Voorganger: Br. A.C. Nieman Geloven in wat je nog niet ziet
De teksten van vandaag: Hebreeën 11 : 1 – 19 en Hebreeën 12 : 1 en 2

We mogen leven met de belofte van God, dat Hij alles nieuw maakt. Maar niet alles wat God belooft
zien we in ons leven werkelijkheid worden. Ons geloof wordt gebouwd, al is de weg die we gaan vaak
niet duidelijk. Je bouwt verder omdat je toeleeft naar wat je voor ogen hebt.
De tekst van vanmorgen zegt het zo. Geloof is de zekerheid, dat alles waar wij op hopen
werkelijkheid wordt. Het overtuigt ons van de waarheid van wat we niet zien.
Om dit geloof kracht bij te zetten, wordt een lange lijst geloofsgetuigen genoemd. Abel, Henoch,
Noach, Abraham en vele anderen.
Zij zijn allemaal in geloof gestorven. Naast alles wat ze hebben ontvangen, hebben ze ook veel van
wat hun beloofd is tijdens hun leven nog niet gezien. Zij hadden een gemeenschappelijk vertrouwen,
dat God niet loslaat wat Hij begint.
Kunnen wij het? Vol vertrouwen op weg gaan met Gods belofte vanuit het geloof, dat Hij die
waarmaakt?
Kunnen wij geloofsgetuigen zijn, een voorbeeld voor anderen door te leven uit Gods belofte?
Durven we ons er aan toe te vertrouwen? Geloven in wat je niet ziet door te kijken naar Jezus.
Hebreeën 11 laat ons zien dat het aan komt op zeker weten in vertrouwen, dat God vast houdt aan
Zijn belofte voor ons.
Dat gaat niet zonder strijd. Het op weg zijn in het geloof heeft ook iets van een wedstrijd, van
inspanning, van gefocust zijn, en mijden van alles wat je verzwakt en afleidt
Ga op weg als in een wedstrijd met inspanning. Je strijd tegen alles wat je kan afhouden van je doel.
Kijk in die strijd niet naar je eigen kunnen, maar kijk naar Jezus. Wat Hij voor u, voor jou heeft
gedaan. Hoe Hij mens werd en in ons midden kwam. Hoe hij vol bewogenheid omzag naar gewone
mensen zoals u en ik. In Jezus’ overwinning over dood en graf ligt de garantie van al Gods beloften.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 17 november
• Preek van de week, zondag 10 november
• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober

Voorganger: Prof. Dr. H.J. Selderhuis Getuigen in de boeien
De tekst van vandaag: Handelingen 24

Tertullus begint zijn pleidooi met een lofrede om Felix mild te stemmen. Tevergeefs, want de boef
Felix wil geen gedoe. Hij herinnert zicht de ervaring van zijn collega Pilatus rondom Jezus’
veroordeling en schuift de verantwoordelijkheid van een vonnis door naar Lysias de tribuun.
Na de hoorzitting laat Felix Paulus dus weer opsluiten. Later gaat hij met zijn vrouw bij Paulus op
bezoek. Zij zijn nieuwsgierig naar de beweging, de Weg die Paulus verkondigt. Drusilla kent als Jodin
de verhalen uit het oude Testament en kent ook Jezus. Paulus vertelt hun wat hem beweegt en komt
aan het eind op gerechtigheid, zelfbeheersing en het oordeel van God.
Dat zegt hij tegen een Felix, die daar niets mee had. Felix, jij bent rechter over mij, maar er komt een
dag dat je je moet verantwoorden voor de hoogste Rechter. Houd je daar wel rekening mee?
Het oordeel, de gerechtigheid en zelfbeheersing vormen één boodschap en de kerk heeft een taak in
het spreken over deze boodschap.
Als Paulus wordt teruggestuurd, lijkt het alsof hij het verkeerd heeft gedaan. Maar als je Jezus als
verlosser hebt ontdekt, wil je anderen daar uit liefde toch ook over vertellen?
Felix drukt het weg. Hoe is dat met ons? Zitten we hier om de preek of de dominee te beoordelen of
om te luisteren naar wat God ons te zeggen heeft? Laten we het Woord werken? Laten wij ons
leiden?
De vrees van Felix maakt plaats voor hebzucht. Hij biedt Paulus vrijheid in ruil voor geld.
Maar Paulus geeft niet toe. Hij komt ook niet op de gedachte om toch maar te betalen om vrij te
komen en het Woord buiten de gevangenis te kunnen verkondigen. Hij gaat er van uit, dat zolang hij
niets verkeerds doet, God hem blijft leiden en beschermen. Verleidingen kennen we allemaal. Er
wordt wel gezegd, dat christenen het zich moeilijk maken, maar het geeft rust op de goede weg.
God roept ons uit liefde op tot zelfbeheersing en vertrouwen.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 17 november
• Preek van de week, zondag 10 november
• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober

Voorganger: Ds. C.J. van den Boogert De heiligen toerusten voor het werk in Zijn dienst
De teksten van vandaag: Joël 3 en Efeze 4 : 1-16

Het hart van de schrift is, dat God het volk, dat Hij geschapen heeft, wil liefhebben en verlossen.
Bij het volk Israël was de vraag: Wie zal ons leiden? Dan moet je drie dingen in de gaten houden.
 We hebben openbaring nodig door Gods woord
 We hebben de Geest helpt ons om de schrift te verstaan.
 God wil dat het volk Hem liefheeft, zoals Hij zelf ook liefheeft.
Er was openbaring gegeven aan Mozes. Hij sprak tot God van mond tot mond en kreeg het Woord en
de Geest om de last van het volk te dragen, hen te leiden en in het beloofde land te brengen. Maar
alleen werd hem dat te zwaar. Daarom geeft God hem 70 oudsten.
Als één man de leiding heeft ben je afhankelijk van die ene man. Die 70 oudsten waren weer
afhankelijk van Mozes. En het volk was weer afhankelijk van die 70 voor de uitleg van de schrift.
Zo kwam er een hiërarchische structuur in het Oude Testament.
In het bijbelboek Joël (ook Oude Testament) lezen we:
 Zonen èn dochters zullen profeteren.
 Oude èn jonge mensen zullen visioenen zien
 Op slaven èn slavinnen zal God Zijn Geest uitgieten
De hiërarchische structuur wordt doorbroken. Er ontstaat gelijkwaardigheid.
In het Nieuwe Testament komt Jezus. Hij is de Messias. Hij is het woord. Het woord is mens
geworden. God stort Zijn Geest uit over Jezus en in Zijn werk schenkt Jezus de Geest aan heel het
volk. Door het geloof in Jezus krijgen we deel aan de gave van de Geest.
Niet meer hiërarchisch. Geleid door de Geest moeten we leven in liefde tot God en tot elkaar.
Niet iedereen krijgt dezelfde gaven maar ieder is geroepen om met de gave die hij/zij heeft
ontvangen elkaar te dienen.
Ambtsdragers moeten niet een heerserspositie willen innemen. Zij zijn er om gelovigen toe te rusten
tot het dienen van elkaar. Zij moeten dienen tot opbouw, tot eenheid en tot samenbinding.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 17 november
• Preek van de week, zondag 10 november
• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober

Voorganger: Ds. J. van Mulligen Eerherstel
De tekst van vandaag: Psalm 62

In de psalm (van David) staat: “Onze redding is bij God”, maar er staat ook “mijn eer” is bij God. De
psalm mag gelezen worden tegen de achtergrond van het verhaal van Absalom. David wordt
vernederd en moet het veld ruimen. Hij zoekt zijn rust bij God.
God rekent je er niet op af als je je zondig, gering en klein voelt. In Jezus heeft God de schade
weggenomen. Je mag mens zijn zoals God het heeft bedoeld, als een eerbaar schepsel van God.
Daar waar God niet wordt geëerd, komt de menselijke eer onder druk te staan. Wie presteert wordt
gewaardeerd, maar als je beperkt bent, hulpbehoevend of in schuldsanering terecht komt tel je niet
meer mee. Je wordt uitgelachen omdat je een fout maakt of je wordt te kijk gezet of gepest. Er is
heel wat ellende voor mensen “aan wie geen eer te behalen is”. Wie niet scoort wordt al gauw uit de
hoogte bekeken.
Griekse goden waren er op uit om nietige schepselen klein te houden. De God van de bijbel is
onvergelijkbaar anders. Hij wil mensen zelfs aandeel geven in de glorie van Zijn schepping. Hij geeft,
hoeveel of hoe weinig gaven en talenten je ook ontvangen hebt.
We moeten wel Gods grootheid en majesteit erkennen. Er is een hemelsbreed verschil tussen
Schepper en schepsel. Wie zijn wij om tegen God te zeggen of Hij het wel of niet goed doet of Hem
dingen verwijten, die het gevolg zijn van menselijke tekortkomingen.
Bij God is onze redding en eer. Redding van de mens is eerherstel, Goddelijk eerherstel. We mogen
met Hem werkzaam zijn in Zijn schepping.
We moeten stoppen om mensen te beoordelen om wat ze hebben, kunnen of presteren.
God verheugt zich over de schoonheid van Zijn schepping. Zo verheugt Hij zich ook over ieder, door
Jezus gered mens. Ondanks alle ellende in deze wereld mogen wij geloven in wat God voor ons in
petto heeft. Noem het eerherstel. Dankzij Jezus een nieuwe hemel en een nieuwe aarde

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 17 november
• Preek van de week, zondag 10 november
• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober

Voorganger: Ds. J. Maasland Géén andere God
De tekst van vandaag: 2 Koningen 5 : 1 – 19a
De bijbel is het boek van het Leven (met een hoofdletter), maar ook van het leven (met een kleine
letter). Het heeft alles te maken met ons leven van alle dag. God zoekt ons kleine mensen op en
verbindt Zijn naam aan ons. Daarvoor is de bijbel geschreven.
Het verhaal van Naäman is een voorbeeld, dat laat zien hoe God betrokken is. Hij laat Zijn macht zien
aan een legeroverste. Een niet voor de hand liggende keuze.
Wij zijn geneigd om naar de koning, de machthebber te kijken, maar in de bijbel gaat het daar niet
om. Het gaat om de God van Israël.
Naäman de machthebber is ziek en dat maakt hem onrein. Iedereen probeert hem te mijden. Het
meisje bij hem thuis zegt niet “Eigen schuld dikke bult”. Zij wenst Naäman genezing. De koning van
Aram stuurt een bericht aan zijn gelijke, de koning van Israël. Als die in paniek raakt, geeft Eliza aan,
dat Naäman maar bij hem langs moet komen.
Eenmaal daar krijgt Naäman een koude douche. Eliza komt niet eens zelf naar buiten. Naäman is in
zijn eer aangetast en loopt boos weg. Maar zijn mensen weten hem te overhalen om toch in de
Jordaan te baden.
Hij komt rein uit de Jordaan en zegt tegen Eliza: Nu weet ik, dat er geen god is dan de God van Israël.
Dan de vraag: Kan ik nog met mijn koning mee naar de tempel van Rimmon? Eliza zegt: Ga in vrede.
Is dat een vrijbrief voor heidendom? Nee, Het is God die zich bekend maakt. Het Leven komt het
leven binnen en daarin ervaren we de macht van deze God.
God is ook aanwezig in ons leven, ook zonder dat wij het merken. Het maakt ons niet onaantastbaar
en we zijn daardoor ook niet verheven boven anderen.
Het maakt ons wel tot mensen met hoop, tot mensen die in hun hart de vrede meedragen omdat
God zelf Zijn vrede heeft gegeven.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 17 november
• Preek van de week, zondag 10 november
• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober

Voorganger: Ds. E. Everts De graankorrel moet sterven om vrucht te dragen
De tekst van vandaag: Johannes 12 : 20 – 30
Stel er komen vreemden de kerk binnenlopen die vragen: Wat gebeurt hier eigenlijk elke zondag?
Wat vertellen we hun dan over ons gemeente van Christus zijn. Dat we een gemeente van mensen
zijn en dat het belangrijkste voor ons is dat Jezus stierf voor onze zonden. Hij is onze verlosser. Jezus
moet schitteren. Jezus ging de weg van de graankorrel en ook alle mensen moeten deze weg gaan.
Het antwoord van Jezus in de tekst is een reactie op een vraag van Grieken. Zij stonden bekend om
hun bewondering voor prestaties. Zo ook vandaag in onze wereld. We willen als mensen graag
schitteren. In het geval van de Grieken geeft Jezus als antwoord: Het is de tijd, dat de Mensenzoon
tot majesteit wordt verheven. De kroning van een koning is in onze wereld een groot feest met veel
vertoon van rijkdom en welvaart. Bij Jezus zien we daar niets van. Hij spreekt van een graankorrel,
die sterft. Jezus ontvangt Zijn majesteit langs de weg van Zijn dood. Daar wordt Zijn heerlijkheid
zichtbaar. Dat is ook de les voor Zijn volgelingen. Graankorrels, die gegroeid zijn door de zorg van
God kunnen alleen vrucht dragen door eerst te sterven.
Hij zegt er meteen bij: Wie zich aan zijn leven vastklampt zal het verliezen, wie het loslaat zal het
behouden in eeuwigheid. Als je hecht aan het leven, aan de dingen van deze wereld, hoe kan dan de
grootheid van Jezus duidelijk worden? Om Zijn liefde door te geven aan anderen moeten we stil
gezet worden. We hebben ons leven gekregen in bruikleen om het te geven aan Jezus. Hij gebruikt
ons om vruchtbaar te zijn als een graankorrel.
Jezus is ons voorgegaan en gaat met ons mee. De weg die Jezus moest gaan om Zijn majesteit te
bereiken is ook de weg die wij moeten gaan. Maar dan laat Hij laat ons ook delen in Zijn majesteit.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 17 november
• Preek van de week, zondag 10 november
• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober

Voorganger: Ds. J. Jonkman Het feest van de Geest nader verklaard vanuit de tekenen
De tekst van vandaag: Handelingen 2 : 1 – 13
Pinksteren valt 10 dagen na Hemelvaart en op de 50 e dag na Pasen. Voorheen werd het Pinksterfeest
al gevierd als een oogstfeest en ook als het gedenken van de wetgeving op de berg Sinaï.
Het uitstorten van de Heilige Geest betekent de vervulling van het Oud Testamentische Pinksterfeest.
Bij de wetgeving op de berg Sinaï toonde de Here Zijn majesteit op indrukwekkende wijze.
Toen waren donder en bliksem, bazuingeschal en een aardbeving de tekenen van Gods
aanwezigheid. Nu is er weer sprake van vuur en wind, maar geen echt vuur en geen echte storm. Een
wind die het huis schoon blaast. Daarbij tongen van vuur, die mensen raken in hun ziel. De
vuurtongen verdelen zich over alle aanwezigen. Er komt een bezieling over hen waardoor zij spreken
in andere talen. Het evangelie wordt daardoor over de hele wereld in alle talen verkondigd. De Geest
wijst ons de weg van de Here Jezus en Zijn reddende werk.
God verschijnt op de 1 e Pinksterdag aan de mensen op een geheel nieuwe wijze. Hij komt in de
mensen.
Dat geeft grote vreugde die je nergens anders kunt vinden. Bij Kerst is die blijdschap al
aangekondigd: Zie Ik breng jullie Grote blijdschap, die de hele wereld zal ten deel vallen. Het is het
begin van de eeuwige vreugde. Wij mensen hebben een leegte over onszelf gehaald door God te
verlaten. Die leegte wordt opgevuld door de Heilige Geest.
Die kracht ervaren wij pas ten volle als we onze zwakheid erkennen. De discipelen die tot dan in het
geheim bij elkaar kwamen, werden vervuld van de Geest en spreken zonder angst over de grote
daden van God.
Is er bij ons ruimte voor de Hemelse werk van de Geest aan en in ons?
Wij ontvangen wij de Heilige Geest door te bidden. We herkennen Hem aan de getuigenis van God
en Jezus Christus. Hij komt voor iedereen en vervult ons te volle met een Hemelse vreugde.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 17 november
• Preek van de week, zondag 10 november
• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober

Voorganger: Ds. A. Hakvoort Onvoorstelbaar
De teksten van vandaag: Johannes 20 : 24 – 29 en Romeinen 5 : 1 – 8

Hoe komt het toch, dat als we in de supermarkt kunnen kiezen tussen milieubewust of de kiloknaller,
we toch kiezen voor onze portemonnee terwijl we toch milieubewust willen zijn?
Uit onderzoek blijkt, dat het er aan ligt, dat het klimaatprobleem voor ons te groot is om te bevatten.
Het gaat ons voorstellingsvermogen te boven.
Je moet zulk nieuws dus klein maken. Dat maakt het persoonlijk, dan komt het dichtbij.
Pasen stuit ook op ongeloof. Thomas, de vrouwen, de discipelen, ze kunnen niet geloven, dat Jezus is
opgestaan.
Dat geldt ook voor ons. We willen wel geloven, dat iemand na zijn of haar dood voortleeft, maar we
kunnen er ons geen voorstelling van maken.
Voor de discipelen en Thomas was dat anders. Het bestaan van Israël werd door de discipelen
beschouwd als een opwekking uit de doden. Ze waren begraven geweest in de slavernij in Egypte,
maar God heeft hun uit het “dodenrijk” gered. De discipelen waren er ook bij toen Lazarus werd
opgewekt en ook bij het dochtertje van Jaïrus waren zij erbij.
Voor Thomas is het wel onvoorstelbaar, dat een gekruisigde, iemand, die door God vervloekt is, zou
worden opgewekt uit de doden. God heeft de wereld zo lief gehad, dat Hij Zijn enige Zoon heeft
overgeleverd aan de dood. Dat gaat ook het voorstellingsvermogen van Thomas te boven.
Dat iemand zich opoffert voor jouw leven, kunnen wij ons nog wel voorstellen, maar dat een
almachtige God dat zou doen voor Zijn vijanden? Dat gaat ons voorstellingsvermogen ver te boven.
Daar ligt ook ons probleem. Gods liefde voor mensen die hem de rug toekeren.
Thomas werd overtuigd. Jezus kwam door muren en barrières heen. Hij daagt ons ook uit. De
consequentie is, dat het ons verandert. Dat ook wij onze vijanden gaan liefhebben.
Als laatste: Is het ook voorstelbaar, dat als ik moet kiezen voor de toekomst van deze wereld, ik in de
supermarkt niet kies voor de kiloknaller, maar voor het duurzamere product?

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 17 november
• Preek van de week, zondag 10 november
• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober

Voorganger: Ds. J. Groenleer Jezus in he centrum van je hart
De teksten van vandaag: 1 Petrus 3 : 8 – 18 en Johannes 16 : 16 – 24

