Preek van de week, zondag 14 juli

Voorganger: Ds. A.P. van Langevelde Als de dauw
De tekst van vandaag: Hosea 14 : 2 – 10

In Hosea 13 klinkt het als: “God wil Israël nooit meer zien”. Hij is kwaad als een leeuw, een panter,
een berin, die van haar jongen beroofd is. Het is dus een wonder, dat hoofdstuk 14 in de bijbel staat,
want in hoofdstuk 13 lijkt het einde van Israël nabij.
Maar in hoofdstuk 14 stuurt God Hosea er toch weer op uit om het volk op te roepen tot bekering.
Vanaf vers 5 komt God met beloften van een nieuw begin als het volk zich bekeert. Hij neemt het
volk liever in Genade aan, dan dat Hij het laat omkomen onder Zijn toorn. Als Israël niet langer
vertrouwt op de macht van Assur en Egypte, maar op God, “dan zal Ik zijn als de dauw.”
Wat is nu kenmerkend voor de dauw. Wat heeft God hier over zichzelf te zeggen?

Het verborgen karakter van Zijn werk. Heeft u ooit dauw zien ontstaan? Regen en sneeuw
kun je zien, maar dauw niet. Het is een mysterie, net als het geloof. Hoe komen wij aan ons
geloof? Door ouders, school, kerk? Komt het eigenlijk wel van onszelf? Soms kun je door
Gods woord geraakt worden, alsof Hij je persoonlijk aanspreekt, of je ervaart in moeilijke
omstandigheden een vrede, die je niet begrijpen kunt.
De dauw werkt geruisloos zoals de Heilige Geest. Regen klettert en hagel bonkt, maar dauw
komt in stilte. Ze is toch onmiskenbaar aanwezig. Ze werkt ook God door Zijn Geest. In stilte,
niet door kracht of geweld.
Dauw zegt ook iets over het nieuwe begin. Bloemen kunnen er na een warme dag verlept uit
zien, maar de volgende morgen door de dauw weer fris bij staan. Dauw is verkwikkend. In de
woestijn regent het bijna nooit, maar de dauw brengt zelfs daar leven. Zo is God. Hij brengt
leven waar dorheid heerst.
God wil voor ons als de dauw zijn. De schepping leeft er van op. We moeten er wel klaar voor staan.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.