Preek van de week, zondag 27 oktober

Voorganger: Ds. J.G. Schenau Jona, profeet van Gods bewogenheid.

De tekst van vandaag: Jona 1 : 1 – 6, Jona 2 : 1 – 3, Jona 2 : 11 – 3 : 4, Jona 4 : 1 – 5 en Jona 4 : 9 – 11

Jona is een wat vreemde eend in de bijt. Het gaat niet over wat hij zegt, maar wat hij doet. De Heer
gaf hem opdracht om naar Ninevé te gaan, de door en door verdorven hoofdstad van het toenmalige
Assyrische rijk. God blijft aandringen op bekering zelfs al zoeken mensen hem niet. Hij wil niet dat ze
in Zijn oordeel verloren gaan. Jona wilde als dorpsdominee niet naar die stad en gaat de andere kant
op, naar Spanje. Hij neemt als het ware ontslag uit de dienst als profeet.
De Ninevieten doen alles wat God verboden heeft, maar Jona doet niet wat God geboden heeft. Wat
is erger? Jona wordt toch gered en kan zingen van genade. Als je meezingt, kan het niet anders of iets
van je roeping, je missie gaat binnen in je leven. God wil je inschakelen bij het verder brengen van
Zijn evangelie.
Uiteindelijk gaat Jona toch naar Ninevé en zijn prediking is niet mals. Nog 40 dagen en de stad zal
worden omgekeerd.
Als Jona zijn werk heeft gedaan, gaat hij buiten de stad zitten wachten op de ondergang van de stad.
Maar de Assyriërs zijn begonnen zich te bekeren en God is er tevreden mee. Hij besluit de stad niet
te vernietigen. Jona vindt dat niet eerlijk. Hij wordt boos. Hij verwijt God Zijn goedheid.
Stel dat Hitler of Poetin zich vlak voor zijn dood bekeert of Riduan Taghi? Gunnen wij hun de
bewogenheid van God?
Een stad gered met 120.000 mensen en al die dieren. Er staat niet meer of Jona’s ogen zijn
opengegaan voor Gods geduld en barmhartigheid.
Het boek dreigt te eindigen in een anticlimax, maar als het verhaal voortleeft in ons en wij onze
omgeving vertellen of in onze houding tonen, dat God ons een plek geeft, zullen andere mensen
misschien zeggen: Wie weet zal God ook ons genadig zijn.