Voorganger: Ds. Vrijhof Dit is alles wat we hebben
De teksten van vandaag: Jesaja 9 : 1 – 6 en Lucas 2 : 1 – 15

In het eeuwenoude Nederlands kerstlied “Nu zijt wellekome” staat de regel “Gij komt van also hooge
van also veer, van de hoge hemel neer.” Het zegt eigenlijk: Jezus, U bent niet van hier beneden. U
bent uit de Hemel gekomen, bij God vandaan en in Uw komst ontmoeten wij een andere wereld.
Daarom vieren wij Kerstfeest. Hij was een kind zoals alle andere, maar Hij werd niet vanuit deze
wereld geboren. De aarde heeft in Hem bezoek gekregen vanuit de hemel.
In 1997 maakte de ruimtesonde Cassini Huygens vanaf de planeet Saturnus een foto van het heelal,
met daarin de aarde op 1,5 miljard kilometer afstand. Een onvoorstelbaar klein stipje in het heelal.
Wie zou dit stipje in die oneindige ruimte ooit kunnen vinden en willen bezoeken?
Jezus, de Zoon van God wist ons toch te vinden. Hij kwam als kind vanuit Zijn Hemelse woning om
ons deelgenoot te maken van de wereld van God, zonder zonde, zonder kwaad, zonder oorlog,
zonder geweld en zonder dood, zonder leed, zonder gebrek, zonder ziekte, die wij zo missen en waar
we zo naar kunnen verlangen.
Jesaja had het al voorspeld: God gaat ingrijpen op wonderlijke wijze. Een kind is ons gegeven tot ons
heil. Een belofte van redding. Die nieuwe tijd brak door toen Maria een kind ter wereld bracht. De
ultieme inlossing van die oude belofte.
Een kind in een voederbak is alles wat we hebben. Voor ons geboren om ons de vrede van God te
brengen, de redding en vernieuwing van ons bestaan.
Het kind dat zal sterven aan het kruis, maar dat ook zal opstaan uit het graf en Zijn Geest zal
schenken aan de wereld.
Kerst is het welkomstfeest van Jezus, die alles is wat wij uit genade hebben ontvangen vanuit die
andere wereld: onze moed en onze kracht, onze hoop en onze vrede, onze inspiratie en onze
bezieling. Met Hem wensen we ieder een Gezegend Kerstfeest.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 23 maart
• Preek van de week, zondag 16 maart
• Preek van de week, zondag 9 maart
• Preek van de week, zondag 2 maart
• Preek van de week, zondag 23 februari

Voorganger: Ds. B Luiten Gelukkig geloven door de Geest van God
De tekst van vandaag: Lucas 1 : 26 – 56

Wat Maria overkomt is heel bijzonder. Zij was een onbekend jong meisje uit een onbetekenend
plaatsje in Galilea. God kende haar wel. Zij kon het niet bevatten, maar ze geloofde het wel.
Gabriël heeft haar verteld, dat haar familielid Elizabeth ook zwanger was en dus gaat ze daarheen.
Elizabeth neemt als eerste het woord bij de aankomst van Maria. Dat is verrassend, want hoe kon zij
weten, dat Maria zwanger was van de Heer? Het antwoord is: Door de Heilige Geest.
Wat zal het Maria bemoedigt en gesterkt hebben; beiden vervuld van de Geest. Ze geloofden in wat
ze nog niet hadden gezien. Ook wij geloven in wat we niet hebben gezien. Het is de Geest die ons
kennis en vertrouwen geeft in God en werkt in ons hart.
Kennis van God maakt gelukkig. Het kind springt op in Elizabeth’s schoot als Maria binnenkomt.
Verderop in het evangelie springen de Schriftgeleerden helemaal niet op van vreugde als Jezus
spreekt. Dat komt, doordat al hun kennis hun in de weg zit.
Als we mensen enthousiast willen maken voor de kerk moet de vraag zijn: Herken jij iets van de
Heilige Geest in je leven? De kerk is de werkplaats van de Heilige Geest. Het is aan ons om Hem de
ruimte te geven zijn werk te laten doen.
Als aanstaande moeder van de zoon van God kent Maria bijzonder geluk. Na de geboorte van Jezus
speelt zij geen bijzondere rol meer. Hij ziet iedereen als moeder, broers en zussen. Daarmee laat Hij
ons delen in het geluk. “Ik ben in jou en jij in Mij”. Jezus kwam niet langs als hulpverlener. Hij werd
geboren in onze ellende, voor altijd één met ons. Gelukkig ben je door de Geest die je één maakt met
de Zoon, en de Zoon van God één maakt met jou. Dan wordt het kerstfeest.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 23 maart
• Preek van de week, zondag 16 maart
• Preek van de week, zondag 9 maart
• Preek van de week, zondag 2 maart
• Preek van de week, zondag 23 februari

Voorganger: Student J. Verschoof Wordt verlicht
De tekst van vandaag: Jesaja 60 : 1 – 22

Licht is mooi en fijn in deze donkere dagen voorafgaand aan Kerst. Een mooi adventslied luidt: Daar is
uit ’s werelds duistre wolken een licht der lichten opgegaan….”.
Vandaag drie aandachtpunten met betrekking tot het licht: Wordt verlicht, Door het Licht en Wordt
en wees een licht
Wordt verlicht houdt in, dat we in het donker staan. Het volk Israël heeft God de rug toegekeerd en
belandt in de ballingschap (de duisternis). Zij verlangen naar licht. Het eerste vers belooft dat licht. k
In de tijd van Jezus geboorte was zond God Zijn Zoon om licht te brengen in de wereld. En ook in
onze tijd is er “duisternis”. Denk aan de oorlog in Oekraïne, de droogte in Noord-Oost Afrika, de
economische en klimaatcrisis. En ook nu klinkt Gods woord: Sta op en wordt verlicht.
Door het licht Het licht staat bij Jesaja voor blijdschap, verlossing en vertroosting. De Heer komt zelf
om vertroosting te brengen. In het teken van Kerst: Jezus is het Licht van de wereld.
Het licht komt onverwacht. Het volk had misschien de hoop op een terugkeer (op licht) al opgegeven.
En dan klinkt ineens deze belofte: “Overdag is het licht van de zon niet meer nodig, want de Heer zal
je voor altijd licht geven.”
Wordt en wees een licht In vers 1 staat: Sta op en schitter. De Heer spoort ons aan om Zijn licht te
ontvangen en door te geven. Hij brengt licht in ons leven zoals Hij ook licht in de schepping bracht. En
dat licht is eeuwigdurend. Het staat er als een opdracht omdat het belangrijk is.
Het is als de maan die zelf geen licht geeft. Het zonlicht weerkaatst op de maan, zodat wij op aarde
ook ’s nachts licht ontvangen. Planten gaan open als ze zonlicht ontvangen en krijgen bloemen die er
prachtig uitzien en lekker geuren. Dat trekt aandacht.
Zo moeten ook wij het licht van God en de bijbehorende troost, verlichting, vrede en vreugde
doorgeven aan de wereld om ons heen.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 23 maart
• Preek van de week, zondag 16 maart
• Preek van de week, zondag 9 maart
• Preek van de week, zondag 2 maart
• Preek van de week, zondag 23 februari

Voorganger: Ds. A. Th. van Olst De lach om de beloofde zoon
De teksten van vandaag: Genesis 17 : 15 – 19, Genesis 18 : 9 – 15 en Genesis 21 : 1 – 7

Lachen maakt mensen mooi. Maar er is ook gelach, dat niet zo mooi is. Vanmorgen zien we eerst een
lach van pijn en ongeloof en tenslotte een lach van vreugde en van verwachting.
Abraham heeft lang moeten wachten op de beloofde zoon en als dan uiteindelijk de belofte komt,
dat Sara binnen een jaar een zoon zal krijgen, buigt Abraham voor God, maar lacht ook. Een lach van
gesmoorde hoop. Hij dacht dat het onmogelijk was. De hoop is in de knel gekomen.
Sara hoort het ook en lacht in zichzelf een lach vol verdriet en pijn van kinderloosheid.
Zo ging het ook bij Zacharias aan het begin van het Nieuwe Testament. Ook hij gelooft niet dat
Elizabeth nog een kind kan krijgen. Maar God zegt: Hou je er rekening mee, dat ik de Here ben? Zou
iets voor de Mij te wonderlijk zijn?
Hoe is dat bij ons? Iedere Kerst verwachten we weer. We zien uit naar de voleinding, maar zien we er
ook iets van in deze wereld? In ons leven? In de kerk? Misschien lachen wij ook wel uit ongeloof.
Er zijn veel parallellen tussen Abraham en Sara en Zacharias en Elizabeth.
De geboorte van Isaac is een uitbarsting van hoop, het bewijs, dat God doorgaat met Zijn plan tot de
voleinding van de wereld. Sara zegt: “God maakt dat ik kan lachen.” Die lach is aanstekelijk. Dan mag
de glimlach ook bij ons wel doorbreken. De lach van advent, de lach van de verwachting.
De oude door de schriften gevormde Zacharia geloofde het eerst niet. Bij de jonge en onbevangen
Maria breekt de lach wel direct door.
Laat de lach doorbreken, want eens zal de hoop waarheid blijken en klinkt de vreugdevolle
schaterlach op de jongste dag. Ook dan zullen we zeggen: “God heeft mij doen lachen en dat houdt
nooit meer op.”

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 23 maart
• Preek van de week, zondag 16 maart
• Preek van de week, zondag 9 maart
• Preek van de week, zondag 2 maart
• Preek van de week, zondag 23 februari

Voorganger: Ds. J. Maasland Wat is jouw uitzicht?
De teksten van vandaag: Prediker 11 : 7 – 12 : 5 en Hebreeën 11 : 1 – 16

Uitzicht is meer dan wat je kunt zien. Wat wij vanmorgen zien is, dat 3 kaarsen zijn aangestoken om
overleden gemeenteleden, familie, vrienden of bekenden te gedenken. Maar ons uitzicht ontvangen
we vanaf de grote kaars. Die verwijst naar Jezus Christus, die uit de dood is opgestaan. En de drie
kaarsen, die aan dat licht zijn ontstoken, verspreiden daardoor licht en warmte ondanks dat ze ons
herinneren aan mensen, die overleden zijn.
Wat is ons uitzicht? Prediker beschrijft in zijn cynisme. “Het is allemaal leegte”. Het leven gaat
voorbij.
In de brief aan de Hebreeën gaat het over hetzelfde. Het gaat over het geloof, maar ook over dat
mensen in geloof gestorven zijn zonder dat wat ze hoopten en verwachtten werkelijkheid is
geworden.
Is het daarom een leeg geloof? Dat zou je op basis van de feiten kunnen zeggen, maar dan heb je
geen uitzicht. Wij worden bepaald bij het uitzicht dat we hebben. Ons uitzicht is God. Hij ziet jou. Hij
heeft je geschapen. En daarin verschilt ons leven niet zoveel van dat van Abel, Henoch, Noach,
Abraham en Saraï. Wij geloven het ook, maar we zien het niet.
Wat mensen zeggen en doen krijgt door het geloof waarde voor de ander. Door het geloof spreken
de geloofshelden nog steeds. Hun geloof was de verwachting, die ze hadden op grond van wat zij van
God hadden vernomen. Ze leefden met uitzicht. Zij leefden van de belofte.
Ons uitzicht wordt bezongen in de liederen van vanmorgen. “Daar ruist langs de wolken een lieflijke
naam, die Hemel en aarde verenigt tezaam” en “Ik zeg het allen dat Hij leeft, dat Hij is opgestaan”.
In de harde werkelijkheid van het afscheid nemen, straalt het licht van Pasen. In het licht dat Hij ons
heeft gegeven zien wij elkaar en onszelf en zijn we mensen met uitzicht en zingen we van Jezus
Christus, die ons leven is vandaag en morgen en door de dood heen.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 23 maart
• Preek van de week, zondag 16 maart
• Preek van de week, zondag 9 maart
• Preek van de week, zondag 2 maart
• Preek van de week, zondag 23 februari

Voorganger: Ds. A.G. van der Heijden De gemeente is er om open te doen
De tekst van vandaag: Lucas 11 : 37 – 54

Met een sleutel kun je deuren openen en sluiten. Als je hem gebruikt om te sluiten, sluit je de
toegang af voor andere mensen en dat is in dit verband nu juist niet de bedoeling.
Gods kerk is op aarde om te getuigen van Jezus, die de toegang tot God mogelijk heeft gemaakt.
Centraal staat vandaag vers 52. De sleutel is weggenomen. Dat is niet de bedoeling van het
gemeente zijn. De kerk heeft in de wereld een sleutelfunctie om voor anderen deuren te openen. Dat
gaat niet vanzelf, maar het is wel de bedoeling van Jezus.
De tekst is een waarschuwing hoe deze roeping volledig de mist in kan gaan. “De sleutel tot de
kennis” (de sleutel tot God) is toevertrouwd aan de Schriftgeleerden en farizeeërs. Maar zij hebben
hem verkeerd gebruikt. Jezus zegt: Jullie zijn zelf niet in dat heil naar binnen gegaan, maar hebben
daarnaast ook de toegang voor anderen onmogelijk gemaakt.
In onze kerk lijkt de gang van zaken hier soms ook op. Het magistrale evangelie dat de Here een God
wil zijn van verloren mensen wordt teruggebracht tot een lijst van dingen, die wel en niet mogen, zo
ingewikkeld, dat het de mensen de moed ontneemt om er aan te beginnen. Deuren worden eerder
dichtgeslagen dan open gesteld.
Hebben wij door, dat onze manier van christen zijn de deur tot God voor anderen kan sluiten?
Het is de bedoeling van Jezus dat zijn gemeente de deuren wijd openzet voor diegenen, die er elders
uit liggen. Maar dan moeten we wel eerst zelf binnengaan. Pas dan kunnen we voor anderen deuren
open zetten, zodat ze kunnen bijkomen en hoop en vertrouwen krijgen in het heil van onze God. Dat
heeft de wereld vandaag de dag keihard nodig. Dichte deuren zijn er zat. Laten we onze God daar
gelovig om vragen. Jezus zegt: Dan geeft Hij vast en zeker. Ieder die bidt, ontvangt, die zoekt, vindt
en wie klopt zal worden open gedaan.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 23 maart
• Preek van de week, zondag 16 maart
• Preek van de week, zondag 9 maart
• Preek van de week, zondag 2 maart
• Preek van de week, zondag 23 februari