Preek van de week, 9 mei
Voorganger: Prof. Dr. H.J. Selderhuis, Toegang tot Kanaän.
De tekst van vandaag: Jozua 3 : 7 – 17 en Jozua 4 : 15 – 24
Stel, dat u in verband met de Corona beperkingen op vakantie gaat in Nederland en stel dat u op bijvoorbeeld de boulevard van Vlissingen loopt en de kinderen vragen wie Michiel de Ruyter was, Weet u dat dan?
In Israël kan dit ook gebeuren. Stel, je gaat een dagje wandelen bij Gilgal en dan kom je daar die stapel stenen bij de Jordaan tegen. Dan moet je kunnen vertellen, wat die betekent. “Het is de Here, die ons door de Jordaan heeft geleid.”
De Heer laat Israël 3 dagen wachten. Waarom? Om de mensen duidelijk te maken, dat ze zelf de rivier niet kunnen oversteken. Ze hebben Hem nodig.
Jozua zegt, dat de priesters met de ark de gevaarlijke rivier in moeten lopen. Met de ark! het kostbaarste bezit van het volk met de stenen tafelen van het verbond en het verzoendeksel. Toch protesteert niemand. De priesters ook niet.
Zodra ze het water in lopen, stopt het water met stromen en aan de andere kant stroomt het water weg. Dat is niet een tovertrucje, het is ook niet de ark zelf, maar de ark als teken van Gods verbond en genade. Het is het geloof, het vertrouwen waardoor het water stopt.
Zou u durven oversteken? Of denkt u dat het water toch weer gaat stromen voordat u aan de overkant bent? Realiseert u zich, dat u ook heeft gemopperd en geklaagd en dat God ontevreden zou kunnen zijn over uw leven? Zou u niet liever een omweg maken?
Het beloofde land is het leven met God. De weg door de rivier is de weg naar een leven met God. Die wordt bereid door de Here Jezus Christus. Er is geen andere route dan door Jezus Christus, die deze weg voor ons heeft geopend.
Stel, dat iemand niet durft en zegt “God wil mij vast niet aan de overkant hebben.” Zeg dan “Kom mee, kijk naar het kruis van Jezus Christus. Ook voor jou is Hij gestorven. Je kunt gaan. De weg is vrij.
Als de laatste over is, komen de priesters ook en dan klapt de muur van water in en raast de rivier verder alsof er niets gebeurd is. Daarom die stapel van 12 stenen. Als je daar bent en de kinderen vragen naar de betekenis van die stenen, vertel dan wie de Here is en wie Hij voor je kinderen wil zijn. Vertel wie God is, wie Jezus Christus is. Het is de Here die zorgt voor behoud. Het is de Here die zorgt voor zijn kerk. En laat het dan zo zijn, dat niemand van ons, die dit woord hoort, zal zeggen. “Ik blijf toch liever aan deze kant”, maar vol vertrouwen de weg langs de ark, langs Jezus Christus gaat.
Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.