Petrus heeft na Goede Vrijdag maar één grote zorg: De wereld bekend maken met de naam van Jezus
Christus. Hij ziet verstrooide christenen. Mensen, die het moeilijk hebben en daardoor voor de
verleiding staan om het geloof de rug toe te keren of om hun belagers met gelijke munt terug te
betalen. Maar wat zie je van Christus bij laster, schelden, desnoods geweld plegen. Jezus schold niet
terug Hij sloeg niet terug. Hij oordeelt rechtvaardig.
Petrus geeft blijk van de hoop die in hem is en roept mensen op om te leven uit Jezus. Dat klinkt wel
een beetje makkelijk, want grootmacht Rome laat zijn macht gelden tegenover christenen.
Wij hebben dan wel niet te maken met bedreiging, maar in onze wereld is er veel onverschilligheid..
Wat doet de naam Jezus daar tussen? Staat Hij in de kerk nog wel centraal?
Velen zwichten voor de zuigkracht van geld en de gemak en mooi weer cultuur en wat moeten we
met de naam Jezus bij een oorlog als in Oekraïne? Een gevoel van verwarring, van machteloosheid.
“Wees niet bang voor de mensen en laat je niet in verwarring brengen”. Hoe dan?
“Heilig Christus in uw harten als Heer”. Maak Hem het centrum van je voelen en denken.
Het is wel een zoeken naar wat goed is in de chaos van deze wereld.
Eén ding is wel zeker: Waar Christus aan de kant geschoven wordt, nemen andere machten bij wie
alles draait om geld , gemak en mooi weer bezit van het hart van mensen.
“Breng uw zorgen onder de heerschappij van Christus”. Dan wordt Zijn opstanding de opening naar
onze eigen opstanding.
Dan strekken we ons uit naar wat van Godswege nog komt. Dan weten we te onderscheiden waar
het echt op aankomt. Dan komt er iets van Christus zelf aan het licht: Zijn vrede, Zijn liefde, Zijn
barmhartigheid en Zijn geduld.
O God, vervul van dit geheimenis de kerk die in de wereld is.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 17 november
• Preek van de week, zondag 10 november
• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober

Voorganger: Ds. J.C. Wessels Paasontbijt met de Opgestane
De tekst van vandaag: Johannes 21 : 1 – 14
De discipelen maakten in de dagen rondom Pasen een heftige tijd door. De geweldige intocht in
Jeruzalem, goede vrijdag, de kruisiging, stille zaterdag vol ontreddering. En dan Pasen, een leeg graf;
Jezus is er niet meer.
De dagen daarna was alles anders. Drie jaar lang hadden ze intensief met Jezus opgetrokken, maar
hoe moest het nu verder? De groep was uit elkaar gevallen. Petrus en zijn vrienden gingen terug naar
Galilea, nog vol van de jaren met Jezus, maar leeg omdat ze niet wisten hoe het nu verder moest.
Zelfs het vissen lukt niet meer. Was Jezus er maar.
Misschien herken je dat. Als alles anders loopt dan je hoopt. Als je de ellende in de wereld ziet. Was
Jezus maar hier.
Jezus staat aan de oever en vraagt of ze iets gevangen hebben. “Nou nee, niks.” Ze herkennen Hem
niet. Hij moest zich zelf aan hen bekend maken.
Is dat ook niet ons probleem? Hij is er wel, maar we zien Hem niet? Wij doppen onze eigen boontjes
wel en pas als het moeilijk wordt, gaan we bidden.
Pas als het wonder zich herhaalt en het net boordevol vissen zit, zien ze dat het Jezus is. Hij nodigt
Zijn discipelen uit om mee te eten. Er is al vuur en vis. Het hangt niet van ons af. Hij nodigt ons uit en
heeft alles voor ons klaargemaakt. Maar Hij wil ons er ook bij betrekken. 153 was in die tijd het
aantal in die wereld bekende vissoorten. Het gaat over “Maak alle volken tot Mijn discipelen”.
Hij komt ook vandaag in ons midden en nodigt ons uit om met Hem te leven en vissers van mensen
te worden. In ons eigen huis, onze straat, onze woonplaats. We hoeven geen supergelovigen te zijn.
Petrus en Thomas waren dat ook niet. Het is gericht aan ieder, die met Jezus wil leven omdat Hij leeft
en bij ons is.
Dat is Pasen, Wat een feest.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 17 november
• Preek van de week, zondag 10 november
• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober