Preek van de week, zondag 28 januari

Voorganger: Ds. J. Jonkman Mozes sterft bij God en God begraaft Zijn kind.
De tekst van vandaag: Deuteronomium 34 : 1 – 12

God zelf begraaft een mens. Dat is uniek. Mozes stierf als het ware in de armen van God. Hij was
iemand, die de Here van “aangezicht tot aangezicht” kende. Zo iemand als Mozes is er niet meer
geweest met uitzondering van de Here Jezus Christus.
Mozes heeft als dienaar van de Heer niet altijd een makkelijk leven gehad. Zijn leven kan worden
opgedeeld in 3 periodes van 40 jaar. De eerste 40 jaar een voorbereiding aan het hof van de Farao.
Hij heeft desondanks zijn geloof niet afgezworen. Dan moet hij 40 jaar vluchten en werd hij
schaapherder. Daarna de roeping van God om het volk uit Egypte te leiden. Mozes de herder. Hij
deed het terwijl hij er zelf geen vertrouwen in had.
Herkent u hier iets van? Heeft u Gods leiding al eens ervaren in uw leven?
Mozes mocht het beloofde land niet binnengaan omdat hij één keer tegen Gods wil inging. Mozes
beklom de Nebo op bevel van de Heer, vol vertrouwen en kreeg wel uitzicht op het beloofde land.
Wij moeten leren vertrouwen op de belofte van God. Het beloofde land blijft open, ondanks alles,
door het geloof alleen.
God haalt Mozes thuis. Zijn taak zit er op. Die tijd komt voor iedereen. Daarom moeten we onze taak
nu ook serieus nemen. Hoe Mozes begraven is weet niemand. Zijn graf is nooit gevonden. Het mocht
geen bedevaartplaats worden.
Ook Jezus is door Zijn Vader begraven. Op die plek was het lege graf. Hij stond op aan de andere kant
van de dood in het eeuwige leven.
In Hem vindt u alles wat u nodig hebt in uw leven. Het heeft alle betekenis voor onze verlossing. Als
Hij wederkomt, ligt er een eeuwige toekomst bij God en alle heiligen voor hen die geloven.
Dient de Heer met blijdschap, dan kun je in vrede heengaan zoals Simeon al zong in zijn lofzang.
Vertrouw op uw Heiland en u zult niet verkeerd uitkomen.