijk zouden brengen, zou de wereld er heel anders uit zien, maar wie kan leven zonder vergelding?

Jezus brengt het in praktijk. Zijn leven was volmaakte gehoorzaamheid aan zijn Vader. Hij bad voor zijn vijanden die Hem vervolgden.

Wie is dan die vijand? Dat zijn we zelf. Wij zijn geen mensen uit één stuk. Onze binnenkant is anders dan onze buitenkant. Wij willen wel, maar wij kunnen niet volmaakt zijn. Toch bekommert Jezus zich om ons. Hij zegt: “Jullie zullen volmaakt zijn zoals de Hemelse Vader volmaakt is.”

Soms zie je er iets van en zie je dat het werkt. Bijvoorbeeld na de afschaffing van de apartheid in Zuid Afrika de Waarheids- en Verzoeningscommissie. Je verwacht wraak, maar het werd verzoening.

Zeg niet : “Het lukt ons niet.” Lees de woorden als een belofte. Bidt om de kracht om de spiraal van boosheid en vergelding te doorbreken. Het is een belofte van God en Zijn woord is waar.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 17 november
• Preek van de week, zondag 10 november
• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober

Voorganger:     Ds. J Maasland, thema:            Mens waar ben je?

De tekst van vandaag: Genesis 3 : 1 – 19

Vandaag is de eerst zondag in de 40 dagentijd. De 40 dagentijd is de tijd waarin Christenen zich voorbereiden op het Pasen. Deze eerste lijdenszondag heet “Invocabit” Dat betekent “Hij zal mij aanroepen”.

Als wij tot God roepen, hoort Hij ons, maar als Hij ons roept, horen wij Hem dan ook?

De relatie tussen God en ons is altijd spannend, maar hij duurt wel voort, dankzij God.

In het bijbelgedeelte roept God de mens.” Waar ben je/waar ben je mee bezig?

God merkt verandering in de omgang tussen Hemzelf en de mens en Hij zoekt hem op.

In het lijden van Christus zet God in op de relatie met de mens. God zoekt de mens op door vragen te stellen, maar eigenlijk weet God alles al. “Hij kent ons dieper dan wij onszelf ooit kennen.” Hij vraagt het ons om zelf na te denken over ons leven.

Als je dat de basis van je geloof maakt, heb je zeker niet alle antwoorden, maar wel een stevige basis.

Hier lezen we al op pagina 3 van de bijbel, dat we voor onze toekomst afhankelijk zijn van God. Hij neemt verantwoordelijkheid voor wat wij in het honderd hebben laten lopen. Hij belooft de wereld te redden. God zend zijn Zoon naar de wereld, terwijl Hij weet wat het gevolg zal zijn. Hij geeft Hem over voor ons behoud.

God spreekt ons aan, nodigt ons uit tot een leven met Hem. Hij dwingt ons niet. Hij vraagt: Waar ben je mee bezig. “Ik vraag het opdat jij in Mijn Zoon Jezus Christus een voorbeeld ziet en door Hem aan te nemen een nieuw leven vindt”.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 17 november
• Preek van de week, zondag 10 november
• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober