Voorganger: Ds. M.W. Vrijhof Het begon met een schandaal
De teksten van vandaag: 2 Koningen 5 : 1 – 5 en 9 – 14 en Romeinen 6 : 1 – 11

De schrijver Willem Jan Otten zei: Het christelijk geloof is niet begonnen als een respectabele
levensbeschouwing, maar met een moordpartij, een ongehoord schandaal. De Zoon van God stierf
door toedoen van alles en iedereen een afschuwelijke dood en die dood werd onze redding.
Zo ging het ook met Naäman. Hij komt uit een rijke bloeiende stad, die hem schijnbaar alles geeft,
maar hem niet van zijn melaatsheid af kan helpen. Als de profeet niet voor hem aan de deur komt en
een bediende hem zegt wat hij moet doen is hij woedend. Hij beschouwt het als een minachting, een
schandaal. Als hij zich toch laat overhalen is hij na de 7 e onderdompeling genezen.
Vanmorgen zijn er twee kinderen gedoopt met een beetje water. Het lijkt een eenvoudig ritueel,
maar als je wordt gedoopt, raak je betrokken bij een schandaal.
Naäman staat daar in gedachten met zijn status als generaal, maar ook met zijn melaatsheid.
Wij staan hier in al onze rijkdom en welvaart, maar leeg en ontredderd.
Naäman laat zich overhalen omdat hij gered wil worden van zijn ziekte en daarvoor is hij aan zijn
trots voorbij gegaan. De doop in de naam van de gekruisigde Jezus lijkt een schandaal maar het water
van de doop wil een fontein van immense vreugde worden. De diepere laag in het schandaal is God,
die wil opdraaien voor ons falen. Hij zoekt mensen op, ook al zoeken zij Hem niet.
De kruisiging van Jezus is een U-turn in onze wereld. De doop neemt je mee in die omkering. Je oude
hopeloze leven is voorbij. Je bent met Jezus opgestaan in een hoopvolle toekomst. Later kun je tegen
de kinderen zeggen: Die doop is het beste wat je ooit is overkomen. Jullie gingen er onrein in, maar
zijn er rein en hoopvol uit gekomen. Het kruis van Jezus is de plek van hoop en licht en redding in
onze wereld.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 17 november
• Preek van de week, zondag 10 november
• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober

Voorganger: Ds. L.C. Buijs Een vreugdevol leven
De tekst van vandaag: 1 Petrus 1 : 1 – 16

Het is niet raar dat mensen niet begrijpen dat Jezus opstond uit de dood. Jezus moest er destijds zelf
ook al aan te pas komen om aan te tonen, dat Hij werkelijk was opgestaan.
Door de boodschap van de levende Heer waren de leerlingen van bange mensen veranderd in
moedige mensen. Met die boodschap zijn ze de wereld in getrokken waarmee de groei van de kerk is
begonnen. Zij hebben iets ontdekt, dat belangrijker is dan het leven, iets dat enorme kracht en
levensmoed geeft.
Bij moeilijkheden in het leven hebben we allemaal de vraag Waarom? Het meest diep verwoord is
dat in de woorden, die Jezus aan het kruis uitsprak: “Mijn God, mijn God waarom hebt U mij
verlaten?”. De waaromvraag stellen we dus aan “Mijn God”. Er is verbinding dwars door alles heen.
Moeilijkheden in een leven wil God gebruiken om je te zuiveren en dat doet pijn. Zoals een wijnstok
die gesnoeid moet worden om vrucht te dragen.
Iedereen ervaart vroeger of later de pijn van het leven. En wat is het dan een zegen om de woorden
van Pasen te kennen dat er toekomst is. Wij leven om onze missie uit te voeren, dat Christus
zichtbaar wordt in deze wereld en soms is dat ingewikkeld.
Als je kijkt naar Jezus, zie je dat je niet bent als Hij, dat er vergeving nodig is. Maar er is verlossing.
Jezus is opgestaan, er is toekomst. Jezus komt terug met de redding en de overwinning over dood,
verdriet, ziektes en oorlogen.
Onderweg naar die toekomst leven we met Hem. Met een open bijbel kun je soms ervaren, dat Jezus
er bij is. Dan is er dwars door het verdriet vreugde.
En als we het soms niet meer kunnen geloven is er een gemeente, die voor ons bidt als we het zelf
even niet kunnen. Zo mogen we kerk zijn van Jezus Christus. En waar dat gebeurt is er toekomst en
een vreugdevol bestaan dwars door alles heen.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 17 november
• Preek van de week, zondag 10 november
• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober

Voorganger: Ds. M. Hogenbirk Het botst
De tekst van vandaag: Mattheus 28 : 1 – 10

Het verdriet over de eindigheid van het leven en vreugde over de opstanding van Jezus. Het lijkt
tegenstrijdig, het botst.
De beide Maria’s gaan naar het graf in de verwachting daar het dode lichaam van Jezus aan te
treffen. Maar de steen is weggerold en Jezus is niet meer in het graf. De schrik wordt nog verdubbelt
door de man in stralend, verblindend wit op de steen. Het is voor hun als een aardbeving. De Hemel
botst met ons aards bestaan.
Als de Hemel de aarde raakt komt alles op zijn kop te staan, wordt een grafsteen een preekstoel.
Iemand die dood is en weer leeft is voor ons niet te bevatten. God heeft in Jezus de mens met een
vinger aangeraakt. Daarin vindt de overgang van ontzetting en vrees naar blijdschap en
opgetogenheid plaats. Blijdschap wordt toegevoegd aan vrees, verdriet, en ontzetting.
De blijdschap overweldigt de ontzetting. Blijdschap, die dieper rijkt dan ons bewustzijn.
Dood is niet dood. Waar Jezus voor leefde en stierf dat breekt door. Het is toekomst.
Jezus komt de vrouwen onverwacht en ongedacht tegemoet. Hij verspert hen de weg. Je kunt niet
om Hem heen. Hij groet hen met een blijde groet: Verheug je, wees blij. Wie dood was leeft. Een
tegenstrijdigheid, die zij en wij niet kunnen begrijpen. Wij hebben er ook moeite mee. Jezus kent die
aardse hardnekkigheid en herkent de vrees. Daarom herhaalt Hij de woorden van de engel: “Wees
niet bang.”
De Maria’s zijn niet meteen enthousiast. Ze naderen Hem schoorvoetend en pakken Zijn voeten vast
om te voelen of Hij het echt is. Dan wordt hun verwarring en verdriet geconfronteerd met die
Hemelse boodschap. Ons gebrek aan geloof botst met Gods geloof voor ons. Het hoort bij die botsing
om ontzet te zijn en opgetogen. Die botsing is het beste bewijs, dat je het Paasevangelie begrepen
hebt. Het Hemelse leven botst met de aardse dood. Verheug je met tranen in de ogen. Hij heeft
onvergankelijk leven aan het licht gebracht.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 17 november
• Preek van de week, zondag 10 november
• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober

Voorganger: Ds. M. Oppenhuizen Waar hoop je op?
De tekst van vandaag: Exodus 12 : 1 – 14 en Mattheus 21 : 1 – 11

De menigte bij de intocht van Jezus in Jeruzalem hoopt op een bevrijding van de Romeinse
onderdrukking en herstel van het koningshuis van David. Waar bij ons hoop vaak wat onzeker is, zit in
de bijbelse hoop verwachting.
De Farao wil het volk Israël niet laten gaan. Dan toont God door de plagen Zijn macht en laat tegelijk
zien, dat Hij de bevrijder is.
Bij de 10 e plaag sterven alle eerstgeborenen in Egypte. Destijds opent een eerstgeboren zoon de
toekomst. God ontneemt hun dus de toekomst. In Exodus 2 noemt God Israël Zijn eerstgeboren
zoon. Farao blijft weigeren om het volk te laten gaan Daarom zegt God: zal ik jouw eerstgeboren
zoon doden. God laat de Farao en heel Egypte voelen wat hij Zijn volk heeft aangedaan.
God heeft plannen voor de toekomst. Dat er een tijd komt dat alleen de liefde het voor het zeggen
heeft. Hij laat zien, dat er zonder Hem geen leven is.
Bij de 10 e plaag moeten de Israëlieten een lam slachten en waar het bloed aan de deurpost is
gestreken, zal dat gezin veilig zijn. Bij de intocht in Jeruzalem zegt God over Jezus: Dit is het paaslam,
achter Zijn bloed ben je veilig.
Ieder gezin moest een bokje slachten. Een persoonlijke keuze dus of je Jezus volgt en hoe je iets laat
oplichten van Gods liefde die eeuwig is.
Israël mag als eerstgeborene de Here dienen in Zijn rijk en als christelijke gemeente mogen we daarin
mee doen. We mogen mensen zijn aan wie je hoop kunt ontlenen.
Niet omdat Israël of wij beter zijn dan anderen. Het is alleen uit Genade, omdat God om Christus wil
vergeeft en je daardoor Gods Geest mag ontvangen.
Laten we van God verwachten wat Hij heeft beloofd. Dat er een nieuwe hemel en een nieuwe aarde
komt en dat wij Hem daarin kunnen dienen, doordat Gods Geest in ons werkt en ons nu alvast een
beetje nieuw maakt

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 17 november
• Preek van de week, zondag 10 november
• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober

Voorganger: Ds. A.G. van der Heijden Jezus en Barabbas
De teksten van vandaag: Psalm 43 : 1 – 3 en Markus 15 : 1 – 21

Vandaag is het zondag Judica (Doe mij recht). Recht is eerlijk zijn. Dat mensen krijgen, wat ze nodig
hebben, dat ze op hun benen worden gezet. Daaraan ontbreekt het nogal eens in onze wereld omdat
wij niet bereid zijn om offers te brengen.
Gods recht is anders. Hij wil, dat het echt goed gaat komen met mensen en daar heeft Hij alles voor
over, zelfs zijn Zoon.
Jezus staat voor Pilatus, de rechter. Die kiest wat hem het beste uitkomt. Het gaat hier om het
verband tussen het vrijlaten van Barabbas en de kruisiging van Jezus.
Met Jezus gebeurt wat met Barabbas had moeten gebeuren. Zijn lijdensweg eindigt uiteindelijk aan
het kruis. Hangen tussen hemel en aarde. Niemand, zelfs God niet, wilde nog iets met hem te maken
hebben. Jezus werd uit de verbondenheid met de Vader gestoten. Jezus draagt de verschrikkingen en
doet dat voor Barabbas, voor ons.
Barabbas had alleen de dood nog voor ogen, maar kreeg een nieuwe kans. Hij werd vrijgelaten
omdat Jezus in zijn plaats naar het kruis wilde gaan. Of het iets heeft gedaan met Barabbas weten we
niet. Daar gaat het ook niet om. Zonder Jezus’ dood was Barabbas de dood in gegaan. Hij had wel de
meeste reden om in dankbaarheid op te zien naar het kruis.
Zondag vieren we avondmaal. Leven wij uit de bron van zaligheid, die Jezus voor ons is door Zijn
plaatsbekleding? Dat Hij niet alleen in de plaats van Barabbas ging, maar ook in onze plaats aan het
kruis is gegaan. Zijn dood betekent voor ons de vergeving van alle zonden en eeuwig leven. Barabbas
is het teken ervan, dat Jezus verloren mensen redt.
Gelooft je dat ons leven te danken is aan Jezus dood? Je ontvangt het uit Zijn handen. Toen Pilatus
hem uitleverde om gegeseld, geslagen, geminacht en gekruisigd te worden, toen voor Jezus de hel
angstwekkend dichtbij was gekomen, toen liet Pilatus Barabbas vrij. Leven is er in Jezus dood

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 17 november
• Preek van de week, zondag 10 november
• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober

Voorganger: Ds. M. Visser De boodschap van de graankorrel
De tekst van vandaag: Johannes 12 : 20- 26

Een graankorrel sterft in de aarde, ontkiemt en ontwikkelt. Zonder sterven is er geen nieuwe plant.
Jezus stierf aan het kruis. Iedereen dacht dat alles voorbij was, maar Jezus overwon de dood en de
zonde. Het bijzondere is, dat Hij het vrijwillig deed. Hij was bereid om alles te verliezen met als doel
ons alles te geven. Hij zorgde voor vergeving en leven. Aan het kruis leek Hij zwak en machteloos,
maar als je beter kijkt zie je de macht van Zijn liefde. Door Zijn dood ontvangen wij het leven.
Geldt dat voor iedereen? Je hoeft niet te presteren om aanvaard te worden. Hij is gekomen om
zondaars te redden. Hij gaf zichzelf onvoorwaardelijk. Nu is de beurt aan ons om ons
onvoorwaardelijk aan Hem over te geven.
Hoe kunnen wij als graankorrels leven?
Door in deze wereld onze ik-gerichtheid los te laten en Hem bovenaan te stellen, behouden we het
voor het eeuwige leven.”
Hij leert ons delen met de ander. Wij hebben de neiging om alles naar onszelf toe te halen. Als je
Jezus leert kennen ga je juist delen, Zijn licht verspreiden. Je kijkt met bewogen ogen naar de
mensen om je heen. De eerste gemeente groeide doordat mensen deelden van wat Hij hen gaf.
Het biedt hoop voor de toekomst. Er komt kracht uit de gestorven graankorrel. Wij zijn onderweg
naar een geweldige toekomst.
We zien nu nog veel gebrokenheid zoals haat, honger, oorlog en ziekte, maar van Hem ontvangen we
hoop. Zijn koninkrijk komt. Als we Hem nu dienen, zullen we uiteindelijk bij Hem zijn en delen in dat
volle leven met Hem.
Het geloof geeft ontspanning, geen prestatiedruk. Hij heeft gepresteerd, alles volbracht. Zo geeft Hij
je wat nodig is om te leven en te dienen. Daardoor leren we te leven uit Zijn liefde. Wij moeten
verliezen en loslaten en uiteindelijk zullen we ook sterven, maar Hij is zo machtig, dat Hij onze dood
verandert in een poort naar het eeuwige leven.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 17 november
• Preek van de week, zondag 10 november
• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober

Voorganger: Ds. A.P. van Langevelde Liefde tot het uiterste
De tekst van vandaag: Johannes 13 : 1 – 11

Jezus had na alle tegenwerking in Zijn leven zich stilletjes kunnen terugtrekken. Er was bij Zijn
geboorte geen plaats in de herberg, en Farizeeërs en Schriftgeleerden probeerden zich voortdurend
van hem te ontdoen.
God had een plan om de wereld te redden. Jezus accepteerde de opdracht om dit plan uit te voeren.
Nu is het Pasen en Hij weet, dat Zijn tijd gekomen is dat Hij uit de wereld terug moet keren naar Zijn
Vader. Pesach is het feest van de engel, die sparend langs de huizen van de Israëlieten in Egypte ging.
Het bloed van een lam op de deurpost redde de eerstgeborenen en gaf het volk de vrije uittocht uit
Egypte. Jezus koos niet voor een uitweg met geweld. Hij ging de weg die Zijn Vader voor Hem had
uitgestippeld. God vroeg niet het bloed van mensen, maar gaf het bloed van een onschuldig Lam aan
de mensen. Zijn liefde voor de mensen gaat tot het uiterste.
Het woord uiterste kent in dit verband meerdere lagen.

1. Tot op het laatst van Zijn leven bleef Hij trouw, ook toen het moeilijk werd. Hij bidt zelfs voor
   de moordenaars aan het kruis.
2. Tot de volle maat van het lijden. In het diepste deel van zijn lijden wordt Hij verlaten door
   Zijn Vader, maar zelfs dan laat Hij de mensen niet los. Daarom kan Hij ook in de donkerste
   periode van ons leven licht brengen.
3. Tot het einde. Het zegt ook iets van het doel. Hij brengt de Zijnen niet tot halverwege, Hij
   houdt je vast en brengt je thuis.
   Zijn ondergang brengt ons thuis. Vanmorgen is Hij bij ons en vraagt ons om Hem te volgen naar het
   huis van Zijn Vader. Met Hem sterven aan de zonde en met Hem opstaan uit de dood. Het begin van
   een nieuw leven. Niet langer belast door zonde, maar gestuurd door de Geest van God. Ons leven
   gaat dan lijken op het Zijne en wordt herschapen naar Zijn beeld.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 17 november
• Preek van de week, zondag 10 november
• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober

Voorganger: Ds. J. van Mulligen Aanmaning
De tekst van vandaag: Markus 12 : 1 – 12

Soms krijg je een aanmaning in de bus omdat je een rekening niet op tijd hebt betaald.
Vanmorgen gaat het hier ook over.
Iemand zet een wijngaard op en als hij naar het buitenland vertrekt verhuurt hij de wijngaard. Als de
eerste termijn verstreken is en er niet wordt betaald, stuurt hij mensen met een aanmaning, maar ze
worden geslagen en zelfs gedood. Zelfs zijn zoon doden zij.
De eigenaar van de wijngaard is God. De wijngaard in het verhaal is Israël. De pachters zijn de leiders
van het volk. De zoon is Jezus. Het geduld van de eigenaar wordt op de proef gesteld. Gods geduld
wordt op de proef gesteld. Je zou verwachten, dat de eigenaar van de wijngaard de pachters er uit
gooit, en zeker niet, dat hij zijn zoon er aan waagt.
Toen de mensen zich vergrepen aan de Zoon van God bleef het stil. Toen Jezus uitgescholden werd
en geslagen, bleef het stil. Toen hij gekruisigd werd bleef het stil. Geen actie vanuit de hemel. God
geeft niet op. Nog steeds bestaat de wijngaard bij de gratie van dat geduld. De deur staat nog altijd
wagenwijd open. De verwerping van Jezus is zelfs het begin van Gods verdere plan met de wijngaard.
Hij laat zich door wanbetalers niet afhouden van Zijn plan. In Jezus Christus neemt Hij zelfs de
achterstallige huur voor zijn rekening. Toch zeggen velen: Bedankt, maar ik kom er zelf wel uit. Bij
een dergelijke hardnekkige weigering zouden wij het opgeven, maar Gods geduld is grenzeloos.
Een keer zul je toch Zijn recht willen erkennen en met je schuld voor de dag komen.
Het aanbod ligt er. Zelfs voor onrechtvaardige pachters. Zou gauw ze op de knieën gaan worden de
aanmaningen ingetrokken. Wat doe jij met die aanmaning? Je kunt hem verscheuren en niet op de
riante schikking ingaan. Je kunt ook contact opnemen met de afzender. Dat is God. Hij is
onvoorstelbaar geduldig. Wie terug gaan worden feestelijk onthaald. Wonderlijk, onvoorstelbaar,
heerlijk en onmisbaar.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 17 november
• Preek van de week, zondag 10 november
• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober

Voorganger: Student R.B.J. van der Linden Besef toch……..!
De tekst van vandaag: Johannes 11 : 45 – 54

In de vergadering, die in de tekst wordt besproken, wordt het besluit genomen tot iemands (Jezus’)
dood. Jezus wordt als gevaar gezien. De hogepriester merkt in de vergadering op: “Beseffen jullie dan
niet dat het beter is dat één persoon sterft dan het hele volk?”
Waarom grijpt God niet in? Die vraag stellen wij ook wel als er moeilijkheden opduiken in ons leven.
Maar God heeft in het handelen van de hogepriester wel degelijk de regie.
Johannes 11 is het hoogtepunt van Jezus optreden. De opwekking van Lazarus was een van de
laatste tekenen van Jezus. Niet beperkt door ziekte, gebrek aan voedsel, zelfs niet door de dood
hadden die tekenen één doel: dat Hij geopenbaard zou worden als de Zoon van God.
De Farizeeërs zijn de religieuze leiders. Op de melding van de opwekking van Lazarus komt het
Sanhedrin bijeen. Wat moeten zij doen? Dit speelt in de periode dat er veel mensen naar Jeruzalem
kwamen om het Pesach feest te vieren. Als ze Jezus door laten gaan, gaan steeds meer mensen in
Hem geloven en zal dat misschien zelfs leiden tot een volksopstand. Dat is een bedreiging van hun
eigen positie. De Romeinen zullen wellicht de tempel sluiten.
Hij zegt dus: Jullie begrijpen het niet. Besef toch, dat het in jullie belang is, dat één mens opgeofferd
wordt. Offers waren bekend bij de priesters. Er werden talloze dieren geslacht om de zonde te
verzoenen voor het volk.
Johannes pakt hier de rode draad door zijn evangelie op. Hij wijst hier het offerlam aan, dat de zonde
van de wereld wegdraagt.
De woorden van Kajafas zijn het werk van de Heilige Geest. God zegt in Zijn oneindige liefde tot ons:
Besef toch, dat die ene mens Jezus Christus moest sterven voor de redding van allen.
God heeft wel degelijk ingegrepen. Hij heeft wel degelijk de regie. Jezus stierf zodat wij kinderen van
God zouden zijn. Hij wil ook jouw verlosser zijn.
Duizend, duizend maal o Heer zij u daarvoor dank en eer.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 17 november
• Preek van de week, zondag 10 november
• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober

Voorganger: Ds. M. Oppenhuizen Laten we elkaar en onszelf toevertrouwen aan Jezus
De tekst van vandaag: Markus 5 : 21 – 43

Jaïrus noemt zijn dochter “dochtertje”. Hij houdt haar klein. Hij claimt haar. Dat is opmerkelijk want
in die tijd stond je op een leeftijd van 12 jaar op de drempel van volwassenheid. Hij vraagt aan Jezus:
Kom haar de handen opleggen, alsof hij weet wat goed voor haar is. Maar Jezus gaat zijn eigen gang.
Hij gaat niet mee in de haast van Jaïrus. Jezus legt het meisje niet de handen op (teken van
bescherming) zoals Jaïrus heeft gevraagd, maar neemt haar bij de hand. Een uitnodigend gebaar.
Meisje, jij mag leven.
Opmerkelijk is ook, dat Jezus haar niet terug geeft aan haar ouders. Mensen kunnen andere mensen
claimen uit een soort angst dat ze niet doen wat zij willen. Maar we moeten het aan Jezus overlaten.
Hij gaat redden. Het meisje komt onder de claim van haar vader vandaan. Zij mag een zelfstandig
leven beginnen.
En als Jezus vóór de opwekking van het meisje heel bewust de vrouw naar voren haalt, geeft Hij aan
wat een zelfstandig volwassen leven is. De vrouw is als gevolg van haar bloedingen eenzaam.
Jezus heft haar eenzaamheid op. Hij doet dat openlijk en zet haar midden tussen de mensen.
Zoals God het in het paradijs bedoeld heeft: Samen met elkaar zonder angst je plaats innemen.
Jezus spreekt de vrouw aan met “Mijn dochter”. Dochter van Israël en daardoor kind van God.
Lang niet altijd verhoort God onze gebeden zoals wij willen, hopen of verwachten, maar waar Hij
door alles heen aan werkt is dat we steeds meer leven in vertrouwen op Hem.
God wil ons bevrijden van angst, ons laten leven vanuit Zijn rust. Soms is daar intensief gebed voor
nodig of dat iemand een tijdje met ons optrekt. Als we maar vasthouden aan wat Jezus beide
dochters leert:
We mogen er zijn. Dankzij Gods genade. Niemand mag ons claimen en wij mogen niemand claimen.
We krijgen ruimte om lief te hebben.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 17 november
• Preek van de week, zondag 10 november
• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober