Preek van de week, zondag 26 maart

Voorganger: Ds. A.G. van der Heijden Jezus en Barabbas
De teksten van vandaag: Psalm 43 : 1 – 3 en Markus 15 : 1 – 21

Vandaag is het zondag Judica (Doe mij recht). Recht is eerlijk zijn. Dat mensen krijgen, wat ze nodig
hebben, dat ze op hun benen worden gezet. Daaraan ontbreekt het nogal eens in onze wereld omdat
wij niet bereid zijn om offers te brengen.
Gods recht is anders. Hij wil, dat het echt goed gaat komen met mensen en daar heeft Hij alles voor
over, zelfs zijn Zoon.
Jezus staat voor Pilatus, de rechter. Die kiest wat hem het beste uitkomt. Het gaat hier om het
verband tussen het vrijlaten van Barabbas en de kruisiging van Jezus.
Met Jezus gebeurt wat met Barabbas had moeten gebeuren. Zijn lijdensweg eindigt uiteindelijk aan
het kruis. Hangen tussen hemel en aarde. Niemand, zelfs God niet, wilde nog iets met hem te maken
hebben. Jezus werd uit de verbondenheid met de Vader gestoten. Jezus draagt de verschrikkingen en
doet dat voor Barabbas, voor ons.
Barabbas had alleen de dood nog voor ogen, maar kreeg een nieuwe kans. Hij werd vrijgelaten
omdat Jezus in zijn plaats naar het kruis wilde gaan. Of het iets heeft gedaan met Barabbas weten we
niet. Daar gaat het ook niet om. Zonder Jezus’ dood was Barabbas de dood in gegaan. Hij had wel de
meeste reden om in dankbaarheid op te zien naar het kruis.
Zondag vieren we avondmaal. Leven wij uit de bron van zaligheid, die Jezus voor ons is door Zijn
plaatsbekleding? Dat Hij niet alleen in de plaats van Barabbas ging, maar ook in onze plaats aan het
kruis is gegaan. Zijn dood betekent voor ons de vergeving van alle zonden en eeuwig leven. Barabbas
is het teken ervan, dat Jezus verloren mensen redt.
Gelooft je dat ons leven te danken is aan Jezus dood? Je ontvangt het uit Zijn handen. Toen Pilatus
hem uitleverde om gegeseld, geslagen, geminacht en gekruisigd te worden, toen voor Jezus de hel
angstwekkend dichtbij was gekomen, toen liet Pilatus Barabbas vrij. Leven is er in Jezus dood