Preek van de week, zondag 19 januari

Voorganger: Ds. H de Bruijne De Here is uniek
De tekst van vandaag: Deuteronomium 6 : 1 – 12

Mozes moet het volk opdragen: Heb God de Heer lief! Maar als het om echte liefde gaat, zou dat
toch vanzelfsprekend moeten zijn? Dat is nu juist het probleem van ons mensen. Wij zijn geneigd om
God te negeren, te veronachtzamen, te vergeten ondanks alles wat Hij ons dag in dag uit bewijst aan
liefde en genegenheid. Feitelijk is dat de zonde.
In het boek Deuteronomium is de tocht door de woestijn bijna voorbij, maar ook dan is het volk nog
steeds wispelturig en geneigd zich van God af te keren. Dan is het aan Mozes om het er bij het volk in
te hameren: “Luister, kijk terug, kijk naar boven en verdiep je in de uniciteit van onze God en zet je
hart open voor Zijn wonderen”.
Zelfs bij ons is het nog steeds zo. Zou het voor ons niet nog vanzelfsprekender moeten zijn om God
lief te hebben en hem te aanbidden? Voor ons, die veel meer dan het volk in de woestijn Zijn liefde
gezien hebben in de persoon van Jezus?
Vandaag mogen we avondmaal vieren. Dat is een belijdenis, een liefdesbetuiging aan onze
levensbron, die vanuit de hemel kwam en mens werd op deze aarde, die voor ons heeft geleden en
zelfs voor ons is gestorven.
Brood en wijn staan symbool voor het gebroken lichaam en vergoten bloed van Christus. We
verlangen er naar de eenheid met Hem te proeven, te worden vervuld van Zijn Geest, die maakt, dat
onze liefde voor Hem ons niet opgelegd hoeft te worden.
In het Nieuwe Testament wordt gesproken over een liefdemaal. Een maaltijd, die bepaald wordt
door de geest van liefde tot God en van Gods liefde voor ons, maar ook van liefde voor elkaar. Het is
niet meer een echte maaltijd zoals in het begin van de Christelijke kerk, maar wel degelijk een
liefdemaal. Wij vieren de overstelpend grote liefde van God voor ons mensen en dat wij daardoor
samen een nieuwe mensheid mogen vormen.