Preek van de week, zondag 6 augustus

Voorganger: Ds. J. Groenleer Gods goedheid houdt ons staande
De teksten van vandaag: Nehemia 9 : 1 – 5 en 15 -21 en Mattheus 14 : 13 – 21

Als ons leven in een crisis verkeert, ontstaan vaak diepteboringen in de menselijke ziel. Ineens is er
een inhaalslag om de diepere lagen van het leven te ontdekken. Vaak wordt er dan ook weer
gevraagd naar God.
In de tekst wordt de verwoeste tempel weer opgebouwd. Er worden woorden uit het verleden
gesproken. Die woorden hebben zoveel gewicht, dat ze gedaan moeten worden voordat de zaak
weer wordt opgebouwd.
God als medicijn tegen onze kwalen, onze moeiten, onze tekorten. Die eeuwenoude woorden en
liederen slepen ons door de donkerste diepen van het leven.
God is vol liefde voor hen die geen lieverdjes zijn. Hij geeft Zijn mensen nog graag de kans om hun
leven te beteren.
Hij doet ook wat Hij belooft. Hij heeft Zijn volk verdragen en gedragen. Dat geeft hoop. Jezus was ook
bewogen over een grote menigte. Wij kennen halsstarrige weerstand tegen en tegelijk vrijwillige
overgave aan God en Zijn woorden. Ze zitten vaak zo door elkaar heen in een mensenleven.
Als wij nu eens die aloude woorden oppakken? Laat ze tot je doordringen. Let op Jezus als mens, die
Gods liefde voor de mensen waarmaakt. Zieken genezen, gevangenen worden bevrijd, dorstigen
worden gelaafd, hongerigen worden gevoed, naakten gekleed. Dat zijn even zovele knipogen van
God naar mensen toe, naar een toekomst die komt.
Deel daarom uit van wat je mag ontvangen, zoals de leerlingen mochten delen van het weinige brood
en de luttele visjes. Een teken van overvloed in het rijk dat komt.
We moeten het anker van ons leven vast hechten aan Jezus Christus om vanuit die genade te leven.
Helemaal aan de rand van het evangelie ontwaar je iets van een grens aan Gods geduld. Een
afrekening met hen die blijven volharden in halsstarrigheid. Waarom toch wachten tot het einde
terwijl Hij een en al liefde en genade is?
Loof de Koning heel mijn wezen, gij bestaat in Zijn geduld.